Είδαμε αυτά τα χρόνια ότι ο "εχθρός" αλλάζει συνέχεια πρόσωπα και ιδεολογίες. Εναντίον ποιού να πολεμήσεις;
Σε ποιόν πολιτικό ή κόμμα να πιστέψεις; Σε ποιόν "φίλο" να βασιστείς; Ματαιότης, ματαιοτήτων. Παντού λόγια, και ιδέες, (ιδεολογίες δηλαδή) και μηδέν εις το ουσιαστικόν και εθνικόν πηλίκον....
Ας δούμε την Ελλάδα σαν έναν οργανισμό, σαν έναν άνθρωπο, που είναι πληγωμένος, βρομισμένος κατά πολύ, αλλά έχει ακόμη καθαρά κύτταρα που άμα πολεμήσουν, θα καθαρίσουν τον υπόλοιπο οργανισμό.
Το ερώτημα είναι τι είδος είναι ο πόλεμος, η παίρνεις το τουφέκι και αρχίζεις και σκοτώνεις η γονατίζεις και προσεύχεσαι.
Εγώ επιλεγώ το δεύτερο, την προσευχή.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι, ο μοναχός στο Άγιο όρος, ο οποίος κάθεται μόνος του και προσεύχεται για μας, επιτελεί πολύ μεγαλύτερο έργο...
~ Σταμάτης Σπανουδάκης
5 σχόλια:
Και τα όπλα παίρνεις, και γονατίζεις και προσεύχεσαι. Ο Παπά Γιώργης ο Μεταλληνός μου έλεγε, πως αν με καλέσει η Πατρίδα θα πάρω το τουφέκι και ας χάσω την Ιεροσύνη.
...ἐδῶ μιλᾶμε μᾶλλον,
γιὰ ἕναν παράδοξο ἐμϕύλιο
ὅπου ἀπέναντί μας
θὰ βρεθοῦν, κυρίως,
οἱ...λάθρα εἰσαχθέντες ...
"ὲπενδυτές"...
...
Ποιά πατρίδα ; το ψευτιρωμαΐκο ;; να πολεμήσεις υπέρ των δανειστών;; των αποικιοκρατών να μη χάσουν τα κέρδη τους ;;;
Την Ελλάδα θα αγαπήσεις όταν θα την ελευθερώσεις απ' την 102 χρόνων κατοχή που βρίσκεται ....
Αγαπητοί
Το τι πρέπει να κάνουμε μα το δίδαξαν οι παππούδες μας και οι ηρωικές λεβεντικες μορφές το 1821.
Εκεί δεν ξεχώριζες τον παπά από τον τσολιά.
Για του Θεού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία.
Δημοσίευση σχολίου