«Τα βράδια μαζευόμασταν όλοι κάτω από τη σημαία και κάναμε την προσευχή μας...»
«Δυστυχώς, δεν μας αφήσανε να κάνουμε αυτό που πρέπει...»
«Φανταστείτε πόσο στενοχωρήθηκαν οι Έλληνες βατραχάνθρωποι όταν ανεβήκανε σε μια ελληνική βραχονησίδα και τους είπαν να κατεβάσουν την ελληνική σημαία και να φύγουν... Όλοι μας κοιταχτήκαμε και είπαμε ότι δεν κατεβάζουμε καμία σημαία... Δεν πάμε πουθενά...»
«Αρχίσαμε να γράφουμε στα ρούχα μας, στα παπούτσια μας, σε ό,τι αντικείμενο είχαμε, ώστε αν το βρίσκανε να είχε κάτι η οικογένειά μας»
«Κάναμε αυτό που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ... Δεν κάναμε αυτό που έχουμε μάθει τόσα χρόνια να κάνουμε... Να πολεμήσουμε... Να δείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε... Αν και δεν είμαστε πολεμοχαρείς... Κατεβάσαμε τη σημαία μας, για την οποία σκοτωνόμαστε... Είναι ντροπή για μας...»
«Ήμασταν εμείς και τα βράχια... Ούτε μέρος κάλυψης υπήρχε, ούτε τίποτα... Ήμασταν εμείς και ο Άγιος Νικόλας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου