Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
ΔΑΜΑΝΑΚΗ, ΚΡΗΤΙΚΟΣ, ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ
Μιλώντας προσφάτως την γλώσσα της Νέας Τάξης Πραγμάτων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την (υποτιθέμενη) κλιματική αλλαγή και την (τεχνητή) επισιτιστική ανασφάλεια, ο οσφυοκάμπτης (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς) υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης ενεγράφη στην λίστα των Ελλήνων πολιτικών που εδώ και πολλά χρόνια προπαγανδίζουν την ενεργοποίηση μιας παγκόσμιας (δια)κυβέρνησης.
Μετά την πάλαι ποτέ κομμουνίστρια Μαρία Δαμανάκη, τον πρώην Αντιπρόεδρο της Βουλής Παναγιώτη Κρητικό, τον Γιώργο Παπανδρέου, την Ντόρα Μπακογιάννη, τον Ευάγγελο Βενιζέλο¹ αλλά και πολλούς άλλους Έλληνες πολιτικούς, ήρθε η ώρα του κ. Γεραπετρίτη να κάνει στον ελληνικό λαό το προπαγανδιστικό «μασάζ» της παγκόσμιας (δια)κυβέρνησης, δηλώνοντας ειδικότερα ότι:
«χρειαζόμαστε ένα όραμα παγκόσμιας αλληλεγγύης και διαγενεακής βιωσιμότητας» (sic), η υλοποίηση του οποίου θα γίνει μέσω «μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης βασισμένης στην ηθική, σε κανόνες και το δίκαιο επιμερισμό των βαρών μεταξύ των κρατών»².
ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΑΝΑΠΟΔΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Όποιος έχει εμπεδώσει πώς σκέπτονται και πώς εκφράζονται οι προσκυνημένοι στην Νέα Τάξη Πραγμάτων πολιτικοί, γνωρίζει άριστα ότι τις βαρύγδουπες προπαγανδιστικές υποσχέσεις περί βιωσιμότητας, ηθικής και δικαιοσύνης θα πρέπει να τις ερμηνεύσει φορώντας τα γυαλιά του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου:
Ως βιώσιμο βαπτίζεται το αβίωτο, ως ηθική η ανηθικότητα και ως δικαιοσύνη η αδικία.
Αντιστοίχως, όποιος επιζητά μια παγκόσμια δημοκρατική διακυβέρνηση υπονοεί την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας δικτατορίας, αφού, όταν ο κόσμος γίνει ένας, τα κράτη δεν θα έχουν πλέον καμία αυτονομία, αλλά θα καταστούν έρμαια του παγκόσμιου δικτάτορα.
Κι όπως έχει γίνει ήδη αντιληπτό, ο καλύτερος τρόπος για να πιάσει τόπο το «μασάζ» της παγκόσμιας διακυβέρνησης είναι να κηρύσσονται συντονισμένα από τα κράτη της Δύσης αμέτρητοι «πόλεμοι»:
κατά της κλιματικής αλλαγής
κατά των ιών και των μικροβιών
κατά της τρομοκρατίας
κατά της λαθρομετανάστευσης κ.λπ.
Αν, όμως, οι «εχθροί» εναντίον των οποίων διεξάγονται οι μεταφορικοί πόλεμοι είναι κατασκευασμένοι από μια υπερεθνική ελίτ που κινεί τα νήματα των ηγετών των κρατών, τότε η καραμέλα της παγκόσμιας (δια)κυβέρνησης είναι η προγραμματισμένη λύση που, αφ’ ενός, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των σκηνοθετών του εκάστοτε «πολέμου» και, αφ’ ετέρου, καταστρέφει τα θεμελιώδη δικαιώματα, την αξιοπρέπεια και τις ζωές των απλών πολιτών.
ΘΕΣΕΙΣ-ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ
ΑΛΝΤΟΥΣ ΧΑΞΛΕΫ
Άκρως αποκαλυπτική είναι μια διάλεξη που είχε δώσει για «το μέλλον του κόσμου» στις 20 Απριλίου 1959 ο Άλντους Χάξλεϋ³, στην οποία έκανε την εξής διαπίστωση:
«Γενικά, μπορούμε να πούμε ότι τα ανθρώπινα όντα είναι έτοιμα να ενωθούν και να αποδεχθούν στερήσεις σε μακροπρόθεσμη βάση για χάρη του μακροπρόθεσμου οφέλους μόνον όταν απειλούνται από κάποιον· είναι έτοιμα να ενωθούν μόνον όταν τα απειλεί ένας πόλεμος ή μια καταστροφή. Αναμφίβολα, το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί για να προκύψει μια παγκόσμια διακυβέρνηση θα ήταν μια εισβολή από τον Άρη» (το «μασάζ» για τα Α.Τ.Ι.Α. δεν γίνεται τυχαία).
Εκτός από τον Χάξλεϋ, υπέρ της ανάγκης να συγκροτηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση είχαν ταχθεί πολλοί διανοούμενοι, όπως οι ακόλουθοι:
ΙΣΑΑΚ ΑΣΙΜΩΦ
Ο Ρώσος καθηγητής Βιοχημείας Ισαάκ Ασίμωφ υπεστήριζε ότι, για να δημιουργήσουμε μια παγκόσμια κυβέρνηση, θα πρέπει να στραφούμε στην τάξη των επιστημόνων⁴
ΜΠΕΡΤΡΑΝΤ ΡΑΣΣΕΛ
Ο Βρετανός Φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσσελ προέβλεψε ότι θα δημιουργηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση, στην οποία οι ανώτατοι άρχοντες θα παραχωρούν μεγάλο μέρος της εξουσίας τους σε εμπειρογνώμονες διαφόρων κλάδων⁵.
ΑΛΜΠΕΡΤ ΑΪΝΣΤΑΪΝ
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε δηλώσει ότι «μόνο η δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης μπορεί να αποτρέψει την επικείμενη αυτοκαταστροφή της ανθρωπότητας»⁶.
Είναι πολύ πιθανό ότι η θέση του Αϊνστάιν διατυπώθηκε μετά την ανάγνωση του βιβλίου του Ούγγρου συγγραφέως Emery Reves «H ανατομία της ειρήνης» (The anatomy of peace), το οποίο εκδόθηκε στις 15 Ιουνίου 1945 και κυκλοφόρησε στην ελληνική γλώσσα μόλις δύο χρόνια μετά από τις εκδόσεις Ίκαρος.
Στο βιβλίο αυτό, ο Reves εκκινεί από την ακόλουθη διαπίστωση:⁷
«Από τις απειράριθμες αρρώστιες της κοινωνίας, φαίνεται πως μία έχει πιο οξύ χαρακτήρα και είναι πιο επικίνδυνη αυτή τη φορά απ’ όλες τις άλλες: Αυτή που προκαλεί πολέμους μεταξύ των εθνών. Καμιά άλλη κοινωνική συμφορά δεν μπορεί να παραβληθεί με τον κατακλυσμό που δημιουργήθηκε από τους δύο παγκοσμίους πολέμους του αιώνα μας. Πέντε αιώνες ιστορίας δείχνουν πως μια τέτοια κρίση μπορεί να λυθεί με την ενσωμάτωση των συγκρουόμενων κυριάρχων μονάδων –των σημερινών εθνικών μονάδων– μέσα σ’ ένα ανώτερο σύστημα νόμων. Και μόνο μ’ αυτό τον τρόπο».
Και καταλήγει:
«Η ενσωμάτωση των συγκρουόμενων εθνικών μονάδων σε μια παγκόσμια κυβέρνηση θα λύσει ένα ειδικό πρόβλημα – τους μεταξύ εθνών πολέμους».
Σε γράμμα που είχε στείλει ο Αϊνστάιν στον Reves εξέφραζε τον θαυμασμό του προς τον συγγραφέα, παραδεχόμενος ότι οι θέσεις του για την δημιουργία παγκόσμιας κυβέρνησης αποτελούν την μόνη λύση για το παγκόσμιο πρόβλημα που τόσο αμείλικτα εμφανίσθηκε μετά την εξάπλωση της ατομικής ενέργειας!
ΤΖΩΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ
Ο Τζωρτζ Όργουελ, στο άρθρο του «Ο Ουέλς, ο Χίτλερ και το Παγκόσμιο Κράτος», αναρωτιόταν: «Τι νόημα έχει να επισημαίνουμε την ανάγκη για παγκόσμια διακυβέρνηση και για Παγκόσμιο Κράτος, από τη στιγμή που καμιά από τις πέντε μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις δεν θα δεχόταν κάτι τέτοιο;»⁸.
Χ. ΤΖ. ΟΥΕΛΣ
Οι ρίζες της ιδέας για την δημιουργία παγκόσμιας κυβέρνησης ανατρέχουν στον Χ. Τζ. Ουέλς, ο οποίος αρχικά το 1928, στο βιβλίο του «Η ανοιχτή συνωμοσία» (The Open Conspiracy), μιλούσε για μια επιστημονική ελίτ που θα είχε ως αποστολή την εξάλειψη της φτώχειας και των πολέμων, και ακολούθως το 1940, στο βιβλίο του «Η Νέα Τάξη Πραγμάτων» (The New World Order) περιέγραψε το σχέδιο για την εγκαθίδρυση αυτής της παγκόσμιας κυβέρνησης, παραδεχόμενος ότι η ευόδωσή του θα απαιτήσει πολύ χρόνο, διότι θα πρέπει να υλοποιηθεί σταδιακά⁹.
ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΑΒΟΝΑΣ
Σημειωτέον ότι για την «προώθηση διεθνούς συστήματος που θεμελιώνεται στην ενισχυμένη πολυμερή συνεργασία και τη χρηστή παγκόσμια διακυβέρνηση» γίνεται λόγος από το 2007 στο Κεφ. 1, Άρθρο 10Α, παρ. 2, στοιχ. η΄ της Συνθήκης της Λισαβόνας.
EARLY WARNING: ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ;
Όποιος θέλει να συνειδητοποιήσει πόσο ανησυχητικό είναι το προπαγανδιστικό «μασάζ» της παγκόσμιας (δια)κυβέρνησης αξίζει να παρακολουθήσει την ταινία “Early Warning” του 1981, μέσω της οποίας είναι πολύ πιθανό (το μαρτυρεί άλλωστε ο τίτλος της!) να επιχειρήθηκε ο προγνωστικός προγραμματισμός (predictive programming) των λαών. Στην συγκεκριμένη ταινία ακούγεται η φράση:
«θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε τον ίδιο τον διάβολο ως παγκόσμιο ηγέτη και ο κόσμος θα το αποδεχόταν».
«ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΑΠΟ ΠΥΡΙΤΙΟ»: ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ;
Άξιο μνείας, ενδεχομένως στο πλαίσιο ενός ελληνικού προγνωστικού προγραμματισμού είναι το μυθιστόρημα του Πάνου Φιλιππακόπουλου «Αλυσίδες από πυρίτιο», το οποίο πραγματεύεται τη δημιουργία μιας «Παγκόσμιας Πολιτείας», με άλλα λόγια ενός «παγκόσμιου κράτους», στηριγμένου στη λειτουργία ενός «Επιστημονικού Συμβουλίου». Κάποια στιγμή όμως, το τελευταίο καταργείται για να εγκαθιδρυθεί παγκόσμια δικτατορία, της οποίας αιχμή του δόρατος είναι ένας υπερυπολογιστής της αστυνομίας που «ελέγχει πρακτικά και την τελευταία πτυχή της ζωής του πλανήτη». Το παγκόσμιο δικτατορικό καθεστώς («οργουελιανή κοινωνά»), το οποίο ανέστειλε τα βασικά άρθρα του συντάγματος –ο συγγραφέας κάνει λόγο για «σατανική παγίδα που είχε στηθεί ενάντια σε δισεκταομμύρια ανθρώπους»–, επεβλήθη μετά από «μια φοβερή [στημένη από τους επίδοξους δικτάτορες] τρομοκρατική πράξη» που στοίχιζε τη ζωή σε αστυνομικούς και μαθητές»¹⁰.
Η ιδέα της Παγκόσμιας Κυβέρνησης αξιοποιείται και στο μυθιστόρημα του Β. Παπαθεοδώρου «Το μήνυμα»¹¹.
Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΑΪΚ ΑΠΟ ΤΟ 2002
Πέραν αυτών, κάθε ενδιαφερόμενος για το μισάνθρωπο σχέδιο της παγκόσμιας (δια)κυβέρνησης αξίζει να διαβάσει όσα έγραφε το 2002 ο Ντέιβιντ Άικ στο πολύ σημαντικό για την κατανόηση της νεοταξίτικης εποχής μας βιβλίο του «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Από τις 11/9 στη μεγάλη παγκόσμια συνωμοσία»:¹²
«Βρισκόμαστε μόλις ένα βήμα μακριά από τη δομή που υπήρξε ανέκαθεν ο στόχος των Πεφωτισμένων – την παγκόσμια κυβέρνηση, τον παγκόσμιο στρατό, την παγκόσμια τράπεζα και το παγκόσμιο νόμισμα».
Ο εν λόγω συγγραφέας –ο οποίος ήδη μια εικοσαετία πριν ξεσπάσει ο διχαστικός «πόλεμος του εμβολίου» μιλούσε μετ’ επιτάσεως για την επικινδυνότητα των εμβολιασμών– παραθέτει μια εικόνα με διακλαδωμένους θεσμούς, στην κεφαλή των οποίων βρίσκεται η Παγκόσμια Κυβέρνηση, που εξειδικεύεται μέσω της αναγραφής της Κεντρικής Τράπεζας, του Νομίσματος και του Στρατού. Κάτω από αυτό το τρίπτυχο υπάρχει η εξής πρόταση:
«Εμφύτευση μικροτσίπ στον πληθυσμό»!
TO KATΑ ΡΑΣΣΕΛ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Ιδιαίτερης προσοχής χρήζουν και οι ακόλουθες προβλέψεις του Ράσσελ στο βιβλίο του «Το μέλλον της ανθρωπότητας. Η αδογμάτιστη και η στρατευμένη σκέψη»:¹³
«Πριν τελειώσει τούτος ο αιώνας, και αν δεν συμβεί κάτι το εντελώς απρόβλεπτο, θα πραγματοποιηθεί το ένα από τα τρία πιο κάτω ενδεχόμενα, που είναι:
– θα τελειώσει η ανθρώπινη ζωή, και ίσως κάθε ζωή στον πλανήτη μας
– θα επιστρέψουμε στη βαρβαρότητα, ύστερα από μια καταστροφική μείωση του πληθυσμού της Γης
– ο κόσμος θα συνενωθεί κάτω από μια μοναδική κυβέρνηση, που θα κρατάει το μονοπώλιο όλων των κυριότερων πολεμικών όπλων».
Ο ίδιος σημείωνε ότι «μια παγκόσμια κυβέρνηση θα πρέπει να επιβληθεί με τη βία» και ότι «το μόνο σύστημα, που είναι κατάλληλο [για την εξάλειψη των πολέμων] είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση, που να έχει το μονοπώλιο των ενόπλων δυνάμεων».
Ταυτοχρόνως, όμως, ο Ράσσελ παραδεχόταν ότι:
«η εγκαθίδρυση ενός παγκόσμιου κράτους δουλείας […] θα φέρει αθλιότητα στην συντριπτική πλειοψηφία και θα εξαλείψει κάθε πρόοδο στις γνώσεις και στη σκέψη».
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΝΗΜΑ
Επειδή, όποια πέτρα κι αν σηκώσουμε, από κάτω της βρίσκουμε συνήθως τον Χάξλεϋ και τον Όργουελ, ο αναγνώστης πρέπει να γνωρίζει ότι αμφότεροι ήσαν οι προστατευόμενοι του πολυγραφότατου Χ. Τζ. Ουέλς (πόσο τυχαίο ότι και οι τρεις μίλησαν για την ανάγκη μιας παγκόσμιας κυβέρνησης!).
Υπό την καθοδήγηση του Ουέλς, ο Χάξλεϋ ήρθε σε επαφή με τον μάγο-αποκρυφιστή και αυτοπροσδιοριζόμενο ως «Κτήνος της Αποκάλυψης» Άλιστερ Κρόουλυ, αναγνωρίζοντας την αντιχριστιανική θεοσοφία ως μια «αρκετά καλή θρησκεία»¹⁴.
Συμπέρασμα:
Όλοι και όλα στην παγκόσμια σκακιέρα της πολιτικής και της διανόησης συνδέονται μεταξύ τους με ένα σατανικό νήμα, αρκεί να έχει κάποιος την διάθεση να το ακολουθήσει μεθοδικά.
Με ποιους επιτελικούς παράγοντες της Νέας Τάξης Πραγμάτων συνδέεται ο κ. Γεραπετρίτης και για ποιους λόγους προέβη την δεδομένη χρονική στιγμή στο «μασάζ» της παγκόσμιας (δια)κυβέρνησης είναι ζήτημα υπό διερεύνηση. Ένα είναι σίγουρο: Η δήλωσή του δεν έγινε για καλό.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Όποιος επιθυμεί να ενισχύει τον γράφοντα στο πλέον ιδιαιτέρως κοπιώδες εγχείρημα της σύνταξης και δημοσίευσης άρθρων στο παρόν ιστολόγιο, αξίζει να προμηθευτεί το βιβλίο «Από την πανδημία στην κλιματική αλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σε φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης» (εκδ. Αλφειός, 3η έκδ., Αθήνα 2023), ώστε να μελετήσει όσες σχετικές πληροφορίες συγκεντρώθηκαν στο βιβλίο αυτό για το προπαγανδιστικό «μασάζ» της παγκόσμιας (δια)κυβέρνησης.
Πρόσθετες πληροφορίες θα βρει και στο επανεκδοθέν, πλήρως επικαιροποιημένο βιβλίο «Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Yποχρεωτικές ιατιρκές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού» (εκδ. Αλφειός, 3η έκδ., Αθήνα 2023).
Πρβλ. όμως Βενιζέλο, Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2021, σελ. 6, όπου διατυπώνεται η άποψη ότι «η λεγόμενη παγκόσμια δημοκρατική διακυβέρνηση και άρα ένα είδος παγκόσμιου Συντάγματος είναι –ακόμη τουλάχιστον– μία φενάκη. Αυτό αφορά πρωτίστως τις σχέσεις μεταξύ κρατών και τους θεσμούς της διεθνούς κοινωνίας αλλά και διεθνείς οντότητες που ασκούν εξουσία ή έστω ισχυρή επιρροή, όπως είναι οι διεθνείς πάροχοι Διαδικτύου ή οι μεγάλες διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις. Χρειάζεται συνεπώς πολύ μεγάλη προσοχή και ευαισθησία προκειμένου να αποφευχθεί η δυτικοκεντρική και να διασφαλισθεί η οικουμενική προσέγγιση του συνταγματικού φαινομένου».
Διαλέξεις για την ανθρώπινη κατάσταση, μτφ.: Α. Παπασυριόπουλος, εκδ. Αρσενίδη, Αθήνα 2017, σελ. 156/157.
Σήμερα, αύριο και…, μτφ.: Φ. Κονδύλης, εκδ. Κάκτος, Αθήνα 1977, σελ. 468.
Η επιστήμη και ο άνθρωπος», μτφ.: Γ. Δυριώτης, εκδ. Αρσενίδη, Αθήνα 1963, σελ. 191 επ.
Pinker, Διαφωτισμός τώρα. Λογική, επιστήμη και ουμανισμός για μια καλύτερη ζωή, μτφ.: Π. Δρεπανιώτης, εκδ. Διόπτρα, Αθήνα 2021, σελ. 459.
Reves, Η ανατομία της ειρήνης, 1947, σελ. 198.
Όργουελ, Για τον εθνικισμό και άλλα δοκίμια, μτφ.: Α. Παππάς, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2023, σελ. 197.
Επ’ αυτού βλ. Livingstone, Transhumanism. The History of a Dangerous Idea, Sabililah Publications, USA 2015, σελ. 13.
Αναλυτικότερα βλ.
Ρετρό 28.0: Αλυσίδες από πυρίτιο
· |
Παρουσιάζει και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
| Read full story |
Εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2001.
Mτφ.: Ν. Παπαδάκης / Martina Κόφφα, εκδ. Έσοπτρον, Αθήνα 2004, σελ. 584.
Μτφ.: Σ. Πρωτοπαπάς, εκδ. Ι. Δ. Αρσενίδη & Σια, Αθήνα 1963, σελ. 15 επ.
Bλ. Sutin, Η ζωή και το έργο του Άλιστερ Κρόουλι. Βιογραφία, μτφ.: Σ. Λειβαδοπούλου, εκδ. Αρχέτυπο, Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 39, 52.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου