Πήρε να βραδιάζει και είναι Δεκέμβρης στις 9 και εγώ αντί καληνύχτας άρχισα να γράφω και να θυμάμαι!
Την παιδική μου φίλη την είδα ξαφνικά να στέκει και να με κοιτά κι ήταν του Δεκέμβρη στις εννιά που έχεις Άννα την γιορτή σου.
Τα χρόνια πέρασαν σαν τα χελιδόνια μα οι παιδικοί μας έρωτες μόνιμες φωλιές στην καρδιά μας έχουν....
Άννα το όνομά της το μικρό.
Άννα μην κλαις.
Έρχονται καιροί δύσκολοι και πάλι θα γυρέψουμε βερεσέ απ' τον μπακάλη όμως Αννούλα εμάς δεν θα μας βάλουνε χέρι...
Η μορφή σου σ' ένα κάδρο με κοιτάζει και παλιώνει, Άννα που να βρίσκεσαι που....
Αχ Αννούλα του χιονιά.
Εμείς κινήσαμε για αλλού κι αλλού η ζωή μας πάει....
Άννα μη κλαις.
Μεγαλώσαμε και το σκάλισμα της καρδιάς που κάναμε στο θρανίο τώρα βρίσκεται στην καρδιά μας ανεξίτηλο...
Αχ Αννούλα....
Χτες το βράδυ στ' όνειρό μου τι σου είναι το μυαλό
μπήκαν λέει περιστέρια στον στρατώνα...
Γέλα Αννούλα Αννίτσα Αννάκι Αννιώ....
Την παιδική μου φίλη την είδα ξαφνικά να στέκει και να με κοιτά
και να χάνεται για πάντα στου κόσμου την βοή
κι ήταν του Δεκέμβρη στις εννιά που έχει η Άννα την γιορτή της....
Άννα πήρα μερικούς στίχους από όμορφα τραγούδια
και προσπάθησα να σου πω τις δικές μου ευχές!
Άννα σου εύχομαι τα μόνα δάκρυα που θα κυλούν στο πρόσωπό σου να είναι δάκρυα χαράς και ευτυχίας!
Για την Αννούλα που ταξίδευσε στα σύννεφα,
για την Αννούλα την συμμαθήτριά μου στο πρώτο το θρανίο,
για την Αννούλα της γειτονιάς μου,
για τις Αννούλες όλου του κόσμου.....
Χρόνια σας πολλά κι ευτυχισμένα!!
θεία Ευτέρπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου