Μεσοπέλαγα αρμενίζω

 Μας ήξερε μόλις 10 λεπτά και μας προσέφερε την αυλή του όταν είδε ότι δεν βρίσκουμε ήρεμο τόπο για την πρόβα μας στην πλατεία. Ο κύριος Βαγγέλης ήταν 35 χρόνια ναυτικός. Οι ιστορίες του δεν τελειώνουν κι εγώ θέλω να τις μάθω όλες. Παίζει σχεδόν όλα τα έγχορδα σαν επαγγελματίας μουσικός κι έχει αδυναμία στα μουρμούρικα ρεμπέτικα. Μας είπε κάποια και κάθε που τελείωνε κερνούσε μια ρακί λέγοντας «Γεια σου παρέα» Φυλάει των συγχωριανών του τα λαούτα και τους μπαγλαμάδες, τα κουρδίζει, τα φροντίζει. Σε ένα σπίτι που είναι σαν λαογραφική γωνιά όμως δεν θα το αναρτήσω. Για το τραγούδι που λέω, μας πληροφόρησε ότι οι ρίζες του κρατούν από την Μικρά Ασία, πολύ πριν το πιάσει ο Μουντάκης. Στην αρχή έβγαλα το τεφτέρι και σημείωνα όσα έλεγε. Μετά είπαμε πως δεν θα χαθούμε. Θα τα μάθω σιγά σιγά. Ήμουν στις μαύρες μου εκείνες τις μέρες. Μα η ομορφιά είναι απρόβλεπτη και χρειάζεται να θέλεις για να την δεις. Στην κιθάρα ο Διονύσης Ζορμπανό