«Ὁ δικὸς μου ἔρωτας σταυρώνεται.
Καὶ δὲν ὑπάρχει σὲ μένα πῦρ φιλόϋλο.
Ζωντανὸ νερὸ λαλεῖ μέσα μου λέγοντας: "Ἔλα πρὸς τὸν Πατέρα".
Δὲν πεινάω γιὰ φθαρτὴ τροφή. Οὔτε γιὰ ἡδονὲς αὐτῆς τῆς ζωῆς.
Ἄρτο Θεοῦ θέλω∙ ὁ οποῖος εἶναι σάρκα Ἰησοῦ Χριστοῦ …
Καὶ πόμα θέλω τὸ Αἷμα Του∙ τὸ ὁποῖο εἶναι ἀγάπη ἄφθαρτη.»
(Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ )
Εσείς λοιπόν, αφού αναλάβετε και πάλι την πραότητα, ξανακτίστε τους εαυτούς σας με πίστη, που είναι το σώμα του Κυρίου, και με αγάπη, που είναι το αίμα του Ιησού Χριστού.
Κανένας σας να μην έχει τίποτε εναντίον του πλησίον του. Να μην δίνετε αφορμές στους εθνικούς, για να μη βλασφημείται το πλήθος των αφοσιωμένων στον Θεό εξαιτίας λίγων ανόητων. Διότι «αλλοίμονο σε εκείνον εξαιτίας της ματαιότητας του οποίου βλασφημείται το όνομα μου σε κάποιους.»
Γίνετε κουφοί λοιπόν, όταν σας μιλάει κάποιος χωρίς τον Ιησού Χριστό, ο οποίος προέρχεται από το γένος του Δαβίδ και τη Μαρία, γεννήθηκε αληθινά, έφαγε και ήπιε,, διώχτηκε πραγματικά από τον Πόντιο Πιλάτο, σταυρώθηκε πραγματικά και πέθανε, ενώ έβλεπαν τα επουράνια και τα επίγεια και τα υποχθόνια. Αυτός και αληθινά αναστήθηκε από τους νεκρούς, που τον ανάστησε ο Πατέρας του, και κατά το πρότυπο αυτού θα αναστήσει και εμάς, που πιστεύουμε σε αυτόν, ο Πατέρας με τον Ιησού Χριστό, χωρίς τον οποίο δεν μπορούμε να ζήσουμε αληθινά.
(προς τραλλιανούς)
Πάντες τω επισκόπω ακολουθείτε, ως Ιησούς Χριστός τω Πατρί, και τω πρεσβυτερίω ως τοις αποστόλοις· τους δε διακόνους εντρέπεσθε, ως Θεού εντολήν. Μηδείς χωρίς του επισκόπου τι πρασσέτω των ανηκόντων εις την εκκλησίαν. Εκείνη βεβαία ευχαριστία ηγείσθω, η υπό τον επίσκοπον ούσα, ή ω αν αυτός επιτρέψη. Όπου αν φανή ο επίσκοπος, εκεί το πλήθος έστω· ώσπερ όπου αν η Χριστός Ιησούς, εκεί η καθολική εκκλησία. Ουκ εξόν εστιν χωρίς του επισκόπου ούτε βαπτίζειν ούτε αγάπην ποιείν· αλλ’ ο αν εκείνος δοκιμάση, τούτο και τω Θεώ ευάρεστον, ίνα ασφαλές η και βέβαιον παν ο πράσσεται.
(προς Σμυρναίους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου