Δεν οικοδομείται με πνευματικές σχέσεις με αιρετικές κοινότητες το Σώμα Χριστού

 

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Είναι μεγάλη βλασφημία να πιστεύεται και να διακηρύσσεται, ότι το Σώμα Χριστού οικοδομείται με τις πνευματικές σχέσεις με αιρετικές κοινότητες μέλη του Π.Σ.Ε.  Κι όμως σε αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, και αυτό παρεισέφρησε ως μη όφειλε. 

 Αυτό διακηρύσσεται στην παράγραφο 8 της Δήλωσης του Τορόντο, η οποία ως μη όφειλε παρεισέφρησε και σε κείμενο της Σύνοδου της Κρήτης.  Για τέτοιες αποφάσεις σεμνύνονται;  Γιατί τόση ζέση για μια τέτοια απόφαση, από τους αμύντορες της Συνόδου της Κρήτης; 

Είναι αυτή η απόφαση σύμφωνη με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας;  Ας βρεθεί έστω και ένας από αυτούς που υπεραμύνονται της Συνόδου της Κρήτης, να προβάλει θεολογική ερμηνεία για μια τέτοια στρέβλωση.  Είναι επόμενη των Οικουμενικών Συνόδων μια τέτοια  κακόδοξη στρέβλωση;  Άπαγε της βλασφημίας.

Στην παράγραφο 8 της Δήλωσης του Τορόντο, αναφέρεται ότι ‘’οι εκκλησίες - μέλη εισέρχονται σε πνευματικές σχέσεις για να οικοδομηθεί το Σώμα του Χριστού και να ανακαινισθεί η ζωή των εκκλησιών’’*.  Αυτή η προϋπόθεση αποτελεί βλασφημία.

Το Σώμα του Χριστού θα οικοδομηθεί από τις ‘’πνευματικές’’ σχέσεις με αιρετικές κοινότητες και ομάδες μέλη του Π.Σ.Ε., όπως  για παράδειγμα με τις καλούμενες ‘’εκκλησίες’’ των Μεννονιτών σε Γερμανία και Ολλανδία, τις ποικίλες ‘’εκκλησίες’’ των Μεθοδιστών, τις λεγόμενες ‘’Αναμορφωμένες Χριστιανικές εκκλησίες’’ στη Σερβία, Μαυροβούνιο και Σλοβακία μελών του Π.Σ.Ε.;

Αυτό δεν αποτελεί ορθόδοξη θέση, ούτε και εκκλησιολογική προϋπόθεση. Καταγράφει απλούστατα τις μάταιες προσπάθειες συνύπαρξης στο συνονθύλευμα του λεγόμενου Π.Σ.Ε. 

Τέτοιες προϋποθέσεις σχετικοποιούν την εκκλησιαστική μας αυτοσυνειδησία ως Ορθοδόξων, ότι δηλαδή ‘’η Ορθόδοξος Εκκλησία, είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία’’. Πρόκειται για εκκλησιολογικές στρεβλώσεις και όχι ‘’εκκλησιολογικές’’ προϋποθέσεις.

Ιεράρχες οι οποίοι αντιλαμβάνοντο πριν τη Σύνοδο της Κρήτης  τη στρέβλωση αυτή, όπως και άλλες στρεβλώσεις, προβάλλοντες μάλιστα και θεολογικές ενστάσεις… μετά από αυτήν, γι’ άλλους λόγους, διαφοροποίησαν τη στάση τους. Δεν είναι απορίας άξιο αυτό; Ας γραφεί ή μάλλον ας τολμηθεί ένα απολογητικό κείμενο για μια τέτοια στρέβλωση.

Αποτελεί μεγάλη βλασφημία να διακηρύσσεται, ότι το Σώμα Χριστού οικοδομείται με τις πνευματικές σχέσεις με αιρετικές κοινότητες μέλη του Π.Σ.Ε. 

‘’Δια της Εκκλησίας, και εν τη Εκκλησία, δια της οποίας και μόνον οι άνθρωποι φθάνουν εις τον τελικόν σκοπόν και το τελικόν νόημα της ανθρωπίνης υπάρξεως σε όλους τους κόσμους»** παρατηρεί μεταξύ άλλων ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ερμηνεύοντας τον λόγο του Αποστόλου Παύλου «Μέχρι καταντήσωμεν…εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφ. 4,13).

*«Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεολογίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Στυλιανού Χ. Τσομπανίδη).

**Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος – Μελετήματα Ορθοδόξου Θεολογίας».