«Ήταν τρεις φιλόσοφοι φίλοι. Πεθαίνοντας ο ένας απ’ αυτούς άφησε τον γιο του σ’ έναν από τους φίλους του. Όταν αυτός έγινε έφηβος, ζήτησε να ‘χει σχέσεις με τη γυναίκα αυτού που τον ανέθρεψε. Το έμαθε εκείνος και τον πέταξε έξω.
Αν και ο νεαρός μετάνιωσε πολύ, δεν πείσθηκε να τον δεχθεί και του είπε: ‘‘Πήγαινε και κάνε τρία χρόνια τον ποταμίτη και μετά θα σε συγχωρήσω’’.
Ήλθε μετά από τρία χρόνια αλλά και πάλι του είπε: ‘‘Δεν μετανόησες ακόμη. Πήγαινε, κάνε άλλα τρία χρόνια πληρώνοντας για να σε βρίζουν’’.
Έκανε όπως του είπε. Αλλά μετά απ’ αυτά του λέει: ‘‘Πήγαινε τώρα στην Αθήνα και μάθε τη φιλοσοφία’’.
Εκεί στην πύλη της σχολής των φιλοσόφων καθόταν ένας γέροντας και κακολογούσε αυτούς που έμπαιναν από την πύλη. Άκουσε ο νεαρός τις βρισιές και γέλασε.
Και ο γέροντας του λέει: ‘‘Πώς συμβαίνει αυτό; Εγώ σε έβρισα και συ γέλασες’’.
‘‘Δεν θέλεις να γελάσω; -του απαντά- τρία χρόνια τώρα πλήρωνα για να με βρίζουν και σήμερα με έβρισαν δωρεάν γι’ αυτό γέλασα’’.
Και του ‘πε ο γέροντας: ‘‘Ανέβα και μπες στην πόλη’’.
Αυτή είναι η πύλη του Θεού, συνέχισε ο αββάς Ιωάννης, και οι Πατέρες μας μέσα από πολλές καταφρόνιες μπήκαν χαρούμενοι στην επουράνια πόλη.
2 σχόλια:
Αν εμείς, οι σύγχρονοι, δεν αντέχουμε όχι να πληρώσουμε για να μας βρίζουν, αλλά έστω να μας στραβοκοιτάξουν, να μας ελέγξουν, να μας κρίνουν;
Κι οι αδικίες που κάναμε ή μας έκαναν; Η απογύμνωση της προσωπικής μας ζωής από ανθρώπους που είναι άρρηκτα δεμένοι μαζί μας; Η κοροϊδίες, η προδοσία, η προσποίηση;
Δεν ξέρω ποια πόλη φιλοσόφων μπορεί να μας δεχτεί, επίγεια ή επουράνια...
Μόνο το έλεός Του...
...οἱ καθηγητές πάντως σήμερα,
πληρώνονται,
γιὰ νὰ τοὺς ϕτύνουν οἱ μαθητές...
βγάζοντας ἔτσι τὰ ἀποθημένα τους,
εὐθυγραμίζονται ταυτόχρονα
μὲ τὴν γ ε ν ι κ ή αποδόμηση κάθε πράγματος,
στοιχειωδῶς ἀγαθοῦ
καὶ ἐθίζονται στὸ πνεῦμα
μὶας γενικευμένης βαβέλ...
τοῦ ἐπερχόμενου χ ά ο υ ς ...!
Δημοσίευση σχολίου