Πῶς οἱ αἱρετικοί Οἰκουμενιστές προσπαθοῦν μέ ψευδῆ δόγματα νά δημιουργήσουν ἕνα ἀνατολικό "Μονάρχη - Πάπα" γιά νά ἐλέγχουν τήν Ὀρθοδοξία εὐκολότερα.
Πρωτεργάτης της όλης πλάνης και θεωρητικός ο Ιωάννης Περγάμου ο περίφημος Ζηζιουλας (δείτε εδώ αφιερώματα)
Ὁ Μοναχός π. Σεραφείμ (Ζήσης) βάσει καί παλαιότερης εἰσήγησής του σέ σχετικό Συνέδριό (2019) μας γιά τήν Οὐκρανική Αὐτοκεφαλία, ἀναπτύσσει ἐδῶ σύντομα τό πῶς δῆθεν βάσει τῆς Μοναρχίας τοῦ Θεοῦ Πατρός στήν Ἁγία Τριάδα, τό Φανάρι ἀναπτύσσει μιά ἐντελῶς νέα, θρασύτατα καινοτόμο ἐκκλησιολογία, ὥστε νά φτιάξει ἕνα ἀνατολικό Πάπα, ἕνα Πρόεδρο τῶν Ὀρθοδόξων Συνόδων, ὄχι "Πρῶτον μεταξύ ἴσων" (ὁ "primus inter pares"), ὅπως ἦταν ἐπί αἰῶνες μέχρι τώρα, ἀλλά "Πρῶτον ἄνευ ἴσων" (ὁ "primus sine paribus"), δηλαδή ἀκριβῶς ὅπως ὁ αἱρετικός Πάπας Ρώμης!
Ὁ π. Σεραφείμ ἀναπτύσσει ἐπιμέρους θέματα, ὡς ἑξῆς: (α) ποιά ἡ ἔννοια τῆς "ἀρχῆς" στήν θεολογική γλῶσσα·
(β) ποιά ἡ ἔννοια τῆς "μοναρχίας" στήν περί Ἁγίας Τριάδος συνάφεια: σχεδόν πάντοτε ἡ "Μοναρχία" τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀναφέρεται στή δημιουργία τῆς κτίσεως ἀπό μόνη τήν Ἁγία Τριάδα, τόν "Μονάρχην Θεόν", ἀλλά καί στή μοναδική καί ἀπόλυτη ἐξουσία, δεσποτεία, τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐπί τῆς κτίσεως (τοῦτο, γιά νά καταπολεμηθεῖ ἡ πολυθεΐα, ἐπίσης ἡ κοσμολογική διαρχία/δυαλισμός, ἀλλά καί γιά νά τονισθεῖ, ὅτι παρά τήν Τριαδικότητά Του, ὁ Θεός τῆς Ἐκκλησίας εἶναι Ἕνας καί ὄχι τρεῖς)· σπανιότατα, ἡ Μοναρχία ἀναφέρεται ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες μόνο στό Θεόν Πατέρα, ἐντός τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὥστε νά τονισθεῖ ὅτι μόνη πηγή ("ἀρχή") στήν Ἁγία Τριάδα, μόνη Πηγαία Θεότης, εἶναι ὁ Θεός Πατήρ, καί ἔτσι νά καταπολεμηθεῖ ἡ αἱρετική θέση τῶν Παπικῶν, ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται ὄχι μόνον ἐκ τοῦ Πατρός, ἀλλά "καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ" ("Filioque").
(γ) Τήν δεύτερη αὐτή Μοναρχία (τοῦ Θεοῦ Πατρός) ἐντελῶς αὐθαίρετα οἱ αἰρετικοί Οἰκουμενιστές μέ πρωτεργάτη τόν Μητροπολίτη Περγάμου κυρό Ἰωάννη (Ζηζιούλα), ἀλλά καί ἄλλους (Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρο, Σηλυβρίας Μάξιμο, ἀρχιμ. Παντελεήμονα Μανουσάκη κ.ἄ.) ἐκλαμβάνουν ὡς εἰκόνα τῆς Μοναρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ΚΠόλεως ἐντός τῆς Ὀρθοδοξίας· ἔτσι χρησιμοποιοῦν ἕνα ἀντι-παπικό ἐπιχείρημα γιά νά στηρίξουν τόν ... Παπισμό ! ·
(δ) ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας ὑπῆρξε πάντοτε ὅτι ἀνώτατος θεσμός στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι καί ὄχι κάποιος "Πρῶτος ἄνευ ἴσων"· ζ
(ε) ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία συνδέεται ἄρρηκτα, ἤδη ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, μέ τόν Χριστό (ἡ Ἐκκλησία εἶναι "Σῶμα Χριστοῦ") διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί ὄχι ἀμέσως μέ τόν Θεό Πατέρα·
(στ) ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας μας δέν ἐξασφαλίζεται μέ τήν ἔξωθεν ἐπιβολή καί πειθαρχία ὑπό ἕνα Πρῶτο-Πάπα, ἀλλά ἐσωτερικῶς, μέ τήν ἑνοποιό χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί μέ τήν ὑπακοή στίς ὁμόφωνες ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων μας (Δόγματα, Κανόνες, Ὑμνογραφία), οἱ ὁποῖοι ἐμπνέονται ἀπό τό Πνεῦμα·
(ζ) ἡ ἐκκλησιολογία τῶν "ζηζιουλικῶν" πάσχει καί ἀπό ἐσωτερική ἀντίφαση: ἐνῷ ἐν γένει τονίζουν ὑπερβολικῶς, βάσει τῶν ὑπαρξιστικῶν φιλοσοφικῶν προϋποθέσεών τους, τήν "κοινωνία" τῶν προσώπων, ὅμως στήν Ἐκκλησία θεωροῦν τήν πολυπρόσωπη Σύνοδο "ἀπρόσωπη", ὥστε νά προβάλουν τόν "Πρῶτο ἄνευ ἴσων"·
(η) ἡ νέα αὐτή ἐκκλησιολογία ἐπικρίθηκε τό 2014 τεκμηριωμένα ἀπό ἕξι καί περισσοτέρους τότε Σεβ. Μητροπολῖτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Κονίτσης, Πειραιώς, Γλυφάδας, Κυθήρων, Αἰτωλίας καί Γόρτυνος σέ ἰδιαίτερο ὐπόμνημα, καί ξεχωριστῶς ἀπό τόν Ναυπάκτου), ἀλλά "πέρασε" στό ἐπίσημο κείμενο τῆς Ραβέννας (2009) καί σέ συγγράμματα τῶν αἱρετικῶν·
(θ) ὁ προαπελθών Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας ἐξέπεσε τελικῶς καί σέ αἱρετικό "Μοναρχιανισμό" (δηλ. ἀρειανισμό), διότι ἔφθασε νά δογματίσει γραπτῶς (1) χρονική προτεραιότητα τοῦ Θεοῦ Πατρός ἔναντι τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, (2) ὑπακοή (!) τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν Θεό Πατέρα καί (3) διαφορετικά γνωμικά θελήματα Πατρός καί Υἱοῦ καί Ἁγίου Πνεύματος, καί "διάλογο" (!) μέσα στήν Ἁγία Τριάδα, πρᾶγμα πού ἐν πρώτοις ὁδηγεῖ σέ "τριθεΐα" (τρεῖς θελήσεις, ἄρα τρεῖς οὐσίες) ἤ σέ ἀποδοχή κτιστότητος γιά τά δύο Πρόσωπα, Υἱοῦ καί Ἁγίου Πνεύματος .... Τέλος, (ι) ἀναπτύσσεται ἀπό τόν π. Σεραφείμ βάσει ντοκουμέντων ἡ μεγάλη "χρηστικότητα" τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου γιά τήν παγκόσμια πολιτική τῶν ΗΠΑ καί συμπεραίνεται ἡ ἀκόμη μεγαλύτερη χρηστικότητα μιᾶς .... φαναριωτικῆς, παπικοῦ τύπου, "μοναρχίας".
