Μαρμαρωμένο σε θωρώ πωλιό μουΑγρίμι τω μαδάρω και δικό μουΠερνάσ δεν καταδέχεσαι να μείνεισΔεν τα ψηφάσ τα δάκρυα εμέ κι εκείνησ
Που πασ με τέτοιαν άνοιξη, καλέ μουΠου πασ με τέτοιον ήλιο ακριβέ μουΠριχού να μπεισ στον βουλισμένο άδηΆμε χαιρέτησέ τηνε τη μαύρη
Κι αν βρεισ τη σιδερόπορτα κλεισμένηΑπό πίσω στέκει εκείνη δακρυσμένηΚαι μελετά το δρόμο το μεγάλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου