Μακαριστός Γέρων Ἀμβρόσιος

 

Ὅταν πιστέψουμε πραγματικά, μιλᾶμε στὸν Χριστὸ ὅπως σὲ φίλο, ὅπως στὸν πατέρα. Καὶ τότε Αὐτὸς θὰ συνομιλήσει μαζί μας.

Ὁ Χριστὸς θὰ μᾶς μιλήσει σὲ κάθε μᾶς ζήτημα, εἴτε μέσω κάποιου

ἄλλου εἴτε ἐσωτερικὰ θὰ μιλήσει καὶ θὰ τὸν καταλάβουμε. Ὁ Θεὸς δὲν ἔχει ἄκρες.

Ὁ Θεὸς μὲ ἕνα χάδι διορθώνει τὰ πάντα.

Θὰ μιλᾶς σὲ ὅλους μὲ ἀγάπη, ἀλλὰ θὰ κάνεις παρέα μὲ ἀνθρώπους ποὺ εἶναι στὴν ἴδια συχνότητα.

Νὰ κάνεις προσευχὴ κάθε μέρα καὶ νὰ λές, πέραν τῶν ἄλλων: «Φύλαξε μέ, Θεέ μου, ἀπὸ τὴν κακία τῶν ἀνθρώπων».

Ὁ Θεὸς εἶναι δίπλα μας, θὰ τοῦ μιλήσεις σὰν φίλο σου: «Ἔλα, βοήθησε μέ».

Ὅταν προσεύχεσαι, νὰ ξέρεις ὅτι εἶσαι μπροστὰ στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία. Νὰ εἶσαι ταπεινὸς καὶ νὰ λές: «Ἔλα, Παναγία μου, νὰ μὲ βοηθήσεις νὰ διορθωθῶ».

Ἡ Παναγία θὰ σὲ βοηθήσει, γιατί εἶναι ἐδῶ καὶ σὲ ἀκούει.

Ὅταν ζητᾶτε τὴ βοήθεια ἑνὸς Ἁγίου καὶ λέτε «Ἅγιέ μου, βοήθα μέ», ὁ Ἅγιος τὴν ἴδια στιγμὴ ποῦ τὸ ζητᾶτε εἶναι δίπλα σας.

Δὲν σᾶς ἀφήνει νὰ τὸ καταλάβετε, γιατί θὰ ἐρχόσασταν σὲ ἔπαρση καὶ μπορεῖ νὰ τοῦ ζητάγατε καὶ χαζὰ πράγματα. Σᾶς προσφέρει τὴ βοήθεια ὄχι ἄμεσα, ἀλλὰ ἁπαλά, σιγά, ὅπως ὁ Θεὸς πλησιάζει τὸν ἄνθρωπο, ὥστε νὰ μὴν ἀνέβει ὁ ἐγωισμός σας.

Θὰ δεῖτε, μέρα μὲ τὴ μέρα, ὅτι αὐτὸ ποῦ ζητήσατε λύνεται καὶ ἔρχεται, ἂν εἶναι γιὰ τὸ ὄφελος τῆς ψυχῆς σας.

Νὰ δεῖς ἕνα αὐτὶ ποῦ κατεβάζει ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸν Οὐρανὸ καὶ ἀκούει τὴν προσευχή σου, ὅταν δὲν νοιάζεσαι γιὰ ὑλικά, ἀλλὰ παρακαλᾶς γιὰ σωτηρία ψυχῶν!…

Εἶναι καλύτερα στὴν ἐποχή μας, νὰ ξέρεις λίγους καὶ νὰ μιλᾶς σὲ λίγους…

Νὰ παρακολουθοῦμε προσεκτικὰ τὴ Θεῖα Λειτουργία, νὰ μὴ μιλᾶμε καὶ νὰ προσευχόμαστε νοερά. Ὁ πονηρὸς κάνει πολὺ μεγάλο πόλεμο νὰ μᾶς ἀποσπάσει, ὥστε νὰ μὴν προσευχηθοῦμε…

Στὸ «Προσχωμεν» θὰ ζητᾶμε ἀπὸ τὸν Κύριο, γιατί ἐκείνη τὴ στιγμὴ βγαίνει στὴν Ὡραία Πύλη καὶ περιμένει νὰ τοῦ ζητήσουμε, ὥστε νὰ μᾶς βοηθήσει.

Τὸ Πιστεύω καλύτερα νὰ τὸ λέμε ἀπὸ μέσα μας, νὰ μὴν ἐνοχλοῦμε τοὺς ἄλλους...