Άσκηση vs φάρμακα: Τι είναι καλύτερο για την κατάθλιψη

 

Μπορεί η άσκηση να σε βοηθήσει σε περίπτωση που πάσχεις από κατάθλιψη; Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή όσο φαντάζεσαι.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου το 5% των ενηλίκων υποφέρουν από κατάθλιψη. Το νούμερο αυτό την καθιστά μία από τις πιο κοινές ψυχικές παθήσεις σήμερα. Οι θεραπείες που υπάρχουν πλέον είναι αποτελεσματικές και περιλαμβάνουν την ψυχοθεραπεία και τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής.

Ωστόσο, η αυτοφροντίδα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαχείριση των συμπτωμάτων της και στην προώθηση της συνολικής ευεξίας, αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Μάλιστα, σύμφωνα με νέα στοιχεία, το τρέξιμο θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά οφέλη στους ασθενείς που θα επιλέξουν να το υιοθετήσουν ως τακτική άσκηση.

Εξετάζοντας την επίδραση της άσκησης

Ολλανδοί ερευνητές συνέκριναν τα αποτελέσματα της λήψης αντικαταθλιπτικών και του τρεξίματος στην ψυχική και σωματική υγεία ασθενών με κατάθλιψη.  

Πιο συγκεκριμένα, εξέτασαν τις επιδράσεις τους τρεξίματος έναντι της λήψης ενός αντικαταθλιπτικού φαρμάκου σε 141 ασθενείς με κατάθλιψη, αγχώδη διαταραχή ή και τα δύο. Κατά τη διάρκεια την δοκιμής, τα μέλη της ομάδας αντικαταθλιπτικών έπαιρναν τα φάρμακά τους, ενώ η άλλη ομάδα στόχευε σε δύο έως τρεις ομαδικές συνεδρίες τρεξίματος των 45 λεπτών την εβδομάδα με επίβλεψη.

Μετά τη δοκιμαστική περίοδο, περίπου το 44% και των δύο ομάδων παρουσίασαν βελτίωση στα συμπτώματα κατάθλιψης ή άγχους, δείχνοντας ότι η φαρμακευτική αγωγή και το τρέξιμο ήταν εξίσου αποτελεσματικά. Η ομάδα του τρεξίματος, ωστόσο, είδε επιπλέον βελτιώσεις στο βάρος, την περίμετρο μέσης, την αρτηριακή πίεση και την καρδιακή υγεία.

«Η μελέτη έδωσε στους ασθενείς μια πραγματική επιλογή, φαρμακευτική αγωγή ή άσκηση. Είναι ενδιαφέρον ότι η πλειοψηφία επέλεξε την άσκηση», δήλωσε η Brenda Penninx, καθηγήτρια ψυχιατρικής επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Vrije στο Άμστερνταμ και μία από τους συγγραφείς της μελέτης.

«Τα αντικαταθλιπτικά είναι γενικά ασφαλή και αποτελεσματικά. Λειτουργούν για τους περισσότερους ανθρώπους. Γνωρίζουμε ότι η αποχή από τη θεραπεία οδηγεί σε χειρότερα αποτελέσματα, επομένως τα αντικαταθλιπτικά είναι μια καλή επιλογή. Ωστόσο, πρέπει να επεκτείνουμε το θεραπευτικό μας οπλοστάσιο, καθώς δεν ανταποκρίνονται όλοι οι ασθενείς στα αντικαταθλιπτικά ούτε είναι όλοι πρόθυμοι να τα λάβουν».

Τελικά, τι να επιλέξω;

Το αν η άσκηση ή η φαρμακευτική αγωγή είναι καλύτερη για τη θεραπεία της κατάθλιψης ή του άγχους παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα, που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το κίνητρο ενός ατόμου για άσκηση ή η ανησυχία για πιθανές παρενέργειες ενός φαρμάκου. Επίσης, δεν υπάρχει λόγος οι ασθενείς να επιλέξουν μόνο μία από αυτές τις παρεμβάσεις, αφού δεν υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ τους.

Οι ειδικοί διευκρινίζουν, ακόμα, ότι για άτομα με σοβαρή κατάθλιψη, η άσκηση από μόνη της συνήθως δεν είναι αρκετή, απαιτείται συχνά συνδυασμός θεραπειών και ιατρική παρακολούθηση. Το σημαντικό είναι να γίνει μια ειλικρινής συζήτηση με τον γιατρό, που θα αξιολογήσει τη συγκεκριμένη κατάσταση και θα προτείνει λύσεις προσαρμοσμένες στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ασθενή. Η εξατομικευμένη θεραπεία είναι το κλειδί.

Όσο για την άσκηση; Ανεξάρτητα από το είδος που κάποιος θα επιλέξει, αυτό που έχει σημασία είναι να τηρήσει ένα πρόγραμμα και να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια.

πηγή 

Σχολιο ,καλο και το περπάτημα ,αλλά οι καημένοι επιστήμονες αγνοούν την Ορθόδοξη θεραπευτική  .

 Η κατάθλιψη προέρχεται από μεγάλο εγωισμό. Ο Χριστός είναι  Χαρά! ~ Άγιος Πορφύριος

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος: «Πίσω ἀπό τά ποικίλα ψυχικά - ψυχολογικά νοσήματα κρύβονται δαιμόνια καί πάθη μέ κυρίαρχο τόν ἐγωισμό». «Κύριον αἴτιον εἰς τήν κατάθλιψη καί σέ ὅλα αὐτά πού τά λένε πειρασμικά, σατανικά, ὅπως εἶναι ἡ νωθρότης, ἡ ἀκηδία, ἡ τεμπελιά, πού μαζί μ’αὐτά εἶναι τόσα ἄλλα ψυχολογικά, δηλαδή πειρασμικά πράγματα, εἶναι ὅτι ἔχεις μεγάλον ἐγωισμό μέσα σου».

Κάνει ἐντύπωση, πού ὁ Ἅγιος ὅλα τά ἀνωτέρω «ψυχολογικά» τά ἀποκαλεῖ πειρασμικά, δηλ. δαιμονικά. Διακηρύσσει ὅτι εἶναι ἀποτελέσματα δαιμονικῶν ἐνεργειῶν, δαιμονικῶν ἐπηρρειῶν, τίς ὁποῖες βέβαια «ἐγκολπώνεται» ὁ ἄνθρωπος, με την ἐλεύθερη συγκατάθεση τοῦ αὐτεξουσίου του.

«Λοιπόν αυτό είναι το μυστικό» δίδασκε ὁ μακαριστός πολυχαρισματοῦχος Ἅγιος Πορφύριος, και συνέχιζε: «Έχω πολλά να σας πω πάνω σ’ αυτά που έχω ιδεί στη ζωή μου, από ανθρώπους, που κατείχοντο από τέτοια συναισθήματα, δηλαδή σατανικά συναισθήματα. Δηλαδή ο διάβολος, ο κακός εαυτός μας, κατορθώνει και παίρνει από τη μπαταρία της ψυχής μας, που έχει τη δύναμη για να κάνομε το καλό, την προσευχή, την αγάπη, τη χαρά, την ειρήνη, την ένωσή μας με το Θεό.

Αυτός κατορθώνει και μάς παίρνει αυτή την ενέργεια και την κάνει θλίψη, κατάθλιψη, και ξέρω πως τα λένε οι λεγόμενοι ψυχίατροι. Εμείς δεν τα λέμε έτσι, τα λέμε σατανική ενέργεια. Λέμε ακηδία, λέμε λογισμοί, και λέμε ο διάβολος της ακηδίας, ο διάβολος της πορνείας, ο διάβολος, ο διάβολος, ο διάβολος. Διάφοροι διάβολοι, για κάθε σατανική ενέργεια που μας δημιουργούν».

Οἱ «λεγόμενοι ψυχίατροι»,  παρατηροῦσε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, για να μην χρησιμοποιοῦν «τη λέξη» διάβολος (ὁ ὁποῖος ὑποκινεῖ τον ἄνθρωπο ὥστε να φέρεται ἐγωιστικά), ἔχουν ἐφεύρει, ἄλλες λέξεις. «Τα λένε» ἔλεγε «ανασφάλεια, τα λένε πολλές ονομασίες ... και τα έχουνε βγάλει έτσι για να μην λένε τον διάβολο, την λέξη του διαβόλου και πραγματικά η θρησκεία μας, το διάβολο έχει κάνει δόγμα. Άμα βγάλεις τον διάβολο, πάνε όλα της θρησκείας μας».

Τα διάφορα λοιπόν ψυχικά-ψυχολογικά νοσήματα για να θεραπευθοῦν, θα πρέπει να ἀπομακρυνθοῦν τα αἴτιά τους, που εἶναι τα πάθη (με κυρίαρχο τον ἐγωισμό) και οἱ δαίμονες. Αὐτά βέβαια (τα πάθη και οἱ δαίμονες) δεν ἀπομακρύνονται με χάπια οὔτε με ἠλεκτροσόκ, ἀλλά με το μυστήριο τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης (ὁ ἄνθρωπος πρέπει να ἐξομολογηθεῖ με εἰλικρίνεια τα ἁμαρτήματα ὅλης του τῆς ζωῆς, τα κύρια γεγονότα που την σημάδεψαν, καθώς και το πῶς ἐκεῖνος τα ἀντιμετώπισε) ὅπως δίδασκε ὁ θεοφώτιστος Ἅγιος Πορφύριος.