Στο ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας βρίσκεται ένα από τα μικρότερα αλλά γοητευτικότερα νησιά του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων. Το Καστελλόριζο – Μεγίστη κατά την αρχαιότητα - έχει σπουδαία ιστορική διαδρομή, η οποία ξεκινά από τα πρώιμα χρόνια της νεολιθικής εποχής. Ως Μεγίστη ταξίδεψε στο χρόνο μέχρι τον Μεσαίωνα, όταν οι Ιωαννίτες Ιππότες έχτισαν εδώ, στη κορυφή του κοκκινωπού βράχου που υψώνεται πάνω από το λιμάνι, το Castello Rosso. Το κάστρο με τα υπερύψηλα διπλά τείχη και τις πολεμίστρες - ένα από τα ισχυρότερα οχυρά του Αιγαίου πελάγους - χάρισε το όνομά του στον οικισμό και σ’ ολόκληρο το νησί.
Στα τέλη του 19ου αι., το Καστελλόριζο γνώρισε μεγάλη οικονομική και πληθυσμιακή ακμή, χάρη στην ανάπτυξη της ναυτιλίας και της αλιείας. Την οικονομική ευημερία των κατοίκων μαρτυρούν τα πανέμορφα αρχοντικά που απλώνονται κατά μήκος της παραλίας, του «Κορδονιού», όπως ονομάζουν οι ντόπιοι.
Με ένα κουκλίστικο λιμάνι, έναν οικισμό που καθρεφτίζει τη παραμυθένια ομορφιά του στη θάλασσα, αλλά και με μια σπουδαία ιστορική διαδρομή, το μικροσκοπικό Καστελλόριζο, ανέγγιχτο ακόμη από τον μαζικό τουρισμό, υπόσχεται να σας χαρίσει την απόλυτη χαλάρωση και τις πιο ήρεμες διακοπές της ζωής σας. Αξίζει να φτάσετε μέχρι εδώ…
Iδανικός προορισμός για όσους αναζητούν διακοπές με αυθεντικό χαρακτήρα και ηρεμία. Μόλις 800 μέτρα από τις τουρκικές ακτές, το Καστελλόριζο στέκεται περήφανο ανάμεσα σε δύο ηπείρους. Μια λαμπερή κουκκίδα στη Μεσόγειο, ένα σταυροδρόμι πολιτισμών που δεν λογαριάζει σύνορα, ένα ταξίδι στην ανόθευτη ομορφιά που θα σας συνεπάρει. Φτάνοντας, η αρχοντιά των αναστηλωμένων αρχοντικών σάς υποδέχεται. Δίπλα, το κόκκινο κάστρο, που έδωσε το όνομά του στο νησί. Και προστάτης όλων, ο Δίας ο Μεγιστεύς, φιλόξενος όσο και οι κάτοικοι του νησιού που ανοιχτόκαρδα θα σας μυήσουν στα μυστικά του. Καλωσορίσατε στο Καστελλόριζο! Εδώ, θα χορτάσετε ιστορία!
Η πρώτη σας γνωριμία με το Καστελλόριζο ξεκινά με έναν περίπατο στον διατηρητέο οικισμό, αυθεντικό δείγμα της δωδεκανησιακής αρχιτεκτονικής. Κτισμένος στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού αποτελεί ένα γοητευτικό σύνολο από αρχοντόσπιτα, επιβλητικές εκκλησίες, πλακόστρωτα σοκάκια και σκαλιά. Τα κεντρικά δημόσια κτήρια (το Δημαρχείο και η Νέα Αγορά) είναι δύο αρχιτεκτονικά κοσμήματα με καμάρες, τα οποία ακολουθούν το ρυθμό της ιταλοκρατίας. Το κτήριο της Σαντράπειας Αστικής Σχολής (1903) είναι πιστή απομίμηση του νεοκλασικού κτηρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Προσκυνήστε στο Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (1835)– πολιούχων του νησιού – και θαυμάστε τα γοτθικά στοιχεία στην αρχιτεκτονική του δόμηση. Η στέγη στηρίζεται σε δώδεκα γρανιτένιους κίονες που μεταφέρθηκαν από τον ναό του Απόλλωνα, στα Πάταρα της Λυκίας.
Ανεβείτε τα 315 σκαλοπάτια που θα σας οδηγήσουν από το λιμάνι στο καστρομονάστηρο του Αγίου Γεωργίου του Βουνού με την εκπληκτική θέα. Βρίσκεται στην περιοχή του Παλαιόκαστρου και περιστοιχίζεται από τεράστιες φυσικές πλάκες. Μέσα στο μοναστήρι υπάρχει κατακόμβη, καθώς και ναός του Αγίου Χαραλάμπους.
Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε ακόμα:
1) Το κάστρο των Ιωαννιτών Ιπποτών (14ος αι.), στην αριστερή πλευρά του λιμανιού. Βρίσκεται στο Καστέλλο Ρόσσο, τον λόφο με τα κόκκινα βράχια.
2) Τον ναόσχημο λυκιακό τάφο του 4ου αι., λαξεμένο κάτω από το κάστρο.
3) Το Διαχρονικό – Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγίστης, στο «Κονάκι», όπως ονομάζεται το ιστορικό διατηρητέο κτίριο όπου στεγάζεται. Ξεχωρίζει η αίθουσα που είναι αφιερωμένη στην αρχαία Μεγίστη, ενώ στις υπόλοιπες εκτίθενται αντικείμενα από τα παλαιοχριστιανικά χρόνια μέχρι τη μεταβυζαντινή περίοδο.
4) Το Παλαιόκαστρο, το σημαντικότερο και αρχαιότερο μνημείο του νησιού. Στον περίβολο βρίσκονται οι εκκλησίες της Παναγίας του Kάστρου και του Aγίου Στεφάνου, ενώ ακριβώς από κάτω, οι αχέρες, δέκα δεξαμενές νερού, κατασκευασμένες την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
5) Τα Κυκλώπεια Τείχη τα οποία απαντώνται σε διάφορα σημεία του νησιού. Τα μεγαλύτερα τμήματα θα τα δείτε στην περιοχή του Κάμπου, στο Παλαιόκαστρο και στο λόφο Μούντα.
2 σχόλια:
Ανατολικότερα της Κύπρου;
Δεν ξεχνιέται το franchise της υποτέλειας, σ' αυτό το υπέροχο ακριτικό κάστρο, ήρθε να μας αναγγείλει την παράδοσή μας στους γύπες.
Άς το μάθουν ότι, για όσους έχουν λίγη μνήμη, άς είμαστε λίγοι, δεν ξεχνιέται το παραμικρό που χτυπάει ύπουλα και δόλια βαθιά στην καρδιά.
Μπορεί να συγχωρεθεί, αλλά δεν ξεχνιέται, είναι μέρος της Ιστορίας.
Δημοσίευση σχολίου