«Δεν είναι κακές οἱ τροφὲς ἀλλὰ ἡ γαστριμαργία·
οὔτε τὰ χρήματα ἀλλὰ ἡ φιλαργυρία·
οὔτε ἡ ὁμιλία ἀλλὰ ἡ φλυαρία·
οὔτε τὰ εὐχάριστα τοῦ κόσμου ἀλλὰ ἡ ὑπερβολή·
οὔτε ἡ ἀγάπη γιὰ τοὺς δικούς μας παρὰ μόνο ὅταν γίνεται ἀφορμὴ νὰ μὴν εὐγνωμονοῦμε τὸν Θεό...
οὔτε ὁ πλοῦτος ἀλλὰ ἡ φιλαργυρία...
οὔτε ἡ φυσιολογικὴ ὀργή, ἐκείνη ποὺ νοιώθουμε ἐναντίον τῆς ἁμαρτιῶν μας, ἀλλὰ ἐκείνη ποὺ νοιώθουμε γιὰ τοὺς συνανθρώπους μας·
οὔτε ἡ ἐξουσία ἀλλὰ ἡ ἀρχομανία...
οὔτε ἡ ἀρετὴ ἀλλὰ τὸ νὰ νομίζουμε ὅτι εἶναι δική μας·
οὔτε ἡ γνώση ἀλλὰ τὸ νὰ νομίζουμε πὼς εἴμαστε γνωστικοὶ καὶ αὐτὸ ποὺ εἶναι ἀκόμα χειρότερο, ν᾽ ἀγνοοῦμε τὴν ἄγνοιά μας·
οὔτε ἡ ἀληθινὴ γνώση ἀλλὰ ἡ ἀπατηλή»
