Οἱ πρῶτες τοιχογραφίες στὸν ἑλληνικὸ χῶρο ἐμφανίζονται στὴ μινωικὴ Κρήτη γύρω στὰ 1600 π,Χ., στὴ Νεοανακτορικὴ περίοδο, ἀλλὰ καθὼς φαίνεται ὑπῆρχαν καὶ παλαιότερα, στὰ πρῶτα ἀνάκτορα τῆς Κνωσοῦ. Ἀπὸ τὴν Παλαιοανακτορικὴ ὄμως περίοδο σώζονται μόνο ἐπιχρίσματα σὲ τοίχους καὶ δάπεδα.
Η τοιχογραφία καλλιεργήθηκε μὲ ἐξαιρετικὴ ἐπιτυχία στὴ μινωικὴ Κρήτη. Τὸ πρωτότυπο καλλιτεχνικὸ αἰσθητήρια τῶν Μινωϊτῶν ἐκφράσθηκε ἐλεύθερα σ᾿ αὐτὴ τὴ μορφὴ τῆς τέχνης καί, ἀπὸ ὅλους τους καλλιτέχνες, οἱ ζωγράφοι ἦταν ἀσφαλῶς αὐτοὶ ποὺ ἔδιναν τὸν τόνο τῆς μόδας στὴν ἐποχή τους, αὐτοὶ ποὺ κατηύθυναν τὰ καλλιτεχνικὰ ρεύματα. Μὲ βεβαιότητα μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι πολλὰ θέματα τῆς κεραμικῆς καὶ τῆς σφραγιδογλυφίας προέρχονται ἀπὸ τὴν τοιχογραφία. Αὐτὸ συνέβη ἀργότερα καὶ στὴ Μυκηναϊκή ἐποχὴ ὅταν συχνὰ οϊ ἀγγειογράφοι ἀντέγραφαν ἔργα τῆς μεγάλης ζωγραφικῆς. Στὴ μινωικὴ Κρήτη Οἱ ζωγράφοι ἐργάζονταν σὲ στενὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸν βασιλέα, καὶ τὰ ἐργαστήριά τους βρίσκονταν μέσα στὰ ἀνάκτορα. Ἐξάλλου ἡ τοιχογραφία ξεκίνησε ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα καὶ τὴ διακόσμησή τους. Εἶναι μιὰ τέχνη ποὺ ὁ ἀρχικός της σκοπὸς εἶναι διακοσμητικὸς καὶ εἶναι ἀπὸ τὴν ἀρχὴ πολὺ στενὰ συνδεδεμένη μὲ τὴν ἀρχιτεκτονική, Ἀπὸ τὴν Κρήτη ἡ τέχνη τῆς τοιχογραφίας διαδόθηκε στὶς Κυκλάδες καὶ, στὴν ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου