Η σπουδαία ποιήτρια μας Κική Δημουλά σε νεαρή ηλικία και μεγαλύτερη, όπως την θυμόμαστε οι περισσότεροι

«Ήμουν πολύ μελαγχολικό παιδί.
Αυτό μπορεί να είναι κάλλιστα προεόρτιο ποίησης.
Ουδείς ευτυχής έχει διακόψει ευτυχία για να γράψει ποιήματα.Αν μου έδιναν να διαλέξω μεταξύ μιας ευτυχίας και του να γράψω ένα καλό ποίημα,
μοιραία θα διάλεγα το δεύτερο μια και δε γνωρίζω τι σημαίνει ευτυχία και αν υπάρχει.»

«Μεγάλωσα τα παιδιά μου, ντάντεψα τα εγγόνια μου.
Έκανα ενός κοινού ανθρώπου τη ζωή.
Έτσι ένιωθα. Δεν άλλαξε κάτι ότι έγραφα ποιήματα.
Όση φήμη κι αν απέκτησα, έμεινα η μαμά, η γιαγιά, ο εαυτός μου» είχε δηλώσει σε συνέντευξη της .

Η Κική Δημουλά, μια από τις σπουδαιότερες Ελληνίδες ποιήτριες, άφησε το στίγμα της στην ελληνική λογοτεχνία με την μοναδική της γραφή και την ικανότητά της να αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931 και έφυγε από τη ζωή το 2020, αφήνοντας πίσω της ένα τεράστιο έργο που θα συνεχίσει να εμπνέει και να συγκινεί τις επόμενες γενιές.

Η ποίησή της, βαθιά υπαρξιακή και φιλοσοφική, εστιάζει στην ανθρώπινη μοναξιά, τη φθορά του χρόνου, τη μνήμη και τον έρωτα. Με μια γλώσσα λιτή και ταυτόχρονα πλούσια σε εικόνες, η Δημουλά κατάφερε να αποτυπώσει με μοναδικό τρόπο τις πιο σκοτεινές και φωτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης.