Τρώμε στις νηστείες ελιές και όχι λάδι γιατί στην Νηστεία δεν τρώμε κατεργασμένα τρόφιμα και μαγείρεμα, αλλά σκετους καρπούς και αυτοφυείς ή αναίμακτες τροφές.Για τις οποίες δεν χρειάζεται βία ή χρονος να ασχοληθεί κανείς για να τις ετοιμάσει. Παίζει ρόλο οχι μόνο η λιτότητα τους αλλά και η αμεριμνησία να ετοιμάσουμε κάτι περίτεχνο ή κοπιαστικό για να φάμε .
Να μην καταβάλουμε κόπο για το φαΐ αλλά να τον διοχετευσουμε αλλού. Βέβαια, σχετικά με την κατάλυση ελαίου και τα μαγειρεμένα και αναπαυτικά για την κοιλιά νηστίσιμα, η Εκκλησία δεν είναι τόσο αυστηρή με όλους γιατί συγκαταβαίνει στην αδυναμία τους. Έτσι τα λαδερά σήμερα θεωρούνται νηστίσιμα, ενώ η πραγματική νηστεία είναι ασιτία και ξηροφαγία. Και οσοι μπορουν δεν τρώνε καν ελιές.
Τώρα αν κάποιος σας πει ότι η ελιά είναι το ίδιο ή περισσότερο θρεπτική και δυναμωτική με το λάδι ή σχεδόν το ίδιο και αρα ειναι υποκριτική η κατάλυση της, να του απαντήσετε ότι μακάρι να είναι και δέκα και είκοσι και εκατό φορές πιο θρεπτική.Το ίδιο και για το ψωμί και τα παρασκευασματα από καρπούς και σπόρους. Η Εκκλησία φροντίζει τα παιδιά της να μην κακοπάθουν εντελώς και αποκάμουν ψυχικά και σωματικά και απελπιστούν. Η νηστεία δεν γίνεται για να πεθάνουμε εμείς και να αρρωστήσουμε από την κακουχίες. Αλλά για να πεθάνει η κακία και να ασθενήσει η μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας μέσα μας( θελημα).
π.π.
