Κάποτε
ο άγιος Αρσένιος ο εν Πάρω πήγαινε με το γαϊδουράκι του από την Μονή
του αγίου Γεωργίου στην Μονή της Μεταμορφώσεως. Περνώντας από την
Λαγκάδα, ο γέρο Νικήτας Χανιώτης που τον είδε να περνά έξω από το σπίτι
του, έτρεξε να του ασπαστεί το χέρι και συγχρόνως του είπε:
–
Είχα τάξει να στείλω στην Μονή του Χριστού δυόμιση οκάδες λάδι για να
ανάβουν τις καντήλες του ναού. Μήπως είναι δυνατόν με την ευκαιρία που
πάτε εκεί να το βάλω σε μια μπουκάλα χιλιάρικη να την τοποθετήσω και σε
ένα καλάθι για ασφάλεια και να την φορτώσουμε στο ζώο; Δεν έχει μεγάλο
βάρος.
– Ευχαρίστως γέρο Νικήτα να την πάω. Φέρε την, περιμένω.
Ο
γερό Νικήτας μπήκε στο σπίτι του για να γεμίσει την φιάλη με λάδι και
να την δώσει στον Άγιο και ξαφνικά έμαθε πως την μπουκάλα την έσπασαν τα
παιδιά και δεν είχαν άλλη. Για τον λόγο αυτό άρχισε να μαλώνει τα
παιδιά.
Ο
Άγιος που άκουσε τις φωνές κατέβηκε από το υποζύγιο του και μπήκε στο
σπίτι για να μάθει τι συμβαίνει. Όταν έμαθε ότι δεν είχαν άλλη μπουκάλα
στο σπίτι τους είπε.
–
Μην στεναχωριέσαι, έχω εγώ ένα σκεύος στο ζώο που είναι άδειο. Φέρε το
λάδι σου να το αδειάσεις εκεί και θα το πάω με ασφάλεια στην Μονή.
Πράγματι, ο γέρο Νικήτας πήρε το λάδι μαζί του και ο Άγιος του έδειξε ένα καλάθι άδειο και του είπε:
–
Άδειασέ το εκεί. Ναι, σοβαρά το λέω, άδειασέ το και μη φοβάσαι καθόλου.
Πίστευε μόνο ότι το λάδι σου δεν θα χαθεί, και σίγουρα θα φτάσει εκεί
που το έχεις τάξει.
Ο γέρο Νικήτας πίστεψε στα λόγια του Αγίου και άδειασε το λάδι του στο καλάθι και πράγματι ούτε μια σταλαγματιά δεν χύθηκε!
Ούτε εκείνη τη στιγμή, ούτε κατά τη διάρκεια της πορείας προς το Μοναστήρι.
Έφτασε εκεί με ασφάλεια προς έκπληξη και θαυμασμό όλων των καλογριών που το είδαν.
πηγή Από το
βιβλίο του Γέροντα, Αρχιμανδρίτη Φιλοθέου Ζερβάκου, “Βίος και θαύματα
του οσίου πατρός ημών Αρσενίου του νέου του εν τη νήσω Πάρω ασκήσαντος”,
έκδοση έκτη, Ιεράς Μονής Χριστού Δάσους, Πάρος 1996.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου