«Ο Ντοστογιέφσκι λέει ότι αν υπάρχει κάτι στον
κόσμο μας που να μας θυμίζει την ομορφιά του ουρανού, αυτό είναι η
τρυφερότητα των ανοιξιάτικων φύλλων, το κελάηδισμα των πουλιών και τα
μάτια των παιδιών. Δώσε μου τα μάτια ενός παιδιού σε όλη μου τη ζωή,
και δεν θα δω τίποτα άλλο παρά το μακάριο φως του θείου ουρανού. Μόνο
Άγιοι και παιδιά έχουν αυτό το υπεράνθρωπο χάρισμα στη γη. Τα παιδιά,
από την απλή και δίκαιη φύση τους με την οποία έρχονται στον κόσμο από
το μεγάλο μυστήριο του Θεού. Άγιοι, από την ανάγκη μιας ολόκληρης ζωής
να ξαναγίνουμε σαν παιδιά».