Παρηγορητικὸ κείμενο πνευματικῆς νουθεσίας
Σκέφτηκες ποτὲ πώς ὁτιδήποτε ἐγγίζει ἐσένα, παρόμοια ἐγγίζει κι Ἐμένα; Διότι «ὁ ἁπτόμενος ὑμῶν ὡς ἁπτόμενος τῆς κόρης τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτοῦ» (Ζάχ. 2, 8), δηλαδὴ ὅποιος ἐγγίζει ἐσένα, ἐγγίζει τὴν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου.
Ἐσὺ στοὺς ὀφθαλμούς μου εἶσαι ἀκριβὸς καὶ πολύτιμος καὶ Ἐγὼ σὲ ἀγάπησα πολύ. Γι’ αὐτὸ γιὰ Μένα ἀποτελεῖ ἰδιαίτερη χαρὰ νὰ σὲ παιδαγωγήσω.
– Ὅταν πειρασμοὶ σηκώνονται ἐναντίον σου καὶ ξαφνικὰ περνοῦν καὶ φεύγουν σὰν ποτάμι, θέλω νὰ γνωρίζεις ὅτι αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα, ὅτι ἡ δική σου ἀδυναμία ἔχει ἀνάγκη τῆς δικῆς Μου δυνάμεως καὶ ὅτι ἡ ἀσφάλειά σου συνίσταται στὸ νὰ δώσεις σὲ Μένα τὴ δυνατότητα νὰ ἀγωνισθῶ γιὰ σένα.
– Ὅταν βρίσκεσαι σὲ δύσκολες περιστάσεις ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι δὲ σὲ καταλαβαίνουν, οἱ ὁποῖοι δὲν ὑπολογίζουν ὅτι αὐτὸ εἶναι δυσάρεστο γιὰ σένα, οἱ ὁποῖοι σὲ παραμερίζουν, αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα.
Ἐγώ, ὁ Θεὸς εἶμαι ποὺ δημιουργῶ τὶς περιστάσεις. Ἐσὺ δὲ βρέθηκες τυχαία στὴ θέση σου. Αὐτὴ ἡ θέση εἶναι αὐτὴ ποὺ ἐγὼ ὅρισα σὲ σένα.
Ἐσὺ δὲν ζητοῦσες νὰ σοὺ διδάξω ταπείνωση; Νά, κοίταξε:
Ἐγὼ σὲ ἔβαλα ἀκριβῶς σ’ αὐτὸ τὸ περιβάλλον, σ’ αὐτὸ τὸ σχολεῖο, ὅπου διδάσκεται αὐτὸ τὸ μάθημα. Τὸ περιβάλλον σου καὶ ὅσοι ζοῦν μαζί σου, τὸ μόνο ποὺ κάνουν εἶναι νὰ ἐκπληρώνουν τὸ θέλημά μου.
– Ὅταν βρίσκεσαι σὲ οἰκονομικὴ δυσκολία καὶ δύσκολα τὰ βγάζεις πέρα, αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα. Ἐγὼ ρυθμίζω τὸ πουγκί σου καὶ θέλω νὰ προστρέχεις σὲ Μένα καὶ νὰ εἶσαι σὲ ἐξάρτηση ἀπὸ Μένα. Οἱ προμήθειές μου εἶναι ἀνεξάντλητες. Θέλω νὰ εἶσαι βέβαιος γιὰ τὴν ἀξιοπιστία Μου καὶ τὶς ἐπαγγελίες μου, ὥστε νὰ μὴν μπορέσουν νὰ ποῦν γιὰ σένα πάνω στὶς ἀνάγκες σου: «οὐκ ἐνεπιστεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν» (Δεύτ. 1, 320).
– Ζεῖς μία νύχτα θλίψεων καὶ εἶσαι χωρισμένος ἀπὸ τοὺς οἰκείους σου; Αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα. Ἐγὼ εἶμαι ποὺ δοκίμασα τὴν ἀσθένεια. Ἐγὼ εἶμαι ποὺ ἐπέτρεψα αὐτὴ τὴ θλίψη γιὰ νὰ στραφεῖς σὲ Μένα καὶ σὲ Μένα νὰ μπορέσεις νὰ βρεῖς αἰώνια παρηγοριά.
– Ἐξαπατήθηκες ἀπὸ κάποιο φίλο σου, στὸν ὁποῖο εἶχες ἀνοίξει τὴν καρδιά σου; Αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα. Ἐγὼ ἐπέτρεψα αὐτὴ τὴν ἀπογοήτευση νὰ σὲ ἀγγίξει γιὰ νὰ γνωρίσεις ὅτι ὁ καλλίτερος Φίλος σου εἶναι ὁ Κύριος. Θέλω νὰ τὰ ἀναφέρεις ὅλα σὲ Μένα καὶ νὰ μιλᾶς σὲ Μένα.
– Σὲ συκοφάντησε κάποιος; Ἀνάθεσε σὲ μένα αὐτὸ τὸ ἔργο καὶ προσκολλήσου σὲ Μένα, τὸ Καταφύγιό σου, γιὰ νὰ σὲ σκεπάσω «ἀπὸ ἀντιλογίας γλωσσῶν». Ἐγὼ «ἐξοίσω ὡς φῶς τὴν δικαιοσύνην σου καὶ τὸ κρίμά σου ὡς μεσημβρίαν» (Ψάλμ. 36, 6). Καταστράφηκαν τὰ σχέδια σου; Κάμφθηκε ἡ ψυχή σου καὶ ἀπόκαμες; Αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα.
Ἐσὺ ἔφτιαξες τὰ σχέδιά σου καὶ τὰ ἔφερες σὲ Μένα νὰ τὰ εὐλογήσω, ἀλλὰ Ἐγὼ θέλω νὰ μοῦ παραχωρήσεις τὸ δικαίωμα νὰ γίνω κύριος σὲ ὅλες τὶς περιστάσεις τῆς ζωῆς σου, γιατί εἶναι πάρα πολὺ δύσκολο γιὰ σένα, μόνος σου νὰ μπορέσεις νὰ τὰ βγάλεις πέρα μὲ ὅλα αὐτά.
– Σὲ ἐπισκέφθηκαν καθημερινὲς κακοτυχίες, ἀπρόσμενες, καὶ μελαγχολία κατέλαβε τὴν καρδιά σου; Αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα. Γιατί ἐγὼ θέλω ἡ καρδιά σου καὶ ἡ ψυχή σου νὰ φλέγονται πάντοτε, ἱστάμενες ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν Μου καὶ διὰ τοῦ ὀνόματός Μου νὰ νικήσουν αὐτὴ τὴ μικροψυχία.
– Μήπως γιὰ πολὺ καιρὸ δὲν ἔλαβες νέα ἀπὸ τοὺς οἰκείους καὶ τοὺς ἀγαπητοὺς σὲ Σένα ἀνθρώπους καὶ ἀπὸ τὴ μικροψυχία καὶ τὴν ὀλιγοψυχία πέφτεις στὴν ἀπελπισία καὶ τὸ γογγυσμό; Αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα. Γιατί μ’ αὐτὸ τὸ βάσανο τῆς ψυχῆς Ἐγὼ δοκίμασα τὴ σταθερότητα τῆς πίστεώς σου, τὸ ἀπαράβατο τῶν ὑποσχέσεών σου, τὴ δύναμη καὶ τὴν παρρησία τῆς προσευχῆς σου γιὰ τοὺς δικούς σου. Γιατί δὲν ἐμπιστεύθηκες αὐτοὺς στὴ σκέπη τῆς Πανάγνου Μητρός Μου; Γιατί ποτὲ δὲν ἀνέθεσες τὴ φροντίδα γι’ αὐτοὺς στὴν ἀγάπη καὶ τὴν πρόνοιά Μου;
– Σὲ ἐπισκέφθηκε μία βαρειὰ ἀσθένεια, προσωρινὴ ἢ ἀνίατη, καὶ βρέθηκες καθηλωμένος στὸ κρεβάτι; Γνώριζε ὅτι Αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα.
