Ένας ευαίσθητος Επίσκοπος

  Ξεσπάσματα τής καρδιάς μου (Προσωπικό ημερολόγιο)

 

Τών Βαΐων 22.4.62

Μιά ημερομηνία συγκλονιστική, ημερομηνία μοναδική, πού εδίχασε τή ζωή μου.

Σήμερα ή Θεία Χάρις ή τά ασθενή... αναπληρούσα μέ πήρε από τό χέρι, χρησιμοποιούσα γιά όργανο της τη ζωντανή Παράδοσι τής Ορθοδοξίας _τόν άγιο Πατάρων κ. Μελέτιο_και μέ πέρασε από τήν Ωραία Πύλην είς τά Άγια τών Αγίων. Ή συγκίνησίς μου ήταν πολύ μεγάλη. Όλο το Εκκλησίασμα μετείχε τής συγκινήσεως μου. Προσευχή

θηκαν όλοι εκ καρδίας.

Τί ήταν αυτό Κύριε, σήμερα; Πόθεν μοι τούτο, Φιλάνθρωπε Χριστέ; Όταν Σέ κρατούσα μέσα στήν παλάμη μου, Σένα πού κρατείς τό σύμπαν, τά έχασα. Κύριε, ψιθύριζα, βοήθησέ με νά εννοήσω, όσο είναι δυνατό, τό μεγαλείο τής στιγμής. Καί όταν άκουσα το : πρόσελθε Ιεροδιάκονε, βάδιζα στόν Πανακήρατον και ζωηρόν Σου Αίμα... τά χείλη, τή γλώσσα, όλο μου το στόμα... Βάψε, Κύριε, λούσε, Αρνίον, τήν ψυχήν τού αναξίου Σου διακόνου Νικολάου.

Κράτησε, διατήρησε, Ιησού, αυτά τά ιερά συναισθήματα όσο είναι δυνατόν περισσότερο. Ναί, μέχρι τέλους.

Δόξα Σοι Κύριε Δόξα Σοι Άγιε, Δόξα Σοι Βασιλεύ. Αλληλούϊα, Αλληλουϊα, Αλληλουϊα. Αμήν

Ελειτούργησαν :αγιος Πατάρων, π. Ηλίας, π. Σπυρίδων, π. Φώτιος, π. Σπ. Καλύβας, π. Δημήτριος, π. Αναστάσιος.

15.11.68

.....Μού είπε νά ειπής, ναί. Είναι επιστράτευσις.....

13. 2.69

Ακυλα και Πρισκίλλης αυριο. Εγύρισα από τον εσπερινό. Έχω τρείς μήνες επίσκοπος. Πώς αισθάνομαι; Μα πώς αλλιώς παρά σαν μικρός εσταυρωμένος; Πόσο πλανώνται όταν μιλούν γιά θρόνο. Τι θρόνος είναι αυτός, πού οι ευθύνες τόν κάνουν ηλεκτρική καρέκλα; Δέν ησυχάζω ούτε στιγμή. Θέματα, ζητήματα φορτίζουν τήν ψυχήν συνεχώς. Ό κόπος πολύς και ό δρόμος τραχύς. Θά αντέξω; Ότι θέλει ο Κύριος. Πιστεύω ότι θα μού χαρίση και πάλι λίγο τήν έρημο το κελλί. Γιά το δάσος μάλλον είμαι πλασμένος. Αν μου έλεγαν :τώρα θέλει ό Θεός να παραιτηθής, θα το έκανα μέ πολλή ευχαρίστησι. Τι γυρεύουν οι καημένοι και τρέχουν να γίνουν δεσποτάδες. Πόσος μόχθος! Ένα μόνο είναι :όπου τό καθήκον σε καλεί και όχι όπου βολεύεσαι καλλίτερα. Σ'όλες αυτές τις δύσκολες στιγμές, πού περνώ, ή προσευχή μέ γλυκαίνει.

Πόσο μέ ξεκουράζει. Ό Κύριος είναι μόνιμος συνομιλητής μου. Τι όμορφη πού είναι η προσευχή. Ηλθε στιγμή πού είπα :δέν θέλω νά τελειώσω Κύριε. Πώς να κατέβω απ' το Θαβώρ; Είναι τόσο ωραία κοντά Σου. Καί όμως έπρεπε να κατέβω.

Έχω εγωϊσμό. Μέ πικραινουν τά σχόλια και οι επικρίσεις. Ας έχει δόξα ό Κύριος πού θέλει τη σωτηρία μου. Επί τώ Κυρίω ήλπισα...... 6. 6.69

Παλεύω σκληρά. Ορμώ και ξαναορμώ. Ελπίζω ότι ό Κύριος δεν θα μέ εγκαταλείψη. Ήσυχος χριστιανός δέν μπορείς νά είσαι. Ό διάβολος βάλλει. Θά ματώσω, μά δέν θά παραδοθώ. Ή Πεντηκοστή ας μέ θερμαίνη. Οι Άγιοι Πάντες ας μέ καθοδηγούν. Επίσκοπος σημαίνει σήμερα ένας μάρτυς. Νά μαρτυρής απ'ολες τίς μεριές και προ πάντων μέ τόν εαυτό σου πού θέλει όλο να ξεφύγη. Μή μ' άφησης ποτέ μόνο στο βορά, μείνε, μείνε Χριστέ πάντα στήν καρδιά.

11.6.69

Πόσο μέ καίνε μερικά ρητά τής Αγίας Γραφής.

2.10.69

Αυτό το αξίωμα είναι ένα μεγάλο βάρος. Μερικοί νομίζουν ότι θα χαίρωμαι. Πόσο πλανώνται! Τό μόνο πού μέ ξεκουράζει είναι ότι έτσι το ήθελε ο Κύριος. Νά σταυρωθώμεν Αυτώ, ίνα συναναστηθώμεν.

 

 

+ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΕΛΕΝΤΗΣ (1931 - 1975) , ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