Φαίνεται εις το Πεντηκοστάριον τη α΄. Παρασκευή, ότι εις την Κωνσταντινούπολιν ήτον τις στρατιώτης, εύσπλαγχνος πολλά και ενάρετος άνθρωπος, Λέων ονόματι, Μακέλλης το επώνυμον˙ διά την καλωσύνην αυτού τον ηξίωσεν ο Θεός, και έγεινε βασιλεύς εις το ύστερον.
Όταν ουν ήτον ακόμη στρατιώτης, έτυχεν εις ένα δάσος πλησίον της πόλεως, και εκεί είδεν ένα τυφλόν, όστις ήτον από την οδοιπορίαν και την καύσιν πολλά διψασμένος. Τούτο ελυπήθη ο Λέων, και τον έσυρνεν από την χείρα να υπάγουσι παρεμπρός, μήπως και εύρη ύδωρ να τον ποτίση. Αφού γουν απήλθον ολίγον διάστημα, έπεσεν ο τυφλός, μη δυνάμενος πλέον να περιπατή από την δίψαν. Ο δε Λέων εγύρευεν ώραν ικανήν εις το δάσος ύδωρ και δεν εύρισκεν˙ όθεν ελυπάτο κατά πολλά, φοβούμενος μήπως και αποθάνη ο τυφλός από την λειποθυμίαν του. Ερευνώντας ουν εις τα ενδότερα μέρη, ήκουσε φωνήν λέγουσαν˙ Μη λυπάσαι, ω Λέων, ότι αυτού σιμά σου είναι το ύδωρ, και πότισε τον τυφλόν. Έπειτα νίψαι τους οφθαλμούς του με αυτό να γνωρίσης την δύναμίν μου. Συ δε γίνωσκε ότι μέλλει να γένης βασιλεύς, και τότε ενθυμού να μου κάμης εδώ ένα Ναόν, να κατοικώ εις αυτόν, να έρχωνται όσοι χρειάζονται την βοήθειάν μου, να ευρίσκουν σωτηρίαν ψυχής τε και σώματος.
Ταύτα ακούσας ο Λέων όλος έντρομος ηγαλλιάσατο, ότι ηύρε τρις δωρεάς από μίαν οπού εγύρευσεν. Απελθών ουν παρεμπρός τρία βήματα ηύρεν ύδωρ εις ένα λάκκον˙ και πίνωντας εγροίκησεν έσω του πολλήν ευφροσύνην και δύναμιν.
Λαβών δε εξ αυτού επότισε τον τυφλόν, και εσυνέφερεν. Έπειτα ένιψε τους οφθαλμούς του, κατά το πρόσταγμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, και παρευθύς (ω των θαυμασίων σου Δέσποινα), ανέβλεψεν ο πρώην πηρός, και έλαβε τοσαύτην αγαλλίασιν, όσην ημπορεί πας ένας να καταλάβη.
Εις ολίγον καιρόν ανέβη ο Λέων την αξίαν της Βασιλείας, και έκτισε Ναόν εις αυτόν τον τόπον, όπου ηύρε το ιαματικόν ύδωρ εις το όνομα της Αειπαρθένου Μαρίας, και επωνόμασε την Εκκλησίαν να λέγεται Ζωοδόχος Πηγή. Επειδή το ύδωρ εκείνο ήτον χάρισμα από την όντως πηγήν της ζωής, την παντοδύναμον Άνασσαν˙ και ου μόνον ταύτην την θαυματουργίαν ετέλεσεν, αλλά τόσας και τοιαύτας, οπού υπερβαίνουν εις τον αριθμόν τα άστρα του Ουρανού. Αποστήματα γαρ, και δυσσουρίας, καρκίνων πάθη, αιμορροίας, πυρετούς, λέπραν, λώβην, πυρώσεις, ομμάτων λευκώματα, και υέλωπας, και άλλα διάφορα νοσήματα εθεράπευσεν η παντοδύναμος Άνασσα διά του ζωηρού αυτού ύδατος, και καθ’ εκάστην θεραπεύει τους πάσχοντας˙ και νεκρούς ανέστησε, καθώς παρακάτω θέλομεν γράψει σαφέστερον, εις δόξαν του εξ αυτής αφράστως τεχθέντος, Θεού ημών˙ ω πρέπει τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας. Αμήν.
ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ, ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ, ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΤΟΥ ΑΘΩ ΑΣΚΗΣΑΝΤΟΣ
ΜΕΡΟΣ Γ΄ ΘΑΥΜΑ Ε΄
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου