Δευτέρα 17 Μαρτίου 2025

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ.

Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 3 άτομα 
Αυτή η γυναίκα γεννήθηκε το 1925 και στην φωτογραφία ήταν 19 χρόνων στον Μόλο στα Γιάννενα, η γυναίκα αυτή επέζησε των στρατοπέδων συγκέντρωσης εκεί που έχασε τους γονείς της, την αδελφή της και τα μικρά αδελφάκια της.
Όχι δεν λέω να την κάνει ο δήμος Θεσσαλονίκης άγαλμα, ούτε να πάρει μια ιδέα από τα αρχαία που ανακαλύφθηκαν στο μετρό της πόλης όπως η ακέφαλη Αφροδίτη, όχι ας μην κάνει άγαλμα την γοργόνα την αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου, ούτε γυναίκα που θρηνεί από την μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης το 1917, ούτε καμιά ηρωίδα μάνα του 40, ούτε κάποια γυναίκα στο Μάτι η στα Τέμπη που έχασε το παιδί της.
Στην Θεσσαλονίκη είχαμε πολλές ηρωίδες μανάδες-γυναίκες στην μεγάλη απεργία των καπνεργατών πάνω από τα νεκρά παιδιά τους, είχαμε πολλές Εβραιοπούλες που έφευγαν με τα τρένα από τον σταθμό Θεσσαλονίκης και δεν γύρισαν ποτέ, έχουμε πολλές σύγχρονες γυναίκες στην πόλη μου που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα δουλεύοντας και μεγαλώνοντας παιδιά.
Τα θέματα πολλά για να εμπνεύσουν τις νέες γενεές είναι όμως σίγουρο ότι το άγαλμα στην Αριστοτέλους "γυναίκα στο λεωφορείο" δεν εμπνέει κανέναν, το μόνο που κατόρθωσε να κάνει είναι να γεμίσει ερωτηματικά τι στην ευχή απεικονίζει αυτό το έργο δηλ. αν είναι γυναίκα η τράγος, αν είναι γυναίκα με κεφάλι ψαριού η αν είναι εξωγήινη οντότητα και ανεβαίνει την σκάλα του διαστημόπλοιου της για να την κάνει μια ώρα αρχύτερα από τις ασκήμιες που είδε, βέβαια την καλύτερη απάντηση την έδωσε κάποιος που είπε με σιγουριά ότι είναι η συμπαθής ηθοποιός του άλλοτε παλαιού Ελληνικού κινηματογράφου η Ταϋγέτη, εγώ δεν παίρνω όρκο αλλά μοιάζει περισσότερο με την Ταϋγέτη από μια γυναίκα στο λεωφορείο.
Αυτές τις σκέψεις έκανα και τις έγραψα αλλά μην τις λάβετε πολύ στα σοβαρά γιατί εγώ ούτε από τέχνη ξέρω ούτε έχω εκείνη την σύγχρονη αισθητική για να καταλάβω τέτοια έργα, εγώ ένας απλός καθυστερημένος Σαλονικιός είμαι που αγαπώ την πόλη μου!
Καλή εβδομάδα γείτονες και υπομονή με δαύτους που μπλέξαμε.
 θεία Ευτέρπη

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

καλη 'βδομάδα και καλό υπόλοιπο Σαρακοστης
(με άφθονες υπομονές...)

... ας πούμε μερικές μας σκέψεις, μιάς και το 'φερ'η κουβέντα...

ή "τέχνη" λοιπον,

τού απρόσωπου...

τού ασχημάτιστου...

(η... α-σχημία τών αρχαίων,
που υποτίθεται πώς τούς θαυμάζουν, όσοι μάς κράζουν για μεσαιωνικά μυαλά...)

η... τέχνη(;) που ονομάστηκε μοντέρνα...
και που παρουσιάστηκε ως η... πολυαναμενόμενη... απόλυτη...

μεγάλη απελευθέρωση

απο όλες τις αγκυλώσεις
και τις... "συμβάσεις"
τού παρελθόντος...

εικόνα (και εικόνισμα...;)
μίας ζωής καινούργιας
κι ως... μιά ελπιδοφόρος λύτρωσις
από... κάθε (σχεδον)... κακό... !

είναι ένα πράμα... που έχει πάρει το δρομο του...
και... σκασίλα του για εμάς
μεγάλη
και... δεν δικαιούμαστε δια να
ομιλούμε...

ούτως η άλλως... !


μα επειδή πολλά ακούσαμε και για τον Γκόγια,
που υποτίθεται -σύμφωνα με τους ειδικούς-
οτι τα σκοτεινά του έργα
(το κύκνειο άσμα του)

σχολιάζουν, λέει, τις... μεσαιωνικές δοξασίες
και προλήψεις...

μπείτε να δείτε (γουγλάρετε κατα πως το λέμε) τα εν λόγω έργα του
(αξίζει τον κόπο)

λαμβάνοντας όμως

υπόψιν,

πως δέν ζωγραφίστηκαν πάνω σε κάποια τελλάρα
(αυτό που είναι ο κανόνας)
κι αφέθηκαν κατόπιν ίσως, σ' ένα δωμάτιο,
να περιμένουν να αγοραστούν από κάποιον φιλότεχνο,

αλλά πως πρόκειται για
τ ο ι χ ο γ ρ α φ ί ε ς

(τρόπος που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την θρησκευτική ζωγραφική)

ζωγραφισμένες επανω στούς τοίχους τού σπιτιού του

με τις τραγόμορφες εις τύπον διδασκάλου φιγούρες, εν μέσω
τών... μαγεμένων ακροατών τής πανήγυρης,
(που παρακολουθεί με προσοχή εκστατική...)


σαν ν' αναμένουν λες, κάποιους ιδιότυπους... φίλους... συντρόφους... επισκέπτες...
τού αφέντη τού σπιτιού

κάτι... για νά...

συνεορτάσουν...


... παράξενα πράματα, όλα ετούτα βέβαια, και πρωτάκουστα
και πιπέρι στο στόμα τού αρνισίτεχνου...
αν κάτιτις υπονοεί...
για την καλή μας, την λατρεμένη μας... μεγαλη κυρά...

που είναι πάντα μα πάντα(!!!) σπουδαιότερη απ' αυτό που απεικονίζει (...;)

αυτό το... παράδοξο μείγμα
σπουδαιοφάνειας σοβαρότητος και... χάϊ σοσάϊτυ χαβαλέ...

που αρέσκεται να μάς ξαφνιάζει

ερμητικά... κλεισμένο...

με ακαθόριστα "νοήματα"
που μόνον οι μυημένοι δείχνουν να κατέχουν,
μ' εκειό το ύφος το... καμπόσο αφ'υψηλού

κι ενοχλημένο από την πλέμπα

τον λαό...

όταν τολμά ν' αγγίζει... βέβηλα

και βγάζει γλώσσα
με θρασυτητα ενοχλητικη
για τέτοια θέματα,

που οφείλει...

να μήν έχει
γνώμη κι άποψη...


(ορίστε μας... !)