Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2024

Γυφτοπούλα στο χαμάμ

 Μπορεί να είναι doodle 1 άτομο

Να χαρείς την εμορφιά σου,
την ποδιά σου την χρυσή,
αχ, ξεκάλτσωτη γυρίζεις,
γυφτοπούλα μου εσύ.
 
Το να φορά η κοπέλα κάλτσες την παλιά εποχή, ήταν δείγμα αιδημοσύνης και καθωσπρεπισμού. Τα γυμνά πόδια, ακόμα και μόνο ο αστράγαλος ήταν πολύ προκλητικά. Στη 10ετία του ΄20, άρχισε η γυναίκα να μη φορά κάλτσες, ή να είναι αυτές διάφανες μεταξωτές. Τότε κόντυνε το φόρεμα, ήταν μόδα τα κοντά μαλλιά, κι η γυναίκα έπινε, κάπνιζε, οδηγούσε, άκουγε τζαζ, χόρευε charleston και γενικώς παραβίαζε τους κανόνες της "κοινωνικής ευπρέπειας" που ίσχυαν μέχρι τότε.
Η γιαγιά μου, (σας το έχω πει και πιο παλιά), μου είχε διηγηθεί πώς την ερωτεύτηκε ο παππούς μου : Κάποια μέρα, γύρω στα 1920, ο αδερφός της ο Σταμάτης, έφερε στο σπίτι έναν φίλο του ναυτικό, τον Κώστα, απροειδοποίητα. Κι είδε τη γιαγιά, που εκείνη τη στιγμή έπλενε ξυπόλητη την αυλή. Εκείνη με πανικό, έτρεξε μέσα στο σπίτι, φόρεσε κάλτσες και βγήκε πάλι για να προσφέρει τον καφέ. Σύντομα ο Κώστας ζήτησε το χέρι της γιαγιάς. Αργότερα εξομολογήθηκε πως ερωτεύτηκε τη γιαγιά, γιατί, ενώ δεν έφτιαξε τα μαλλιά της και δεν έβαλε καλό φόρεμα, φόρεσε αμέσως κάλτσες...Βέβαια, ήταν κι όμορφη η γιαγιά...Πειράζοντάς την της έλεγα πως την ερωτεύτηκε , όταν πρόλαβε και την είδε χωρίς κάλτσες..

Venetia Georgiou

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... δὲν ἦταν ἡ γυναῖκα,
ποὺ παραβίαζε κανόνες, ἀρχές
και... μὶα στοιχειώδη ἠθική τάξη (λίγο πολύ αὐτονόητη στοὺς... κάπως... πολιτισμένους... λαούς)

ἦταν ποὺ μετά ἀπὸ ἕναν ἀπίστευτα βάρβαρο πόλεμο

με τὴν χρήση καὶ μοναδικά μακάβριων β ι ο λ ο γ ι κ ῶ ν
παραγόντων...
(ἄραγε... μόνο στὰ μέτωπα τῶν μαχῶν...;)

ὁ κόσμος στράϕηκε

ὑποδαυλιζόμενος και ἀπὸ τὴν τότε στὰ σπάργανα,
μὰ ραγδαῖα ἀναπτυσσόμενη... "σώουμπιζ"
(λερναῖα ὡς πολυκέϕαλος ἀλλά καὶ ξελογιάστρα ἄπιαστη...)
και προσπαθῶντας νὰ ξεχάσει τὴν ϕρίκη τοῦ μετώπου τῶν μαχῶν

σὲ μιά μοναδική ϕρενίτιδα διασκέδασης,
ποὺ κορυϕώθηκε τὸ '30,

ἀνοίγοντας ἔτσι διάπλατα
καὶ πόρτες καὶ παράθυρα

γιὰ τὴν ἀποϕασιστική ἀναμέτρηση τῶν μεγάλων δυνάμεων
γιά παγκόσμια πλέον κυριαρχία

ὅμως... καθῶς ϕαίνεται...
καὶ γιὰ κατασκευή μιᾶς κάποιας
β ά σ η ς ...
ποὺ νὰ προορίζεται γιὰ κ έ ν τ ρ ο,

γιὰ τὸ σκοπούμενο

παγκόσμιο χωριό,

καὶ ἔδρα τοῦ... καινούριου...

(ὅπως λέμε... ἀρχαίκακος...)

βασιλέα τῶν λαῶν τῆς γῆς...

κι ἐμεῖς...
οἱ τὸσο εὔκολοι πάντοτε νὰ τσιμπᾶμε, ἀναπαυμένοι στὰ παθάκια μας
τὰ τόσο... γ α ρ γ α λ ι σ τ ι κ ά

καὶ τότε ὅπως καὶ τώρα...
(ἀκόμη περισσότερο)
κόσμος πολύς ἀκέϕαλος καὶ ἀνεγκέϕαλος
δεμένοι σὲ μιὰ βιοπάλη

μὲ αγχωτικούς ρ υ θ μ ο ύ ς... ἀτσάλινους, μ η χ α ν ι κ ο ύ ςςς

κρεμάμενοι ἀπ'τὰ σκοινιά τῆς μάγισσας...
ποὺ ἀρέσκεται νὰ λέγεται...

"ἐλευτερία"

καὶ μᾶς διαϕεντεύει σὰν... τσιπάκι...

ἀπὸ μ έ σ α...

σπεύδουμε πάντα χαρωποί...
"ἐλεύτερα"...

κι ἔτσι
ἀνεπίγνωστα προσδεδεμένοι...

οἱ τ α λ α ί π ω ρ ο ι ...