"Τσελεμεντές του αναρχικού".

Ο συγγραφέας του έγινε χριστιανός και ο Έλληνας εκδότης συνελήφθη. Τι έγραφε και γιατί θεωρήθηκε "επικίνδυνο για τους ηλίθιους"

 

“Είμαι η αναρχική του θεάτρου”, Αλίκη Βουγιουκλάκη.

“Δεν είμαι αναρχικός, είμαι αναρχούμενος”, Διονύσης Σαββόπουλος.

“Ζούμε σε μια εποχή αναρχίας, στη χώρα μας και στο εξωτερικό”, Ρίτσαρντ Νίξον.

Με αυτές τις φράσεις αρχίζει η ελληνική έκδοση του αμερικανικού βιβλίου “Ο Τσελεμεντές του αναρχικού” που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1982. Είναι ένα από τα πιο σκανδαλοθηρικά βιβλία που δημοσιεύτηκαν ποτέ και ακόμη και σήμερα η κατοχή του μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα, καθώς πολλοί έχουν συλληφθεί επειδή υπήρχε στη βιβλιοθήκη τους.

Το 2013 πολλοί πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών αιτήθηκαν να απαγορευτεί η κυκλοφορία του βιβλίου μετά το μακελειό σε σχολείο στο Κολοράντο. Ο 18χρονος Καρλ Πίρσον είχε εισβάλλει μέσα στο σχολείο αρματωμένος με ένα κυνηγετικό όπλο, ένα μαχαίρι τύπου ματσέτα, τρεις μολότοφ και πυρομαχικά.

Στόχος του ήταν ένας καθηγητής με τον οποίο είχε έρθει σε αντιπαράθεση. Τελικά, πυροβόλησε μια μαθήτρια, η οποία πέθανε οκτώ μέρες αργότερα και ο Πίρσον αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι.

Ο δράστης είχε το βιβλίο στο σπίτι του και πολλοί θεώρησαν ότι επηρεάστηκε.

Παρόλο που το περιεχόμενο του θεωρήθηκε επικίνδυνο, μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες και απαγορεύτηκε μόνο στην Αυστραλία.

Κατακρίθηκε ακόμη και από υποστηρικτές του αναρχισμού, καθώς αμφισβήτησαν τη σύνδεση του βιβλίου με την αναρχική πολιτική φιλοσοφία.

“Δεν γράφτηκε ούτε κυκλοφόρησε από αναρχικούς. Δεν προέκυψε από αναρχική πρακτική και δεν προωθεί την ελευθερία και την αυτονομία, ούτε αμφισβητεί την καταπιεστική εξουσία. Ήταν απλώς ένα βιβλίο συνταγών, οι περισσότερες από τις οποίες είναι εξαιρετικά αναξιόπιστες” έγραφε η αναρχική ομάδα CrimethInc κατά του βιβλίου.

Το αμφιλεγόμενο περιεχόμενο

Δυο από τις συνταγές που περιείχε το βιβλίο

Το πρώτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στα ναρκωτικά. Δίνει οδηγίες για την καλλιέργεια μαριχουάνας, την παραγωγή LSD και DMT, αλλά και συνταγές, όπως κέικ σοκολάτας με χασίς, χασισόσουπα, κεφτεδάκια με χόρτο, φασόλια με χόρτο και πάπρικα και σάλτσα για μακαρόνια με μισό φλιτζάνι ψιλοκομμένο χόρτο.

Γράφει επίσης για τις ψυχεδελικές ιδιότητες του μοσχοκάρυδου, της ορτανσίας και της μπανάνας.

Διάφορα είδη μικροφώνων που αναλύει ο Αμερικανός συγγραφέας Γουίλιαμ Πάουελ

Στο επόμενο κεφάλαιο γράφει για ηλεκτρονικές συσκευές παρακολούθησης, όπως το μικρόφωνο κουμπότρυπας, η “βεντούζα για ακρόαση τοίχων” και μαγνητόφωνα που αντιδρούν στη φωνή και χρησιμοποιούνται για την υποκλοπή τηλεφωνημάτων.

Αναφέρει πώς δημιουργούνται παράσιτα με ειδικές ηλεκτρονικές συσκευές, αλλά και από πού μπορούσαν εκείνη την εποχή να προμηθευτούν τέτοια “εφόδια”.

Συνεχίζει με συμβουλές για την καταστροφή αυτοκινήτων και “για το ξάφρισμα μαγαζιών”. Διαχωρίζει τον κοινό κλέφτη που κλέβει οποιονδήποτε, από τον επαναστάτη-κλέφτη που κλέβει μεγάλες επιχειρήσεις.

Στο τρίτο κεφάλαιο αναφέρεται σε “όπλα φυσικά, θανατηφόρα και μη, τα οποία θα χρειαζόταν ένας επαναστάτης ή αντάρτης”. Εξηγεί ποια είναι τα τρωτά σημεία του αντιπάλου στις μάχες σώμα με σώμα, αλλά και πώς χρησιμοποιούνται σωστά όλων των ειδών τα όπλα.

Δίνει οδηγίες για την κατασκευή αυτοσχέδιων όπλων από κονσέρβες και κουτάκια μπύρας σε περίπτωση που κατασχεθούν τα υπόλοιπα. Γράφει βήμα βήμα “πώς να φτιάξετε δακρυγόνα στο υπόγειο του σπιτιού σας”, αλλά και πώς να προστατευτούν οι αναγνώστες από τη ρίψη αερίων.

Σκοπός αυτού του κεφαλαίου ήταν, όπως ανέφερε, “να εξοικειωθεί ο αγωνιστής της ελευθερίας με ό,τι πρόκειται να αντιμετωπίσει και δεύτερον για να πληροφορηθεί πώς λειτουργούν αυτά τα όπλα αν τυχόν συλληφθεί”.

“Αυτό το βιβλίο δεν είναι για παιδιά ή ηλίθιους!” έγραφε ο συγγραφέας

Το τελευταίο κεφάλαιο αναφέρεται στις εκρηκτικές ύλες και τις παγίδες και θεωρείται το πιο επικίνδυνο. Ανάμεσα στις “συνταγές” του είναι η “σπιτικιά” χειροβομβίδα, κοκτέιλ μολότοφ, ΤΝΤ και δυναμίτες.

“Αυτό το κεφάλαιο θα σκοτώσει και θα ακρωτηριάσει περισσότερους απ΄όσους όλα τα άλλα μαζί γιατί οι άνθρωποι δεν εννοούν πάρα να παίρνουν τα πράγματα στα σοβαρά.” Αυτές είναι οι πρώτες γραμμές του κεφαλαίου.

Και συνεχίζει: “Θα σας δώσω μια σοβαρή συμβουλή. Αυτοί που σκοτώθηκαν στο σπίτι της 11ης οδού στη Νέα Υόρκη το 1970 σε μια έκρηξη που προκλήθηκε από τις βόμβες που έφτιαχναν, δεν ήξεραν τι έκαναν. Όχι μόνο σκοτώθηκαν, αλλά πήραν στον λαιμό τους και αθώους. Για αυτό η άγνοια δεν γίνεται μόνο ασυγχώρητη και θανάσιμη, αλλά και εγκληματική. Αν δεν είστε αρκετά σίγουροι για τι κάνετε, μην το κάνετε. Η επανάσταση έχει ήδη αρκετούς “μάρτυρες”, δεν χρειάζεται και άλλους”.

Ο έφηβος συγγραφέας που τελικά το αποκήρυξε

Το βιβλίο είναι δημιούργημα του Αμερικανού εφήβου Γουίλιαμ Πάουελ. Ήταν υποστηρικτής της αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960, ενός κινήματος που τασσόταν κατά της στρατιωτικής επέμβασης των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ και έδειχνε την αγανάκτησή του ως προς τους παραδοσιακούς τρόπους άσκησης της εξουσίας. Οι υποστηρικτές της αντικουλτούρας αναζητούσαν νέες προσεγγίσεις ως προς τη σεξουαλικότητα, τα δικαιώματα των γυναικών και τα ναρκωτικά.

“Στις μέρες μας η άγνοια δεν είναι μόνο αδικαιολόγητη, είναι εγκληματική ίσως και θανάσιμη. Ελπίζω ειλικρινά πως θα σπρώξει σε δράση κάποια αποχαυνωμένα κύτταρα του εγκεφάλου. Αν ο αμερικανικός λαός δεν προστατέψει τον εαυτό του από τους φασίστες, τους καπιταλιστές και τους κομμουνιστές λίγα είναι τα ψωμιά τους”, έγραφε στον πρόλογό του.

Μόλις το ολοκλήρωσε, το έδωσε στον εκδότη Λιλ Στιούαρτ για να το δημοσιεύσει. Το πρωτότυπο κείμενο κυκλοφόρησε στην Αμερική το 1971 με τίτλο “The anarchist cookbook”.

Ο συγγραφέας αναγνώριζε την επικινδυνότητα του βιβλίου του και έτσι είχε γράψει αντενδείξεις: “Διαβάστε αυτό το βιβλίο αλλά μην ξεχνάτε ότι τα θέματα του είναι για πράγματα παράνομα και ίσως θανατηφόρα. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να θυμάστε, πως όλες οι «συνταγές» είναι επικίνδυνες, ιδίως γι αυτούς που παίζουν και δεν ξέρουν ακριβώς τι κάνουν. Γι αυτό, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί και να χρησιμοποιήσετε όλες τις δυνατές προφυλάξεις. Αυτό το βιβλίο δεν είναι για παιδιά ή ηλίθιους!”.

Το FBI το χαρακτήρισε ως “μια από τις πιο βάναυσες, τιποτένιες, παρανοϊκές προσπάθειες γραφής που επιχειρήθηκε ποτέ”.

Το εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης

Όμως, λίγα χρόνια αργότερα ο Πάουελ ασπάστηκε τον χριστιανισμό και έγινε θερμός υποστηρικτής της συντηρητικής Αγγλικανικής Εκκλησίας.

Ζήτησε τη διακοπή της κυκλοφορίας του βιβλίου του. Ωστόσο, δεν κατάφερε να το αποσύρει.

Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκαν στον εκδότη, ο οποίος συνέχισε να εκδίδει το βιβλίο μέχρι το 1991 όταν η εταιρία του αγοράστηκε από τον Στίβεν Σχράτζις. Ήταν το μοναδικό βιβλίο που ο Σχράτζις έβγαλε εκτός κυκλοφορίας. Όμως, το 2002 τα πνευματικά δικαιώματα αγοράστηκαν από άλλον εκδοτικό οίκο στις ΗΠΑ και επανεκδόθηκε.

Ο Πάουελ, έως το τέλος της ζωής του ζητούσε την απόσυρση του βιβλίου. Το αποκήρυξε δημοσίως. Το 2013 έλεγε ότι πρέπει να βγει από την κυκλοφορία όσο πιο γρήγορα και αθόρυβα γίνεται.

Στα ελληνικά μεταφράστηκε από τον Γιώργο Καράμπελα και κυκλοφόρησε το 1982 από τις εκδόσεις “Άγιος Θεράπων”.

Ο Έλληνας εκδότης και μεταφραστής έγραφε στον πρόλογο του βιβλίου του “οι συνταγές είναι θανάσιμα επικίνδυνες για όσους δεν ξέρουν τι κάνουν και αυτό το βιβλίο δεν είναι επαρκής προϋπόθεση, ούτε προσφέρει την απαραίτητη προπαιδεία για να κατασκευάσει κανείς π.χ ΤΝΤ ασφαλώς. Για όσους δεν παίρνουν σοβαρά αυτές τις προειδοποιήσεις τους υπενθυμίζω ότι οι βόμβες αντιπαθούν τους ηλίθιους”.

Ο Καράμπελας συνελήφθη και κατηγορήθηκε για κακούργημα. Τελικά, αθωώθηκε και το βιβλίο του επανακυκλοφόρησε. Εμπεριείχε θεωρητικές γνώσεις και έτσι θεωρήθηκε νόμιμο.

Πλέον “Ο Τσελεμεντές του αναρχικού” είναι δυσεύρετος.

Το 2002 κυκλοφόρησε η ταινία “The Anarchist Cookbook”, στην οποία δείχνει νέους που διαβάζουν το βιβλίο και καταστρέφεται εντελώς ο τρόπος ζωής τους.

mixanitouxronou.