Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἀνταποδίδει εὐχαριστία στὸν Θεὸ ἀλλὰ γκρίνια -δηλαδὴ κακὸ στὸ καλὸ ποὺ τοῦ κάνει ὁ Θεός- λέει ἕνα φοβερὸ λόγο στὶς παροιμίες (17ο κεφάλαιο, 13ος στίχος) «οὐ κινηθήσεται κὰκὰ ἐκ τοῦ οἴκου αὐτοῦ» τὸ κακὸ δηλαδὴ θὰ στοιχειώσει σ' αὐτὸ τὸ σπίτι, θὰ εἶναι μόνιμα τὸ κακὸ ἐγκατεστημένο σ' αὐτὸ τὸ σπίτι.
Θέλεις δηλαδὴ νὰ ἔχεις συνέχεια δυστυχία στὸ σπίτι σου; Νὰ γκρινιάζεις!
Εἶναι αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Ἅγιος Παΐσιος "ὅσο γκρινιάζεις, ρημάζεις". Ἀνταποδίδεις κακὸ στὸ καλὸ ποὺ σοῦ κάνει ὁ Θεὸς μὲ τὸ νὰ δυσανασχετεῖς, νὰ γογγύζεις, νὰ θυμώνεις... δὲν θὰ φύγει τὸ κακὸ ἀπὸ τὸ σπίτι σου! Λένε κάποιοι μοῦ κάνανε μάγια... τί μάγια, δὲν χρειάζεται... τὰ κάνεις μόνος σου, φέρνεις τὸ κακὸ μόνος σου!
~΄Ἀπόσπασμα/ἀπομαγνητοφώνηση ἀπὸ τὴν ὁμιλία Ἡ ἀχαριστία πρὸς τὸν Εὐεργέτη μας Κύριο (Β' μέρος),
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου