Σάββατο 2 Μαρτίου 2024

Ένα ιπτάμενο "ΧΠ" γιορτάζει σήμερα...

Μπορεί να είναι εικόνα κείμενο

 Ένα διακριτικό ‘’ΧΠ’’ 

βρέθηκε τα τελευταία χρόνια γραμμένο, 

στο βιβλίο μισθοδοσίας του προσωπικού 

του αγ.Ιωάννη του Κυνηγού, 

δίπλα στο όνομα του παπα Νικόλα Πλανά...


Πρώτος παπάς και τ' όνομά του: 150 δραχμές, 

πρώτος ψάλτης: 100 δραχμές, 

δεύτερος ψάλτης: 80 δραχμές 

και δεύτερος παπάς -ο παπα Νικόλας-, μισθός 50 δραχμές, 

αφού ο παπά Νικόλας ήτανε δευτεράντζα, 

ΧΠ -χαμηλών προσόντων!..


Ο παπα Νικόλας, 

που τότε τσέβδιζε 

και δεν μπορούσε να πει το ρ 

και αντί για το δ έλεγε γ...


Ο παπα Νικόλας, 

που τότε επίτροποι και συνάδελφοι 

τον κλωτσούσανε μπαλάκι, 

πετώντας τον από την μία ενορία στην άλλη...


Ο παπα Νικόλας, 

που συγχωρούσε μέχρι βλακείας…


Αυτό το ΧΠ που κατέλυε τους νόμους της Φυσικής, 

που οι άλλοι υποκλινότανε 

και συλλειτουργούσε με πεθαμένους, 

αγίους και αγγέλους

που φως κατέβαινε τις νύχτες 

και του΄δειχνε τον δρόμο στην προπολεμική Αθήνα, 

που στεκότανε χωρίς να βρέχεται μέσα σε δυνατές νεροποντές, 

διανύοντας σε λίγα λεπτά αποστάσεις τεράστιες, 

ο παπα Νικόλας ο ιπτάμενος στις λειτουργίες, 

με ομολογία, 

τα πολλά έκπληκτα ξεφωνητά των μικρών παιδιών στην εκκλησία: 

’’Μαμά, μαμά! Ο παππούλης πετάει!’’

πηγή

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γράφει η Αγία Γραφή ότι ΔΕΝ αξίζει ο κόσμος (λόγω της αθλιότητας του) να έχει τους Αγίους του Θεού.

Και ο Άγιος Αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Τσαλίκης της Εύβοιας, έλεγε τελευταία ότι ήθελε να πεθάνει διότι δεν ήθελε να βλέπει την αμετανόητη αθλιότητα στην οποία βρισκόταν πολλοί άνθρωποι.

Παρόμοια, με διαφορετικά λόγια, είχε πει και ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (νομίζω, εαν θυμάμαι καλά, και ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης).

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

...οἱ ἀρχοντικές ψυχές

ἕχοντας συναντηθεῖ,
βαθειά μέσα τους
-κάπως... ἀσυναίσθητα
καθώς λέγεται-

μὲ τὴν μοναδικότητά τους

(τὴν μονάκριβη
γιὰ τὸν Χορηγό τῆς ζωῆς)



πετοῦν στὰ ψηλά

(ἑπάνω ἀπό προσόντα ἀπρόσωπα,
ὑψηλά...χαμηλά...)

πέρα ἀπό κάθε ἀσημαντότητα

ποὺ ϕυλακίζει τὶς ζωές μας...






Νεκτάριος είπε...

Γινόμενοι έρμαιο των νομιζόμενων "προσόντων" μας, βολοδέρνουμε ακυβέρνητοι στης ζωής τις δοκιμασίες, ενώ πσντοτε υπάρχει η επιλογή του ξεφορτώματος του έρματος που μας κρατάει βαρείς και ασήκωτους κάτω στην γή.