Βασκίνα: Ένα ρουστίκ Τσακωνοχώρι στις πλαγιές του Πάρνωνα

H ζωή σε έναν αυθεντικό τόπο, χτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων.

Το Λεωνίδιο και η ευρύτερη περιοχή της Κυνουρίας ήταν διαχρονικά ένας απομονωμένος τόπος. Για να φθάσει κανείς από την Αθήνα στο Λεωνίδιο έως και τα μέσα του 20ού αιώνα ο ευκολότερος τρόπος ήταν μέσω θαλάσσης. Οπότε δεν είναι τυχαίο ότι στις πλαγιές του Πάρνωνα υπάρχουν μερικά από τα πλέον αυθεντικά -έστω και πολύ μικρά- χωριά της Ελλάδας. Ένα τέτοιο είναι και το τσακώνικο χωριό με το όνομα Βασκίνα (ή Βοσκίνα).

Για να έρθει κανείς στη Βασκίνα, θα ακολουθήσει έναν ανηφορικό δρόμο βορειοδυτικά του Λεωνιδίου. Το χωριό βρίσκεται σε ένα οροπέδιο, 15 χιλιόμετρα μακριά από την παραλιακή κωμόπολη της Αρκαδίας. Η διαδρομή ως τη Βασκίνα δεν είναι η ευκολότερη αλλά είναι ενδιαφέρουσα. Οι δρόμοι είναι ελικοειδείς και θα οδηγείτε ανάμεσα στους εντυπωσιακούς τσακώνικους βράχους, ενώ σε κάποια σημεία θα έχετε και πανοραμική θέα στην πεδιάδα του Λεωνιδίου.

Απομονωμένος και άγριος τόπος η Βασκίνα είναι χτισμένη σε υψόμετρο 800 μέτρων. Το χωριό είναι χωρισμένο σε δύο οικισμούς την Άνω Βασκίνα και την Κάτω Βασκίνα. Στον άνω οικισμό βρέθηκαν τη δεκαετία του 1930 δύο θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι όπως και κεραμική της ίδιας εποχής, καθώς και σημάδια εκτεταμένου οικισμού. Πράγμα που μαρτυρά την κατοίκηση της περιοχής από την αρχαιότητα.

 

Σύμφωνα με όσα ξέρουμε, η περιοχή κατοικήθηκε ξανά στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τότε εμφανίζεται και η ονομασία Βασκίνα (ή Βοσκίνα). Ένα τυπικό τσακώνικο χωριό το οποίο πέρασε περίοδο ακμής και παρακμής. Σήμερα, οι μόνιμοι κάτοικοι είναι ελάχιστοι και οι περισσότεροι συνεχίζουν το επάγγελμα των προγόνων τους, δηλαδή είναι κτηνοτρόφοι. Μεγαλώνουν τα αιγοπρόβατά τους σε στάνες και μαντριά γύρω από το χωριό και ζουν από αυτά. Η περιοχή, ούτως ή άλλως, χαρακτηρίζεται από εκτεταμένους βοσκοτόπους και ένα περιβάλλον που προσφέρεται για παραγωγή εξαιρετικού θυμαρίσιου μελιού. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια πολλοί από τους βοσκοτόπους έχουν δυστυχώς  μετατραπεί σε φωτοβολταϊκά πάρκα. 

 

 

 

η συνεχεια...