Θυμάται ο μοναχικός άνδρας μες την μακριά καμπαρτίνα με τον ανασηκωμένο γιακά και στο χρώμα του πάγου εκείνη, καθώς κατεβαίνει απ’ την όπερα προς το μεγάλο ποτάμι του Σηκουάνα.
Φέρνει νέος με αδρά μεσογειακά χαρακτηρίστηκα κι αυτοπεποίθηση στο βλέμμα όπως και στο βήμα του, καθώς μοιάζει να πατά γερά στο πεζοδρόμι της de la opera, αλλά και στο μακρύ μονοπάτι του προσωπικού του μύθου, στην αβενιου των ονείρων του.
Το όνομα του Ντον Μανιατάτσι ένας ακόμη ‘περήφανος Γάλλος ,πολίτης του κόσμου και γόνος δεύτερης γενιάς Ελλήνων εξωτερικού, που ευτυχεί να ζει, σε μια απ’ τις ομορφότερες πόλεις της υφηλίου.
Την πόλη που άρει το όνομα της απ’ τον Πάρι τον μυθικού Τρωαδίτη ‘’zen ‘premie¨ που λαχτάρισε το Μενέλαο ..και τον λαχταρούσε η Ωραία!! Αυτή που αν ζούσε και το γνώριζε, ίσως να εγκατέλειπε και πάλι τον πιο διάσημο απατημένο σύζυγο της ιστορίας, για το Παρίς.!!
Την πόλη του φωτός την σύγχρονη μητρόπολη του πνεύματος, στην ‘’Νέα Αθήνα’’ της υφηλίου κι όλα αυτά σε μια περίοδο της ιστορίας που η Ελλάς έχει θαμπώσει από καιρό και η Γαλλία λάμπει σαν η αρχαία Ελλάδα.
Αφού έτσι το θέλε η μοίρα, η μοίρα που καπετανεύει το σκαρί της ύπαρξης λαών κι ανθρώπων στις λαοθάλασσες του κόσμου, κάτω απ’ το φεγγάρι και τον ήλιο.
Η μοίρα που χάραξε την Ρότα στην πορεία των γονιών του ..στην δίκη του προϊστορία και τον έφερε εδώ, έναν παράλληλο πιο πάνω κάπου από οπού κατεύθυνε την πλώρη απ’ τα πλοία των προγονών του η αρχαία μοίρα των Ελλήνων.
Όπως αυτές απ’ τις πανέμορφες τριήρεις των Ροδιών στην Γαλλική παράκτιο, έναν παράλληλο πιο κάτω απ’ το Παρίσι…
Όταν υπό την σκιά της υποτέλειας.. την απειλή των Μήδων και του ηλίου της ελευθερίας, το αδούλωτο πνεύμα των Ελ ροδιών ‘’σαν έτοιμο από καιρό και θαρραλέο’’ όπως λέει ο ομοεθνής τους ποιητής.
Προτίμησε να αποπατριδωθεί και να χαθεί στα γαλάζια λιβάδια του ηλίου, απ’ το να παραμείνει υπόδουλο των βάρβαρων, στα πάτρια εδάφη του. Έτσι σαν οι οιωνοί μαζώχτηκαν στην Ιωνία πάνω κι είδαν τα όρνια χαμηλά να αεροπτερούν σαν γλάροι, σημάδι ότι πλησίαζε ‘’ο θίασος θανάτου..’’
Ανέβηκαν στις γοργονόκίνητες τριήρεις τους και βγήκαν στα ανοιχτά κοιτάζοντας ξοπίσω στις αφρακιές της θάλασσας που όργωναν εκείνες, καθώς χτυπούσαν τα κουπιά σαν τσάπες στα χωράφια, οι δυνατότεροι όλων τους οι κωπηλάτες άνδρες.
Οπού η ματιά τους κάλπαε και δάκρυε αντάμα, όπως κι αυτών που έτρεχαν, να φτάσουνε στις πρύμνες… όπου μαζώχτηκαν πολλοί και στοιβάχτηκαν τόσοι, βυθίζοντος τες στα νερά τόσο πολύ εκείνες, που τα κουπιά δεν έφταναν στης θάλασσας τα χείλη…
Έκτος απ’ τους πρεσβύτερους π’ αλάργα αυτοί θωρούσαν οι πλώρες πως δεν μπλάνιαραν κι αναταγμένες ήταν, κοιτώντας προς τον Όλυμπο προσβλέποντας στον Δία..
Ποτίζοντας με δάκρυα και θλίψη το γαλάζιο πέλαος του αιγαίου καθώς γλιστρούσαν στο νερό που γλύφαν οι τριήρεις.. αρμενίζοντας στο άγνωστο….
Φιλώντας πρώτη φορά.. λίγο απ το χώμα της πατρίδας το ιερό που πρόλαβαν και πήραν μαζί τους, παρηγοριά στης προσφυγιάς το δρόμο, που ξέρουν δεν θα γυρίσουν. στο’ αγαπημένο τους νησί τη Ρόδο την δίκη τους.
Ενώ τα γυναικόπαιδα στις κουπαστές τις πλώρες, κρεμόταν και ατένιζαν στις αφρακιές το πίσω, ποδοκυλύσαν τη ματιά να δούνε το νησί τους, αυτό που όλο ξεμάκρινε προτού χαθεί τελείως.
Εκεί που γέρνει η θάλασσα στου ορίζοντα την άκρη, την είδαν να βυθίζεται σαν άλλη Ατλαντίδα.. να χάνεται απ τα ματιά τους και τα βουνά να δύουν..
Πριν χαθούν στα πέλαα της δύσης σχίζοντας στη μέση τη Μεσόγειο.. αναζητώντας μια αγκαλιά γης μια στέρεα στεριά, να γείρουν τα κορμιά και να φωλιάσουν τις ψυχές τους με ειρήνη, κάτω απ’ τα’ άστρα…
Τη γη που συναπάντησαν μια ροδαυγή του έβδομου αιώνα π χ στη Γαλλική παράκτιο και στις εκβολές του Ροδανού ποταμού, εκεί που ίδρυσαν την νέα Ρόδο, το σημερινό Σαιν Μπλαιζ..
Ακλουθώντας τη μοίρα τους την αρχαία μοίρα των ελλήνων που έναν αιώνα πιο μετά, θαρρείς μεταμφιεσμένη με συμβουλή της θέας Αρτέμιδος οδήγησε στο ίδιο μέρος και τις δυνατές πεντηκοντόρους των Φωκαέων.. που ίδρυσαν την πόλη της Μασσαλίας το 589 πχ ..
Στην πόλη την περίφημη, την μυριοξακουσμενη οπού μεγαλούργησαν οι Φωκαείς που έφεραν μαζί τους την καλλιέργεια της αμπέλου και της εληάς απ το εμπόριο των οποίων πλούτισε υπερβολικά η Μασσαλία, απ’ οπου επεκτάθηκε η τεχνογνωσία της αμπελουργίας και στην υπόλοιπη χώρα κατά τα γεγραμμένα!!.
'' ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΑΡΑΚΤΕΙΟ ''
Εκεί που ρίζωσε και βλάστησε σαν κληματσίδα αμπέλου ένα κλωνάρι των Ελ που άπλωσε σαν κληματαριά πάνω απ’ τη Γαλλική παράκτιο, γεμίζοντας τη με πόλεις που κρέμονται ακόμη, σαν όμορφα τσαμπιά σταφύλια, πάνω από τη Μεσόγειο.
Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν άραγε το μεγαλείο των Φωκαέων της Μασσαλίας, πως το γνωστό τους Μονακό είναι το αρχαίο Μόνοικος και πως το ίδρυσαν εκείνοι, που έχτισαν και ιερό προς τιμήν του Ηρακλέους Μονοίκου σ αυτό. .
Όπως και την Νίκαια την σημερινή Nice με το κάπα να διαβάζεται σαν σίγμα, την Αντίπολις γνώστη ως Antibe, την Αγάθη σήμερα Agde κι όχι μόνο, αλλα μερικές μόνο απ τις πόλεις που ίδρυσαν οι Φωκαείς Μασσαλοί ειδικά όταν ενισχύθηκαν από ένα νέο «κύμα» που τους έφερε όλους εκεί..
Οτες λίγο πριν να πέσει η αγαπημένη τους πόλη στα χέρια του Άρπαγα στρατηγού των ‘’βαρβάρων’’ αλλά όχι και το πνεύμα ελευθερίας, που ορέγονται οι κατακτητές των λαών ..όλης της γης.
Έκαναν ότι κι οι Ρόδιοι δείχνοντας στους Άρπαγες αλλά και στις επόμενες γενιές της ιστορίας.. ότι όσοι κατέχουν το πνεύμα ελευθερίας.. δεν κατέχονται.
Ότι μπορούν να κατακτήσουν μια χώρα, ένα νησί μια πολιτεία κι αυτούς που μένουν πίσω και δέχονται τη μοίρα τους, τους δειλούς ..τους γεννημένους δούλους.
Μα ποτέ τα θεϊκά πνεύματα που σαν τέτοια δεν καταλαμβάνονται, αντιλαμβάνονται τον επερχόμενο κίνδυνο και πράττουν ανάλογα, όπως οι Ρόδιοι έτσι κι οι ελ Φωκαείς επιβιβάστηκαν εγκαίρως στις ‘’άπιαστες’’ πεντηκόρους κι απλώθηκαν στο αιγαίο πριν σχίσουν τη Μεσόγειο στα δύο, με προορισμό τη ειρηνική Γαλλική παράκτιο..
‘’ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑ ‘’
Εκεί που ο κυβερνήτης τους Εύξενος έγινε δεκτός με τιμές από τον Νανν, κυβερνήτη των αυτοχθόνων Κομμονων Γαλατών και διαδραματίστηκε μια ωραία ιστορία σαν αρχαία σαπουνόπερα.
Όταν ο Νανν έφερε τον Εύξενο σε επαφή την βασιλοπαίδα Γύπτιδα η Πέττα και του έφερε το κύπελλο το οποίο κατά την παράδοσή της, θα έδινε σε όποιον επέλεγε για σύζυγό της.
Έτσι ο Φωκαεύς κυβερνήτης νυμφεύθηκε την Πέττα, που μετονομάσθηκε Αριστοξένη παίρνοντας ως προίκα τον κόλπο που μέχρι σήμερα καλείται «του Λέοντος» και στην Δ. ακτή του οποίου ο Εύξενος έκτισε την Μασσαλία.
Αυτή είναι η επίσημη άποψη που υιοθέτησαν και πιστεύουν κι οι μακρινοί εντόπιοι απόγονοί της πριγκίπισσας Γύπτιδας Πολυξένης και του Ευξενου οι σημερινοί Μασσαλιώτες !!!!!
'' Η ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΕΝΤΙΜΩΝ ''
Αν και θα μπορούσε κανείς να τα εκλάβει όλα αυτά σαν σοβινιστικά παραμύθια ενός Γαλλοέλληνα ρεπόρτερ, τι θα έλεγε όμως αν έβλεπε στον παγκόσμιο χάρτη dna, την επιστημονική απόδειξη αυτής της αλήθειας;
Ότι σε δείγμα ταυτοποίησης γενετικού υλικού εξακοσίων ογδόντα τεσσάρων ατόμων, ο χρωματότυπος ΕΑ-778 των Γάλλων της Προβυγκειας, είναι ταυτόσημος σε ποσοστό από δέκα έως και δεκαεννέα τοις εκατό με των ελλήνων της κεντρικής Ελλάδος;
Αν έβλεπε και διάβαζε τις δύο επιγραφές, των κατοίκων του δήμου Μασσαλίας προς τιμήν των αρχαίων Φωκαεων ελλήνων που ίδρυσαν την πόλη τους που κείτεται στο παλαιό λιμάνι της πόλης. Την χαλκινοχαρακτη, που γραφεί επί λέξη…
« Γύρω στο 600 π.χ. οι Έλληνες ναυτικοί που ήρθανε από την Φώκαια της Μικράς Ασίας ίδρυσαν την Μασσαλία και ακτινοβόλησαν τον πολιτισμό στη Δύση» !!!!!
Αδιάψευστος μάρτυρας η χάλκινη εικόνα που συνοδεύει αυτή την ανάρτηση !!!!!!!
Τι θα έλεγε αν έβλεπε και διάβαζε άλλη μια επιγραφή εντοιχισμένη στις τέσσερις όψεις του φρουρίου του Αϊ Γιάννη προς την θάλασσα στην γιορτή για τα 2.500 χρόνια από κτίσεως της πόλης.
Τέσσερις πλάκες στην ελληνική, λατινική, γαλλική και προβηγκιανή που συνέταξε η Ακαδημία des Inscriptions και γραφούν τα εξής:
«Εις μνήμην του πρώτου κατάπλου των Φωκαέων, των προ XXII ετών εκ της Ιωνίας, ενταύθα αφικομένων, παρόντων των πρέσβεων των εκ Φωκαίας της μητροπόλεως, των Αθηνών, Ρώμης, Σμύρνης των πόλεων των πάλαι φίλων τε και συμμάχων…
Εκ Ρόδης, Ημεροσκοπείου, Μονοίκου λιμένος, Θεαίνης, Αγάθης, Αβενιώνος, Καβελλιώνος, Κιθαριστής, Ολβίας, Αντιπόλεως, Νικαίας, Αλερίας των αποκιών, αποσταλέντων. Ο δήμος ο των Μασσαλιητών, οκταημέρους εορτάς εορτάσας, την στήλην ανέθηκε, τη πέμπτη και δεκάτη του μηνός Οκτωβρίου του έτους Μ.Χ. 1899».
Αυτές οι επιγραφές στέκουν σαν σιωπηλοί μάρτυρες και κραυγάζουν την ιστορικη αλήθεια που ισχυρίζεται ο Γαλλοέλληνας ρεπόρτερ!!
" ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΑΡΝΟΥΜΕΘΑ ΤΗΝ ( ΕΛΛΗΝΙΚΗ )ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ ‘’
Ότι επιβεβαίωσαν συγκλονιστικά, τουλάχιστον τρις φορές τον τελευταίο χρόνο, στο περίφημο στάδιο της Πόλης “Velodrome” οι Μασσαλιώτες!!
Όταν ο ενας πλαι στον αλλον ανυψωσαν το αναλογο κομματι, απ’ το πανωριο ιστορικό’coreo, δημιουργοντας μια τεραστια Ελληνική Σημαία με τον περιφημο Ελληνα, Πυθέα Μασσαλιώτη, να δεσπόζει ανεμιζοντας στο κέντρο της σημαιας!
Με το επιγραμματικο σύνθημα πανω σ' ένα μακρόστενο πανό, στο κάτω μέρος του coreo, NE RENIONS PAS L’ORIGINE DE NOTRE VILLE" οπερ σημαινει " Εμείς δεν αρνούμεθα την ( Ελληνική ) καταγωγή της Πόλης μας ’’
Μια εικόνα που συγκλόνισε το Γαλλοέλληνα ρεπόρτερ όταν την αντίκρισε στο στάδιο “Velodrome” νοιώθοντας την προγονική του περηφάνια να πλημυρίζει την Ελληνίδα του Ψύχη!!
Όπως κι όταν άκουσε τους Μασσαλιώτες να φωναζουν με απιστευτο πάθος και ρυθμο, το επιγραμματικο συνθημα που είχαν γράψει στο μακρόστενο πανό!!
" Εμείς δεν αρνούμεθα την ( Ελληνική ) καταγωγή της Πόλης μας ’’ !!!
Ενώ το ίδιο έκαναν και βροντοφώναξαν, στον αγώνα της Μασσαλιώτικης Ομάδας με την Φενέρ Μπαξέ στο Velodrome αλλα και στην Κωνσταντινούπολη!!
Λες και το αίμα τους οσμίστηκε τα προγονικά χώματα των Φωκαέων Ελλήνων που ιδρύσαν την αγαπημένη τους Πόλη, δε σταματήσαν να τραγουδούν το αγαπημένο τους σύνθημα εκνευρίζοντας απίστευτα τους Τούρκους οπαδούς…
‘’ NE RENIONS PAS L’ORIGINE DE NOTRE VILLE"
" Εμείς δεν αρνούμεθα την ( Ελληνική ) καταγωγή της Πόλης μας ’’ !!
Όλα τούτα πέρα απ’ την προγονική περηφάνια, που γόμωσαν την καρδιά του Γαλλοέλληνας ρεπόρτερ, τον βοήθησαν νά κατανοήσει πολλά…
Όπως γιατί πολλάκις αισθάνεται πιο Γάλλος από …κάποιους Γάλλους και πιο Έλληνας από κάποιους ελεεινούς συγχρόνους Έλληνες ψεύτοευρωπαίους, που απαξιώνουν άντροπα το μεγαλείο της προγονικής μας ιστορίας!
Ενώ τιμά και θα τιμά εσαεί με αντάξιους επαίνους και συγκίνηση την εντιμότητα των χώροκατοικούντων στην περίφημη, στο πέρας των αιώνων, Πόλη της Μασσαλίας!
Εκείνων που διδάξαν πνευματικό πολιτισμό και ήθος, καθώς δίχως κόμπλεξ κατωτερότητας και συμπλέγματα ανωτερότητας, τίμησαν πολλάκις και στην πράξη τους Φωκαείς Έλληνες που ιδρύσαν την αγαπημένη τους Πόλη!,
Με αποκορύφωμα το γνωστό Coreo με την Ελληνική σημαία που στο κέντρο της δεσπόζει η μορφή του Έλληνα Πυθέα Μασσαλιώτη και στο κάτω μέρος του, το επιγραμματικό σύνθημα το μακρόστενο πανό!!
" Εμείς δεν αρνούμεθα την ( Ελληνική ) καταγωγή της Πόλης μας ’’ !!
Περήφανος για την Ελληνική καταγωγή μου, όπως φαντάζομαι κι Εσείς Φίλοι Συνταξιδευτάδες!! .-
ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ ©
1 σχόλιο:
Μπουρου μπουρου...μπουρου μπουρου...και άντε πάλι...
Μπουρου μπουρου...μπουρου μπουρου.
Δημοσίευση σχολίου