Ἐγὼ θέλω νὰ γνωρίσεις Ἐμένα ἀκόμη βαθύτερα μέσα στὶς σωματικές σου ἀδυναμίες καὶ νὰ μὴ γογγύζεις γι’ αὐτές, τὶς ἄνωθεν σταλμένες δοκιμασίες· νὰ μὴν προσπαθεῖς νὰ ἐμβαθύνεις στὰ σχέδιά Μου γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν μέσα ἀπὸ ποικίλους τρόπους, ἀλλὰ ἀγόγγυστα νὰ κάμπτεις τὸν αὐχένα σου κάτω ἀπὸ τὴν Πρόνοιά Μου γιὰ σένα.
– Ὀνειρεύτηκες νὰ κάμεις κάποιο ἰδιαίτερο ἔργο γιὰ χάρη Μου, ἀλλὰ ἀντὶ γι’ αὐτὸ καθηλώθηκες στὸ κρεβάτι τῆς ἀνημπόριας καὶ τῆς ἀρρώστειας; Αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα. Ἀλλιῶς ἐσὺ θὰ ἤσουν βυθισμένος στὰ ἔργα σου καὶ δὲ θὰ μποροῦσα νὰ ἑλκύσω τοὺς λογισμούς σου σὲ Μένα. Ὅμως ἐγὼ θέλω νὰ σοὺ διδάξω τὶς πιὸ βαθιὲς σκέψεις καὶ τὰ δικά Μου μαθήματα, ὅτι δηλαδὴ ἐσὺ εἶσαι στὴ δική Μου διακονία.
Ἀπὸ τοὺς καλύτερους συνεργάτες Μου εἶναι κατ’ οὐσίαν κάποιοι οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴν ἐνεργὸ δραστηριότητα γιὰ νὰ διδαχθοῦν νὰ μεταχειρίζονται τὸ ὄργανο τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.
Κλήθηκες ἀπρόσμενα νὰ καταλάβεις κάποια δύσκολη καὶ ὑπεύθυνη θέση; Πήγαινε βασιζόμενος σὲ Μένα. Ἐγώ σου ἐμπιστεύομαι αὐτὲς τὶς δυσκολίες, διότι γι’ αὐτὸ σὲ εὐλόγησα, Ἐγὼ ὁ Κύριος καὶ Θεός σου, σὲ ὅλα τὰ ἔργα σου, σὲ ὅλα ὅσα θὰ γίνονται μὲ τὰ χέρια σου.
Αὐτὴ τὴ μέρα δίνω στὰ χέρια σου αὐτὸ τὸ σκεῦος τοῦ ἁγίου ἐλαίου. Χρησιμοποίησε τὸ ἐλεύθερα, παιδί Μου. Κάθε δυσκολία ποὺ ἀναφύεται, κάθε λόγος ποὺ σὲ πικραίνει, κάθε ἐμπόδιο στὴν ἐργασία σου, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ σοὺ προκαλέσει τὸ αἴσθημα τῆς ἀγανακτήσεως, κάθε φανέρωση τῆς ἀδυναμίας σου καὶ τῆς ἀνικανότητάς σου, ἂς ἀλειφθοῦν μὲ αὐτὸ τὸ ἔλαιο.
Θυμήσου ὅτι κάθε ἐμπόδιο ἀποτελεῖ μία νουθεσία ἀπὸ τὸ Θεό. Κάθε κεντρὶ ἀμβλύνεται, ὅταν μάθεις νὰ βλέπεις σὲ ὅλα, σὲ ὁτιδήποτε σὲ ἀγγίζει, Ἐμένα.
Καὶ μετὰ βάλε μέσα στὴν καρδιά σου τὰ λόγια πού σου ἐξήγησα σήμερα: αὐτὸ ἦταν ἀπὸ Μένα, γιατί αὐτὸς δὲν εἶναι κενὸς λόγος, ἀλλὰ ἡ ζωή σου!
Τί μπορῶ ἐγὼ ὁ ἀνάξιος νὰ πῶ γιὰ ὅλα αὐτά; Τὸ μόνο ποὺ ἀπομένει εἶναι νὰ ἐπαναλάβω τὰ λόγια του Ἀποστόλου Παύλου:
«Τὰ πάντα ἐξ Αὐτοῦ, εἰς Αὐτὸν καὶ ἐν Αὐτῷ. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰώνας. Ἀμήν».
