Ούτε οι κληρικοί, ούτε οι λαϊκοί είμαστε μουζικοι να μασάμε αδιαμαρτυρητα και με δουλική ευγνωμοσυνη προκάτ θεσμοθετηματα και ανθρώπινες διδασκαλίες.

 Γράφει ο π.Παντελεήμων Κρούσκος

Το γεγονός ότι κάποιοι από εμάς τελειώσαμε κάποια θεολογική σχολή ή κάποιοι άλλοι εχουν ανησυχίες και ακαδημαϊκή μόρφωση και ασχολούνται με τα θεολογικά, κάνοντας εισηγήσεις και αιτούμενοι αλλαγές δεν τους προσδίδει καμία ιδιαίτερη εκκλησιαστική υπόσταση ή διάκριση. 

 

Η Εκκλησία έχει σύνοδο Ιεραρχών, Παράδοση, κανόνες, συνοδικες αποφάσεις. Δεν λειτουργεί συντεχνιακά και συναφειακά. Αυτό μας επιστρέφει στην εποχή του Ιουδαισμού στα χρόνια του Χριστού. Ήταν ο λαός, οι Αρχιερείς των Ιεροσολύμων, οι οποίοι είχαν ρόλο εθναρχικό και θρησκευτικό και ενδιάμεσα ηταν οι θρησκευτικές ομάδες. Κυριαρχη ομάδα οι γνωστοί μας Φαρισαίοι,οι οποίοι αντιστρατεύοταν το επίσημο Ιερατείο. Ήταν λαϊκοί, κυριαρχούσαν ανάμεσα στους Γραμματείς, τους εξηγητες του Νόμου τους ραββινους και είχαν απήχηση και επιρροή στον λαό. Τον οποίο περιφρονουσαν την ώρα που τους λάτρευε σαν αγιους! Σαν τους θεολογούντες και κατηχούντες της σήμερον ένα πράγμα. 

 Και ενώ πράγματι ήταν πιο κοντά στον Χριστό από το Ιερατείο, η υποκρισία, η αυστηρότητα,ο ελιτισμός και η μωροδοξια τους να κρίνουν τα πάντα ξεσήκωσαν την οργή και την καταδίκη του Χριστού. Λοιπόν αυτό θέλουμε σημερα; Να μαζευονται αυτοκλητοι σωτήρες με πρόσχημα την ακαδημαϊκή τους μόρφωση να λοιδωρουν το Ιερατείο ως φορέα καταπίεσης και κληρικαλισμου; Τους Πατέρες σας δηλαδή. Να βγάζουν από το μυαλό και την κοιλιά τους και κατωθεν της κοιλιας τους, καινά δαιμόνια και εξωφρενικές ερμηνείες; Να θέλουν να τις επιβαλλουνστον λαο επειδη ειναι επικαταρατος ως μη γινωσκων τον Νόμον και αυτοι πεφωτισμενοι ; 

 

Επαναλαμβάνω δεν έχουν οι ομάδες και τα πρόσωπα αυτά καποια ιδιαίτερη και μεσολαβητική εκκλησιαστική υπόσταση. Κάποιοι ανήκουν στην τάξη των λαϊκών, κάποιοι στον κλήρο. Προς Θεού δεν κατηγορώ τους θεολόγους. Εγώ ο ίδιος αποφοίτησα προ εικοσαετίας και πλέον από την Θεολογικη Αθηνων και παραμένω ευγνώμων γι'αυτη την εμπειρία. Καλούνται όμως οι θεολόγοι να διακονησουν την Εκκλησία με τα Ιερά Γράμματα, τα οποία δεν είναι δικά μας, αλλά μας μεταδόθηκαν και όχι να επιβάλλουν το θελήμα τους. Δεν έχουν κυβερνητικό ρόλο στην Εκκλησία. Αυτός μεταδίδεται με το μυστήριο της Ιερωσύνης αφ' ενός και αφ' ετέρου με την προφητική ιδιότητα η οποία βρίσκεται σε πολύ λίγους και εκλεκτούς και είναι πνευματικό προνόμιο και όχι ακαδημαϊκό επικτητο. Κάποιοι μπορεί να φαντασιωνονται ότι έχουν θεϊκά δικαιώματα να εισηγούνται θεολογίες για να γινουν Παράδοση, με τον τρόπο που οι νομικοί εισηγούνται νομοσχέδια ξέρω γω για να γίνουν νόμοι , επειδη αγαπούν πιο πολυ, ανησυχούν περισσοτερο, γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά με το θέλημα θα μείνουν. 

 Όσο μπορούμε θα αντισταθούμε. 

Ούτε οι κληρικοί, ούτε οι λαϊκοί είμαστε μουζικοι να μασάμε αδιαμαρτυρητα και με δουλική ευγνωμοσυνη προκάτ θεσμοθετηματα και ανθρώπινες διδασκαλίες. Δεν θα ας επιβληθεί από ομοιοπαθείς και συνασθενεις ανθρώπους ούτε ιωτα ούτε κεραία.

Έχουμε Εκκλησία. Είμαστε Εκκλησία. Τα άλλα είναι εκ του Πονηρού.