Οι χειρότεροι είναι αυτοί που αισθάνονται την ανάγκη να επικροτήσουν το αίμα και τον θάνατο, διότι τάχα αυτό μας επιτάσσει το συμφέρον. Είναι οι ίδιοι που νομίζουν πως ξέρουν τι διάολο συμβαίνει με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, με τη Χαμάς, την Παλαιστινιακή Αρχή, την Ισλαμική Τζιχάντ, το Λαϊκό Μέτωπο, το Τείχος, τα οδοφράγματα, τους καταυλισμούς, τον Νετανιάχου και τους φονταμενταλιστές συγκυβερνώντες του. Είναι οι ίδιοι που χαϊδεύουν τις γάτες τους πριν ξεδιπλώσουν τις αποψάρες τους στο φέισμπουκ και στο τουίτερ, πριν επιδοθούν στο εύκολο παιχνίδι της γενίκευσης και της ισοπέδωσης, διότι τάχα αυτό μας επιτάσσει το εθνικό συμφέρον. Είναι αυτοί που μιλούσαν για «εθνικό συμφέρον» όταν η Ρωσία εισέβαλλε στην Ουκρανία και δεν έπρεπε τάχα να της βάλουμε κυρώσεις και είναι αυτοί που δεν βγάζουν άχνα για την παγωμένη διαδικασία ειρήνευσης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης διότι δεν τους ενδιαφέρει να υπάρχει παλαιστινιακός λαός.
Και όλα αυτά, την ώρα του μεγάλου χαμού, παρακολουθώντας πόλεμο σε ζωντανή μετάδοση και επιλέγοντας στρατόπεδο ακαριαία και με περίσσια προθυμία ως να είμαστε αποικία της μεγάλης δύναμης. Δεν αισθάνονται άνθρωποι. Αισθάνονται στυγνοί διπλωμάτες που στις εκατόμβες νεκρών απαντούν με… «εθνικά συμφέροντα». Δεν θέλουν να διανοηθούν πως η λύση σε όλο αυτό δεν είναι η ισοπέδωση της Γάζας, μα η ειρήνευση, τα δύο κράτη, η γη και για τους μεν και για τους δε, η αναγνώριση του ενός και του άλλου. Προτιμούν να ζητωκραυγάζουν για την πολιορκία μιας λωρίδας 360 τετραγωνικών χιλιομέτρων και 2,3 εκατομμυρίων ανθρώπων που δεν έχουν από τον ήλιο μοίρα. Αισθάνονται κριτές, βαλτοί από τον Θεό και απαντούν στον θάνατο με θάνατο, κάνοντας τη χάρη στα κτήνη που εκμεταλλεύονται το σκοτάδι για να επιβάλουν το έρεβος.
Δεν κάνουν ένα βήμα πίσω για να αντιληφθούν πως η Χαμάς δεν επιδιώκει την παλαιστινιακή αυτοδιάθεση και ένα παλαιστινιακό κράτος, αλλά αξιώνει πόλεμο διαρκείας προς υπηρεσία μιας υποτιθέμενης ισλαμικής αυτοκρατορίας. Δεν κάνουν ένα βήμα πίσω για να δουν τι διαπράττει το κράτος του Ισραήλ, που επίσης δεν επιδιώκει την ειρήνη, αλλά συντηρεί μια εκστρατεία εθνοκάθαρσης του παλαιστινιακού λαού για να απολαύσει τα εδάφη που κατέκτησε όλα αυτά τα χρόνια, από το 1948 μέχρι σήμερα. Δεν τους ενδιαφέρει τι συνέβησαν οι συμφωνίες του Όσλο και τι συμβαίνει με την Παλαιστινιακή Αρχή, την κυριαρχία της Χαμάς στη Γάζα, τις επιδρομές των ισραηλινών κατοχικών δυνάμεων, τους εποικισμούς, την εκδίωξη Αράβων, Αρμενίων, Ελληνορθόδοξων από την ανατολική Ιερουσαλήμ.
Ο πόλεμος δεν θα τελειώσει ούτε αν ο ισραηλινός στρατός ισοπεδώσει τη Γάζα, όπως εμμέσως και δυστυχώς εύχονται οι Κύπριοι που νομίζουν ότι διανύουμε κάποια σταυροφορία. Δεν υπάρχει διάθεση για επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας, δεν υπάρχουν ηγετικές μορφές, όπως ο Γιασέρ Αραφάτ, για να είναι ξεκάθαρη η διάκριση Χαμάς-Παλαιστινίων και η αντίσταση στο υπό δημιουργία απαρτχάιντ του Ισραήλ. Δεν μπορεί να υπάρξει διάθεση τόσα χρόνια μετά τις συμφωνίες του Όσλο και με ένα τεράστιο τείχος να διχοτομεί τις ζωές των ανθρώπων τόσο στη Γάζα όσο και στη Δυτική Όχθη.
Κι αν η απάντηση του Ισραήλ είναι η πολιορκία, οι βομβαρδισμοί, οι επιδρομές, οι σφαγές αμάχων, οι νέοι εποικισμοί και ο θρησκευτικός φανατισμός, ας μην αναμένεται σύντομα ήττα της Χαμάς που βρίσκεται σε σχέση αλληλεξάρτησης με το ισραηλινό κατοχικό κράτος. Εμείς; Δεν μπορούμε να είμαστε με τους ανθρώπους; Με τη ζωή και όχι με τον θάνατο; Με τη δικαιοσύνη, την ειρήνη, την ελευθερία για όλους τους λαούς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου