Δρόμε μου καλέ

 

-Δρόμε μου καλέ, γιατί να είσαι τόσο κακοτράχαλος;

-Οδοιπόρε μου γλυκέ, εγώ ένας απλός δρόμος είμαι. Τις πέτρες μου τις συναντάς συχνά, γιατί τις κουβαλάς μαζί σου συνεχώς.

Δεν παρατήρησες ποτέ, πως σε κάθε σου βήμα, δεν μάθαινες από το πέλμα το πληγωμένο ώστε να αλλάξεις περπατησιά! Τα ματωμένα βήματα του χτες, αν δεν τα συνειδητοποιήσεις, πως περιμένεις να μην τα κάνεις και σήμερα;

 

-Δρόμε μου καλέ, γιατί είσαι τόσο ανηφορικός;

-Ταξιδιώτη μου πολύτιμε, ποτέ δεν είμαι ούτε ανηφορικός ούτε κατηφορικός. Ένας δρόμος είμαι. Όταν βλέπεις πέρα μακριά, εκεί που οι στόχοι σου θα γίνουν πραγματικότητα, με βρίσκεις βατό!

Όποτε όμως κοιτάς τα πόδια σου, εκεί που σκουντουφλάς στα εμπόδια, τότε με λες δύσβατο! Το τι βλέπεις στο δρόμο το δικό σου, είναι καθαρά θέμα του που βλέπουν τα μάτια σου.

 

-Δρόμε μου καλέ, πότε θα τελειώσεις;

-Όταν εσύ το αποφασίσεις. Πας ή έρχεσαι δεν έχει σημασία.

Ίσως και να μην ταξίδεψες ποτέ! Ίσως και εγώ, να είμαι απλά δημιούργημά σου. Σχηματίζομαι κατά πως με φαντάζεσαι και υπάρχω για όσο με χαράζεις. Πλάθομαι όμως μέσα από τη σκέψη σου!

Η δράση σου της κάθε σου στιγμής, μου δίνει σχήμα και μορφή.

Δράσε σοφά, να λειάνεις όσο μπορείς τη διαδρομή γι' αυτούς που έρχονται ξοπίσω σου!

•Δημήτρης Νομικός