«Ό χρόνος θαρρείς πώς έχει φτερά καί πετάει. Πόσο σύντομη είναι ή παρούσα επίγεια ζωή μας μπροστά στή μελλοντική καί αιώνια -σάν ένας κόκκος άμμου στη θάλασσα! Καί όμως, πολύ λίγο σκεφτόμαστε τήν αιωνιότητα, πολύ λίγο προετοιμαζόμαστε γι' αυτήν. Ναί, είμαστε κολλημένοι στα επίγεια καί ξεχνάμε αυτό τό «ένα» πού χρειάζεται... Κύριε, δώσε μου τή μνήμη τού θανάτου!»
«Στόν καιρό τών δοκιμασιών νά περιμένεις τήν ειρήνη καί στόν καιρό τής ειρήνης νά ετοιμάζεσαι γιά δοκιμασίες. Στήν πρόσκαιρη ζωή μας οί ειρηνικές καταστάσεις εναλλάσσονται μέ τίς θλιβερές. Ακόμα καί οί άγιοι τού Θεού δέν ήταν απαλλαγμένοι απ' αυτές τίς εναλλαγές. Εσύ, όμως, θέλεις νά βρεις έναν καινούργιο δρόμο δίχως θλίψεις. Τέτοιος δρόμος δέν υπάρχει... Ένα μόνο μέσο υπάρχει γιά τήν αντιμετώπιση τών θλίψεων: υπομονή μέ προσευχή.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου