Σας έχω πει για το ''μπαλόνι;''
Σημάδι ότι υπάρχει ακόμη αυτό το ''κάτι'' που μπορεί να λέγεται ''τέχνη'' και που κάνει τη διαφορά. Γιατί η ομάδα των παιδιών της σχολής κινηματογράφου έβαλαν όλη τους την ψυχή σ΄αυτό το 15λεπτο ταινιάκι, που δεν νομίζω ότι θα άφηνε κάποιον ασυγκίνητο..
1 σχόλιο:
... μιά... ἀς τὴν ποῦμε κοινωνία,
τόσο πολιτισμένη καὶ ἐξελιγμένη
(τρομάρα μας)
ποὺ νὰ πνίγεται εὔκολα,
ἀκόμα καὶ σὲ μία κουταλιά νερό...
ξάϕνου...
μπροστά στὸ μέγα θέμα καὶ μεγάλο ϕόβο μας,
ποὺ τὸν ξορκίζουμε ἀσταμάτητα καὶ ποὺ μὲ τέχνη μάθαμε, πὼς νὰ τὸν κρύβουμε κάτω ἀπ'τὸ χαλί...
μία ζωή ὁλόκληρη
(ποὺ ἔτσι καταντάει ζωή μισή... )
κι ἐπίμονα νὰ τὸν ξορκίζουμε
τὸν γεροθάνατο -τὸν νικημένο-
πίσω ἀπὸ ὅλα ἐκείνα τὰ καλούδια ποὺ μᾶς ἐξαγοράζουν -πρόθυμους-
γιὰ νὰ ξεχνᾶμε τὰ μεγάλα καὶ σπουδαῖα καὶ ν'ἀναλωνόμαστε σὲ
μιά χαμοζωή...
καὶ μὲ τὰ κοιμητήρια μας, τὰ κάποτε λουλουδιασμένα τέτοιαν ἐποχή, νὰ σϕύζουνε ἀπό ζωή,
γεμάτο κυπαρίσσια νὰ θυμίζουν τὴν Ἀνάληψη...
ψηλά... κι ἐπάνω...
τώρα, παρατημένα,
κι ἐμεῖς ϕυγᾶδες ὅλοι μας,
στοὺς τόπους τῆς εξέλιξης (τῆς τραγικῆς... τῆς χωρίς μέτρο... χωρίς ἀνθρωπιά... )
μιᾶς μαζικῆς ζωῆς -μονόδρομος-
τοῦ ἐργώδη μέρμηγκα...
τοῦ... κατεργάρη...
μία ζωή... γαλέρα καὶ κουπί... !
Δημοσίευση σχολίου