Όλα του κόσμου τα πουλιάόπου κι αν φτερουγίσανόπου κι αν χτίσαν τη φωλιάόπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νουςεκεί που ξημερώνειμαργώνουν τα πουλιά της γηςκι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Σαν αερικό θα ζήσωσαν αερικό
Ανάσα είναι καυτερήκαι στέπα του Καυκάσουη σκέψη που παραμιλάκαι λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακέςκι αν ο κλοιός στενεύειο νους μας είναι αληταριόπου όλο θα δραπετεύει
Σαν αερικό θα ζήσωσαν αερικό
Σαν αερικό θα ζήσωσαν αερικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου