ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΑΠ' ΤΑ ΔΕΝΤΡΑΚΙΑ.

 

Αυτός ο Σεπτέμβρης πάντα με μπέρδευε όταν έσκαγε μύτη,

την μια φορά έρχεται ντυμένος σαν τρυγητής και μου θυμίζει ότι οι αρχαίοι παππούδες μας θεωρούσαν ότι ο μούστος των σταφυλιών είναι το αίμα του Θεού Διόνυσου κι όταν έπιναν το κρασί μεταλάμβαναν το αίμα του Θεού κι αυτό το έθιμο μας το έκλεψαν αλλά μήπως είναι μόνο αυτό?

"Τραγουδάει ο χορός στους τρυγητές των καιρών και στάζει το πατητήρι στις ψυχές μας το άγιο κρασί"

Την άλλη μου θυμίζει εφορία γιατί απ' την Ρωμαϊκή την εποχή ήταν ο μήνας που οι πολίτες πλήρωναν τους φόρους τους,

τυχαίο κι αυτό?

Είναι όμως και μοναδικός καλλιτέχνης γιατί φτιάχνει όμορφους πίνακες με τα χρυσά φύλλα των δένδρων πεσμένα και τα πουλιά να ταξιδεύουν για τις ζεστές χώρες!

Τα παιδικά μου μάτια χαμογέλαγαν όταν τον έβλεπα να έρχεται με τα κλειδιά του να ανοίξει την Έκθεση της πόλης μου,

να ανοίξει τον μαγικό παιδικό μου κόσμο!

Άλλοτε ερχόταν σαν κινηματογραφιστής, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός γιατί η ταμπέλα στους κινηματογράφους έγραφε έναρξη τον Σεπτέμβριο κι άλλοτε με μια μελαγχολική γοητεία φορώντας ένα απλό αδιάβροχο να προστατευτεί από την πρώτη σταγόνα της βροχής και να μου θυμίζει την καρδούλα που ζωγράφισα στην αμμουδιά εκείνη την τελευταία μέρα του Αυγούστου που την πήρε το κύμα....

Είναι φορές που έρχεται σαν ποιητής και με παίρνει μαζί του στις βόλτες του σε εκείνη την αμμουδιά που καθόμασταν γύρω από την φωτιά τα όμορφα του καλοκαιριού τα βράδια και τραγουδάγαμε τους έρωτες μας!

Έρχεται και ακούω παιδικές φωνούλες χαρούμενες να τραγουδούν το "πέφτουν τα φύλλα απ΄τα δεντράκια ήρθαν τα πρώτα τα συννεφάκια του φθινοπώρου είναι η αρχή καλώς μας ήρθες πρώτη βροχή"

Μου θυμίζει την πρώτη μου δασκάλα στο δημοτικό και την μυρωδιά της μαθητικής μου σάκας, των καλοξυμένων μολυβιών και την μυρωδιά από τις μπογιές της ιχνογραφίας!

Μ' αυτά και μ' αυτά και μεταξύ μας τώρα πήρα μια βούρτσα και έκανα ότι έκανα τότε που ήμουν παιδάκι,

την έκανα τύπου μικρόφωνο και σαν τον Peppino Di Capri τραγούδησα εκείνο το παλιό τραγούδι...

"Μελαγχολία του Σεπτέμβρη" σαν μια ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων, των χρωμάτων των αρωμάτων και του τελευταίου φιλιού το γεμάτο αλμύρα του καλοκαιριού!

αχ τι μας κάνεις ρε μπαγάσα Σεπτέμβρη.....

 θεία Ευτέρπη