Άγιος Σωφρόνιος
Η οδός των Πατέρων μας απαιτεί ισχυρή πίστη και μεγάλη υπομονή, ενώ οι σύγχρονοι μας άνθρωποι προσπαθούν να αποκτήσουν όλα τα πνευματικά χαρίσματα, και αυτήν ακόμη την άμεση θεωρία του Απολύτου Θεού, βεβιασμένα και αυτόματα.
Αυτοί που δεν έχουν αναγεννηθεί εκ των άνω δεν μπορούν ποτέ να εννοήσουν τους αναγεννημένους. Αυτοί δε διακρίνουν τίποτε το εξαιρετικό στους χριστιανούς, οι οποίοι συχνά τους φαίνονται καχεκτικοί και υποκριτές. Η αναγεννημένη ψυχή είναι πιο ευαίσθητη σ’ όλα τα πνευματικά φαινόμενα, τραυματίζεται απ’ όλα όσα αντιτίθενται στη θεία αγάπη, δηλαδή συκοφαντία, βία, φόνο, κ.λ.π. Μαζί μ’ αυτό μια υπομονετική στάση σε κάθε δοκιμασία κάνει την αναγεννημένη ψυχή να κατανοεί την «άνωθεν σοφίαν». Σ’ ένα απόκρυφο σημείο μέσα σ’ αυτή, η ψυχή βρίσκει «πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. 4,14).
Ο σκοπός μας – το επαναλαμβάνω για να μείνει σταθερά χαραγμένο στη συνείδησή σας – είναι ο αγώνας να διαφυλάξουμε την πνευματική μας ελευθερία….
Στο βιβλίο μου για τον Γέροντα Σιλουανό αναφέρω το εξής φαινόμενο ή πνευματικό νόμο που διέπει τον κόσμο: για τους χριστιανούς όλα γίνονται με μεγαλύτερη δυσκολία. Τους ζητούν να πληρώσουν περισσότερο από όσο πρέπει, ενώ αμείβονται πολύ λιγότερο από ότι δικαιούνται. Να γνωρίζετε ότι στον κόσμο αυτό θα μας ταλαιπωρήσουν κάθε είδους δυσκολίες, πόνοι, ακόμη και μαρτύρια – τολμώ να προφέρω αυτή τη λέξη. Να έχετε όλοι σας υπομονή.
Δεν έχω τώρα τη δύναμη να σας εμπνεύσω για τη ζωή που ανοίγεται μπροστά μας. Δεν ξέρω πως να εκφράσω αυτό το φαινόμενο: κάποιοι, βλέποντας τον Χριστό «καθώς εστι», γίνονται αιχμάλωτοι Του και δεν μπορούν πλέον να Τον εγκαταλείψουν. Βαδίζει προς τη Γεθσημανή, πρέπει να Τον ακολουθήσουν. Ανεβαίνει στον Γολγοθά, πρέπει να Τον ακολουθήσουν. Πρέπει να αναλογισθούμε από τη μια τη διαφορά και από την άλλη την ομοιότητα με τα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας. Κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων αιώνων, αυτή η πάλη για να προσελκυσθεί ο κόσμος προς τον ουράνιο Πατέρα συνοδευόταν από θείες εκδηλώσεις και θαύματα. Τώρα δεν γίνονται τέτοια θαύματα, αλλά κάποιες προφητείες των Πατέρων της ερήμου, που χρονολογούνται από τον τέταρτο αιώνα, διατηρούνται ακόμη και αναφέρονται στο μέλλον της ζωής των μοναχών. Λένε ότι μεγάλες θλίψεις θα σταλούν στους μοναχούς των τελευταίων καιρών, κατά τους οποίους ο Θεός θα αποκρύψει την αληθινή αξία του κάθε πιστού Του και από τον κόσμο και από αυτούς τους ίδιους. Λένε ακόμη ότι δεν θα μπορούμε να γνωρίζουμε που βρισκόμαστε, εξαιτίας της στάσεως του Θεού που θα φαίνεται σαν α μην ενδιαφέρεται για τις προσευχές μας. Προσευχόμαστε, αλλά Εκείνος δεν απαντά. Οι Πατέρες λένε ότι αυτοί που θα διατηρήσουν την πιστότητα τους στον Χριστό, θα είναι πιο μεγάλοι από εκείνους που ανάσταιναν νεκρούς κατά τους πρώτους αιώνες.
Αυτού του είδους οι προφητείες μας ενθαρρύνουν να υποφέρουμε όλες τις δυσκολίες της εποχής μας, που είναι πιο αποκαλυπτική από όλες τις προηγούμενες…
Από το βιβλίο «Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας», Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Τόμος Α, σελ. 301-2, Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, 2014
