Σαββέρια Μαργιολά - Ντύσε Με Στα Χρώματά Σου

Είσαι ο βυθός που θέλω πάντα να ναυαγώ η πιο όμορφη ημέρα να ξαναγεννηθώ Στάχτη και χώμα εσύ βρεγμένη γη ν’ ανθίσουν σήμερα όσα αγαπώ βαθιά παντοτινά αλλά και εφήμερα Ντύσε με στα χρώματά σου κλείσε με στα βλέφαρά σου μίλα με σε κάθε γράμμα φίλα με σαν να ‘μαι τραύμα Με μια στιγμή κοντά σου γύρισα στην αρχή άλλαξα πεπρωμένο, σώμα, καταγωγή Νύχτα σαν ποταμός ξεριζωμός και παλιννόστηση όνειρο και ζωή μία πληγή έχουν απόσταση