Από μεγαλοαστική Αθηναϊκή οικογένεια, με οικονομική άνεση, από υψηλή κοινωνική τάξη, και σε ευτυχισμένο γάμο με μικρά παιδιά, ο Μελάς είναι ο άνθρωπος που ξεβολεύεται για τους άλλους. Έτσι, φεύγει για την μακρινή Μακεδονία δίνοντας στόχο και όραμα σε έναν ολόκληρο λαό. Το ήθος του αποκρυσταλλώνεται στα λόγια του «Δεν υπήκουσα παρά εις μίαν ιδέαν, το να φανώ χρήσιμος εις τον πλησίον και εις τον τόπον μου».
Ήταν γνωστός ως Μίκης Ζέζας, από τα ονόματα των παιδιών του, του Μιχάλη και της Ζωής. Τρείς φορές πήγε στην υπόδουλη στους Τούρκους και τους Βουλγάρους κομιτατζήδες ελληνική γη της Μακεδονίας, τις δύο κάνοντας χρήση κανονικής του αδείας. Η τρίτη φορά ήταν και η τελευταία. Ήταν ξημερώματα της 13ης Οκτωβρίου 1904. Τα τελευταία του λόγια στον συναγωνιστή του Νίκο Πύρζα, λίγο πριν ξεψυχήσει από το τραύμα του ήταν, «Τον σταυρό να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το τουφέκι στον Μίκη και να τους πεις ότι το καθήκον μου το έκαμα». Ήταν μόλις 34 ετών.
Ας υποκλιθούμε κι ας εμπνευστούμε!
2 σχόλια:
Πόση ομορφιά, Θεέ μου!
Δημοσίευση σχολίου