Γέρος και σέρνοντας το κουτσό του πόδι έφτασε να μας κάνει την επίσκεψή του κι ο Φλεβάρης.....
Από μικρό παιδί σαν ήμουνα του 'χα μια ιδιαίτερη συμπάθεια
κι ήταν γιατί η γιαγιά μου έλεγε "καλώς τον μήνα τον κουτσό τον πιο μικρό απ' όλους", ήταν γιατί στο σπίτι μας μαζεύονταν οι φίλες της μάνας μου στην γιορτή της Υπαπαντής για καφεδάκι και μουχαμπέτι και το ίδιο γινόταν που μετά από χρόνια χήρες πλέον πηγαίναν στην εκκλησία κάθε ψυχοσάββατο και μετά πάλι καφεδάκι στο σπίτι μας και να δούνε το φλυτζάνι.....
Ήταν γιατί ο κουτσός γέροντας Φλεβάρης έφερνε μαζί του και την Τσικνοπέμπτη και πολύ αργότερα του φόρτωσαν στις γέρικες τις πλάτες του και μια γιορτή που δεν την πίστευε αλλά δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά, αυτή του Αγίου Βαλεντίνου που γιορτάζουν λέει οι ερωτευμένοι αλλά που αυτός δεν τα μπορεί τα δήθεν.....
Ίσως πάλι να ήταν γιατί εγώ γιόρταζα στις 10 του μήνα και θα έκανα το καθιερωμένο πάρτι και θα παίζαμε και μπουκάλα,
ήταν ευκαιρία για τα πρώτα μου φιλιά!
Είναι γιατί αυτόν τον μήνα έχουμε τις Απόκριες και κάποιοι θα ντυθούμε καρναβάλια αλλά αυτό λίγη σημασία έχει αφού όλο τον χρόνο κάποιοι και μασκαράδες είναι και καρναβάλια αλλά δεν είναι το θέμα μας τώρα αυτό.
Είναι ο μήνας που οι αμυγδαλιές ανθίζουν και υποδέχονται την Άνοιξη και κάποιοι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου είναι επίκαιροι όσο ποτέ....
"Πρόσφυγα σ' έριξαν εδώ κι ο Χάρος έξη βήματα,
στα χρόνια που 'ρθα να σε δω μέσα στα παραπήγματα
κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό, μα από τότε μέχρι εδώ
σπίτι μείναμε μόνο δυο ο Άγιος Φεβρουάριος κι εγώ"....
Βέβαια δίπλα στην λέξη πρόσφυγα βάλτε τα τελευταία χρόνια και την λέξη Έλληνα για να ταιριάξει καλύτερα μιας και τα τελευταία χρόνια όλοι μας είμαστε πρόσφυγες στον τόπο μας...
Καλημέρα και καλό μήνα σ' αυτούς που κάθονται στα σκαλοπάτια του ήλιου μέσα στην βαρυχειμωνιά.....
θεία Ευτέρπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου