Το 1978 όταν έγιναν οι μεγάλοι σεισμοί στη Θεσσαλονίκη και έπεσαν οι πολυκατοικίες και σκοτώθηκε κόσμος, αν θυμάστε, εγώ ήμουν τότε φοιτητής και έτυχε να είχε έρθει ο πατήρ Παΐσιος στη Σουρωτή,στο μοναστήρι αυτό στο οποίο ετάφη.
Και πήγα την προηγούμενη μέρα και τον είδα και του λέω: "Γέροντα, γίνονται συνέχεια σεισμοί". Γινόντουσαν μέχρι 1.500 σεισμοί την ημέρα. Φανταστείτε τι γινόταν! Έφτασε να έχει 1.500 σεισμικές δονήσεις το εικοσιτετράωρο. Κάθε λίγο κουνιόταν όλη η πόλη. Και όχι για μια μέρα, επί πέντε-έξι μήνες γινόντουσαν αυτά τα πράγματα.
Ο πατήρ Παΐσιος είχε κατέβει τότε στη Θεσσαλονίκη -και πιστεύω ότι κατέβηκε διότι ο Θεός τον φώτισε να κατέβει γιατί ο κόσμος ήταν πολύ τρομαγμένος- και έτρεχαν όλοι να τον δουν. Πήγα κι εγώ και του λέω: "Γέροντα, πολλοί σεισμοί. Δεν μπορούμε ούτε να διαβάσουμε ούτε τίποτα". Και πράγματι είχαμε κατατρομάξει. Λέω: "Τι θα γίνει; θα σταματήσουν οι σεισμοί;" Μου λέει: "Να προσεύχεσαι να λυπηθεί ο Θεός τον κόσμο. Και τα μικρά παιδιά να προσεύχονται. Αν προσεύχονται και τα μικρά παιδιά ο Θεός θα βοηθήσει. Και μη φοβάσαι, μου λέει, ο Θεός θα τα οικονομήσει τα πράγματα". Αλλά ήταν πολύ λυπημένος και είπε: "Ακόμα δεν τελειώσαμε, έχουμε ακόμα μπρος μας.."
Και το ίδιο βράδυ εκείνο έγινε ο μεγάλος σεισμός και έπεσαν οι πολυκατοικίες και σκοτώθηκε ο κόσμος. Πάρα πολύς κόσμος. Την επόμενη μέρα κατατρομαγμένοι όλοι μας τρέξαμε στην ύπαιθρο κι εμείς που να πάμε, πήγαμε στο μοναστήρι. Ήταν Ιούνιος, ήταν πολύς κόσμος στο μοναστήρι ίσως και 500 άτομα. Όταν είδαμε τον Γέροντα, του λέμε έγινε σεισμός μεγάλος κλπ. Λέει: "Μη φοβάστε!" Μου λέει εμένα: "Τι φοβάσαι; Όταν ήσουνα μικρός εσύ, δεν σε κουνούσε η μάνα σου στην κούνια; Ε,τώρα που μας κουνάει ο Θεός, φοβάσαι; Δεν είναι τίποτα". Έλεγε στον κόσμο έτσι για να τον ενθαρρύνει...
Λεμεσού Αθανάσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου