Δεν προσπάθησε να αποφύγει ο Τελώνης τον ονειδισμό του Φαρισαίου ούτε λυπήθηκε πολύ για τις κατηγορίες του, αλλά δέχτηκε μέσα του τα λόγια του Φαρισαίου με ευγνωμοσύνη. Και έτσι το βέλος του εχθρού έγινε γι' αυτόν φάρμακο και θεραπεία. Η κοροϊδία έγινε έπαινος και η κατηγορία στεφάνι. Τόσο μεγάλο καλό είναι η ταπεινοφροσύνη, τόσο πολύ κέρδος έχει κανείς από το να μη πληγώνεται από τις κοροϊδίες των άλλων και να μην εξαγριώνεται από τις βρισιές των πλησίον του. Είναι μάλιστα δυνατόν κι από αυτές να καρπωθή κανείς μεγάλη και πλούσια ωφέλεια, όπως ακριβώς συνέβη και με τον τελώνη. Γιατί με το να δεχθή εκείνος αγόγγυστα τους ονειδισμούς, ξαλάφρωσε από τις αμαρτίες του.
Ιερός Χρυσόστομος
1 σχόλιο:
...ὁ Φαρισαῖος,
ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει τὸ κείμενο τοῦ Εὐαγγελίου
"στραϕεῖς πρὸς ἑαυτόν"
ἄρχισε νὰ προσεύχεται... στὸν ...ἐαυτό του...(!!!)
ἐνῶ ὁ Τελώνης, χτυποῦσε τὸ στῆθος του
νὰ σπάσει τὴν ἀπομόνωσή του,
νὰ ξανανοίξει τὴν πόρτα τοῦ οὐρανοῦ...!
Δημοσίευση σχολίου