Του Κώστα Στούπα
Η εικόνα του δημόσιου "μπούλινγκ" που κάνουν κάποιοι αριστερίζοντες συνδικαλιστές γιατροί και νοσηλευτές στον Υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη δεν τιμά ούτε τη χώρα ούτε και την κυβέρνηση.
Τους ίδιους δεν τους τιμά σίγουρα, αλλά είναι βέβαιο πως αυτό δυσκολεύονται να το καταλαβαίνουν καθώς αντιλαμβάνονται τον κόσμο μέσω του φακού μιας αντεστραμμένης πραγματικότητας κατά την έννοια που ο Μαρξ υποστήριξε ότι η ιδεολογία συνιστά μια αντεστραμμένη εικόνα της πραγματικότητας.
Στο "καπάκι" όταν εξηγεί γιατί αυτό είναι θεμιτό και ωφέλιμο και ο ελληνικός λαός με την ψήφο του το έχει εγκρίνει, η ενάγουσα αλλάζει την κουβέντα αναφέροντας για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών.
Όταν απαντά πως δεν υπάρχει καμία συγκάλυψη, η κυρία αλλάζει θέμα και επικρίνει τον λόγο που η κυβέρνηση δαπανά χρήματα για την αγορά φρεγατών και όχι για την υγεία.
Αντιλαμβάνομαι πως είναι μάταιο να συζητά κάποιος με αριστεριστές όπως είναι μάταιο να συζητάς με ακροδεξιούς ή θρησκόληπτους.
Ο διάλογος με αριστεριστή μοιάζει με την προσπάθεια κάποιου να πιάσει κουβέντα με βουδιστή μοναχό που το μόνο που ξέρει είναι να απαγγέλλει τρία-τέσσερα μάντρα που έμαθε για να απασχολεί το μυαλό του από τη σκέψη.
Αν θα θέλαμε να αποφασίζουν για εμάς κάποιοι αριστεριστές γιατροί ή καθηγητές θα τους ψηφίζαμε να είναι στην κυβέρνηση και να διευθύνουν αυτοί τα σχολεία, τα νοσοκομεία, την αστυνομία και τον στρατό.
Εξάλλου κατά κάποιο τρόπο πριν από ακριβώς δέκα χρόνια το δοκιμάσαμε. Τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά για μας και απογοητευτικά για όσους πίστεψαν στο εγχείρημα "πρώτη φορά αριστερά".
Δεν αμφιβάλλω για τις προθέσεις πολλών από όσους επέλεξαν να υπηρετήσουν το δημόσιο σύστημα υγείας ή παιδείας για αλτρουιστικούς λόγους και κάποιο βαθύτερο αίσθημα προσφοράς προς τους συνανθρώπους.
Το υψηλό επίπεδο προσφοράς υπηρεσιών δημόσιας υγείας ή παιδείας όμως δεν είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης καλών Σαμαρειτών, αλλά άτεγκτης πειθαρχίας σε πρωτόκολλα και μιας ευέλικτης διοικητικής δομής όπου οι εντολές και οι πληροφορίες πρέπει να κινούνται με ταχύτητα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Σίγουρα είναι και ζήτημα οικονομικών πόρων αλλά ακόμη και αν είχαμε άπειρους πόρους, έτσι ώστε ο κάθε ασθενής να έχει αποκλειστικούς γιατρούς και νοσοκόμους, αν το σύστημα δεν λειτουργεί συνολικότερα αποδοτικά το αποτέλεσμα δεν θα είναι καλό.
Ο γιατρός που κάνει κατάχρηση της ιατρικής του ιδιότητας προκειμένου σε ένα δημόσιο νοσοκομείο μπροστά στις κάμερες να ασκήσει κριτική στον οποιοδήποτε πολιτικό για τις αμυντικές δαπάνες ή τον τρόπο που η δικαιοσύνη χειρίζεται την υπόθεση του δυστυχήματος των Τεμπών, ασκεί χυδαία μικροπολιτική.
Επί της ουσίας είναι ένας αποτυχημένος πολιτικός ή απόστολος κάποιας ιδεολογίας. Επειδή κανένας δεν θέλει να ακούσει αυτά που υποστηρίζει, επιλέγει να εκμεταλλευτεί τη θέση στη δημόσια υγεία (την τέχνη ή την παιδεία κλπ) για να καταγγείλει την κακή λειτουργία στην οποία αυτός και οι όμοιοι του συμβάλλουν σημαντικά.
Οι καταχρηστικές συμπεριφορές μερικών συνδικαλιστών δεν αλλάζουν την κακή εικόνα της Δημόσιας Υγείας όπως και τη χαμηλή απόδοση ολόκληρου του δημόσιου τομέα, απλά την επιδεινώνουν.
Μέσα στις γιορτές χρειάστηκε να εισαχθεί συγγενικό μου πρόσωπο σε δημόσιο νοσοκομείο. Η εικόνα διάλυσης ήταν τραγική αφού χρειάζονταν να προμηθεύουμε οι ίδιοι τα περισσότερα φάρμακα. Έλαβε εξιτήριο αιφνιδιαστικά κατάκοιτη και σε λίγες μέρες απεβίωσε. Παρόμοια ήταν η κατάσταση, μεσούσης της κρίσης, τον χειμώνα του 2016 όταν ελλείψει εντατικής μονάδας έχασα άλλο στενό συγγενικό πρόσωπο στο σύστημα Δημόσιας Υγείας.
Σίγουρα τις ευθύνες για τη λειτουργία του Δημοσίου τις φέρουν οι Υπουργοί και η Κυβέρνηση. Η παρούσα κυβέρνηση παρά το καλό ξεκίνημα με την προσπάθεια "βραχυκυκλώματος" του βαθέος κράτους μέσω ψηφιοποίησης στα πρώτα χρόνια, φαίνεται πως έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια μεταρρύθμισης της "Λερναίας Ύδρας".
Μην σας εκπλήσσει η αύξηση της έντασης της οργής.
Υ.Γ. Η αύξηση της έντασης της οργής είναι παγκόσμιο φαινόμενο απλά σε κάθε περίπτωση αναζητά αφορμές να εκδηλωθεί. Στο αυριανό άρθρο θα επιχειρήσω να εξηγήσω πού οφείλεται. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο μου η "Επερχόμενη Αταξία" έχουν μια ιδέα για το γενικό πλαίσιο. Ο εξελίξεις όμως προσθέτουν διαρκώς νέα στοιχεία.
* Το μάντρα (αγγλική προφορά ˈmæntrə) είναι μια ιερή έκφραση, ένας μυστηριακός ήχος, μια συλλαβή, λέξη, συνδυασμός φωνημάτων, ή ομάδα λέξεων στα σανσκριτικά, που θεωρείται από τους πιστούς πως έχει ψυχολογικές ή/και πνευματικές δυνάμεις. Ορισμένα μάντρα έχουν συντακτική δομή και κυριολεκτικό νόημα, ενώ άλλα όχι.
Όποιος έχει κάνει διάλογο κάποιον φανατικό πολιτικής ιδεολογίας ή θρησκείας θα έχει διαπιστώσει πως είναι σαν να μιλάει σε χαλασμένο κασετόφωνο που επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια...
Η πραγματική ουσία των Τεμπών
Κύριε Στούπα,
Έχω σπουδάσει στη Νομική Αθηνών, έχω κάνει το μεταπτυχιακό μου στο εξωτερικό και σήμερα είμαι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και διευθυντής της νομικής υπηρεσίες μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας.
Ανέκαθεν πίστευα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να "ανήκει εις τη Δύσιν" και ουδέποτε πήρα έστω και για ένα δευτερόλεπτο στα σοβαρά τους συνωμοσιολόγους, τους "ψεκασμένους", τους "χορευτάκηδες" του Συντάγματος το 2015 κτλ.
Ωστόσο, στην υπόθεση των Τεμπών υπάρχουν δύο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ, τα οποία ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΑΙ και εκ των οποίων προκύπτει μετά βεβαιότητας πως επιχειρείται η αθέμιτη συγκάλυψη παράνομων πρακτικών πολύ μεγάλων συμφερόντων (προφανώς επιχειρηματικών):
- Δεκάδες άνθρωποι δεν σκοτώθηκαν από τη σύγκρουση αλλά από την έκρηξη, η οποία προκλήθηκε από εκρηκτικά ή εύφλεκτα υλικά και όχι από τα έλαια της μηχανής των τρένων. Τούτο σε συνδυασμό με το γεγονός πως εξαφανίστηκε, ως δια μαγείας, το βιντεοληπτικό υλικό από τη φόρτωση των βαγονιών της μοιραίας αμαξοστοιχίας δεν μπορεί παρά να σημαίνει μετά βεβαιότητας ότι ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα διενεργούσαν λαθρεμπόριο, δεδομένου ότι το εν λόγω υλικό που μεταφέρονταν ήταν το ξυλόλιο το οποίο χρησιμοποιείται για νοθεία καυσίμων.
- Η "εξαφάνιση" του υιού της Εισαγγελέως που χειριζόταν την υπόθεση! Τέτοιες "εξαφανίσεις" παραπέμπουν στην Κολομβία επί εποχής Εσκομπάρ. Δυστυχώς, το παιδί αυτό δεν θα βρεθεί ποτέ. Είναι το αθώο θύμα που πλήρωσε με τον χειρότερο τρόπο το γεγονός πως η μητέρα του θέλησε να απονείμει δικαιοσύνη με βάση τον νόμο και τη συνείδησή της!
Τα δύο ως άνω πραγματικά περιστατικά αρκούν "και περισσεύουν" για να συμπεράνει ο οποιοσδήποτε εχέφρων άνθρωπος ότι πίσω από το λαθρεμπόριο και τη μεταφορά του ξυλόλιου μέσω της μοιραίας αμαξοστοιχίας κρύβονται τόσο μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που όχι μόνο καθορίζουν καταλυτικά και τις αποφάσεις της πολιτικής εξουσίας αλλά δεν διστάζουν και να "εξαφανίζουν" παιδιά των αρμών της δικαστικής εξουσίας, ως θυσία στον βωμό των παράνομων πρακτικών τους.
Η προσπάθεια συγκάλυψης λοιπόν διαφόρων ενοχοποιητικών παραγόντων από την πλευρά της πολιτικής εξουσίας δεν γίνεται γιατί η τελευταία "ρισκάρει για μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ" στον τομέα του λαθρεμπορίου, όπως γράψατε στην χθεσινή απάντησή σας επί της επιστολής ενός αναγνώστη, αλλά γιατί τα επιχειρηματικά συμφέροντα που καθορίζουν τις αποφάσεις της είτε την διαφθείρουν με πολύ μεγαλύτερα χρηματικά ποσά (στο πλαίσιο της συνεργασίας τους και για πολλές άλλες "μπίζνες" εκατομμυρίων ευρώ) είτε την απειλούν επίσης με "εξαφανίσεις" υιών και θυγατέρων. Δεν ξέρω ποιο από τα δύο είναι χειρότερο….
Με εκτίμηση,
Ν. Γ.
(σε περίπτωση δημοσίευσης παρακαλώ μόνο τα αρχικά μου γιατί έχω κι εγώ παιδιά….).
Απάντηση: Ελπίζω πως κάνετε λάθος και πως η δίκη έστω και καθυστερημένα θα το αποδείξει. Η ιδιότητά σας και ο νηφάλιος λόγος όμως με αναγκάζουν να λάβω υπόψη τις παρατηρήσεις σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου