Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα
θα 'πέφτει από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα.
Μιας και με γράψανε φονιά
πήρα τους δρόμους παγανιά
και την ζωή σεργιάνι
κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους βάνει.
Στην ερημιά που 'χα βρεθεί
με το 'να χέρι στο σπαθί
και τ' άλλο στο βαγγέλιο
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ του φονιά
να τους το κάνω γέλιο.
Μα τώρα που έφτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να πει πως είχα μια καρδιά
για της αγάπης τα παιδιά
και ας με συγχωρέσει;
Πέμπτη 3 Απριλίου 2025
Ένας ευαίσθητος ληστής
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Ανεπανάληπτη ερμηνεία!!
Δημοσίευση σχολίου