Βία στὴν Βία τῆς ἐξουσίας !

 

Οἰ διοικοῦντες τὴν πατρίδα μου - τρομάρα τους-  τιτλοφόροι, καὶ οἱ διοικοῦντες τὴν Ἐκκλησία μου μιτροφόροι, 

βαδίζουν - χέρι χέρι θές;; ἀγκαλιὰ θές;; - στὸ ἴδιο μονοπάτι ! Μᾶς τὸ εἶπαν, μᾶς τὸ ξαναεῖπαν, τὸ ἐμπεδώσαμε καὶ τὸ εἴδαμε καὶ στὴν πράξη !

   Ἑνώσαν ἐν  ὁλίγοις τὶς δυνάμεις τους καὶ ἀσκοῦν ἐπάνω μας ὡς κράτος κοινό, ΒΙΑ !

Βιάζουν, παραβιάζουν καὶ ἐκβιάζουν  μὲ  κανόνες μεταπατερικοὺς  καὶ νόμους  μετασυνταγματικοὺς  ἀλλὰ ΚΑΙ  μὲ διασυρμό !

 

Μᾶς ἐξαθλιώνουν οἰκονομικά, μᾶς ἐξουθενώνουν πνευματικά, μᾶς ἐξαντλοῦν ψυχολογικὰ καὶ σωματικά.

Μᾶς κυνηγήσανε μὲ σκευάσματα «ἀπὸ δῶ τὸ ἐμβόλιο, ἀπὸ κεῖ ὁ τάφος» μᾶς  μπολιάζουν μὲ ἰδέες «θὰ ἐπανεξετάσουμε τὶς

ἐκτρώσεις, θὰ ξαναδοῦμε τὶς ἀποτεφρώσεις...» μᾶς ἀπειλοῦν μὲ ἁρπαγὲς τῶν σπιτιῶν μας μὲ ἐξώσεις καὶ πεῖνα, μᾶς τρομάζουν

    μὲ κλιματικὲς ἀλλαγὲς καὶ ἐξωγήϊνες εἰσβολές, μᾶς λοιδωροῦν  καὶ μᾶς βρίζουν «ἀφερέγγυους» «τεμπἐληδες» «ψεκασμένους»

«τσαμπατζῆδες» ΚΑΙ «κουτσομπόληδες» !!

 

( Ἔχεις δηλαδή, ἕνα παιδί, καὶ ἀπὸ τὸ πρωΐ ὡς τὸ βράδυ τὸ ἀπειλεῖς πὼς θὰ τὸ διώξεις ἀπὸ τὸ σπίτι, τοῦ κραδαίνεις  μιὰ σήριγγα  λέγοντὰς του πὼς θέλεις  νὰ τὸ σώσεις ἐνῶ μόνο ἀπὸ σένα κινδυνεύει, τοῦ λὲς συνεχῶς πὼς εἶναι ἄσχημο χαζὸ καὶ ἄχρηστο,

τὸ ἀφήνεις ἀτάϊστο, τὸ βρίζεις πατόκορφα μὲ τὰ πιὸ ἐξευτελιστικὰ λόγια καὶ περιμένεις τί;;τί;; τί ἄλλο ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ παιδιοῦ

ἐπειδὴ σὲ βαραίνει καὶ θέλεις νὰ ἀπαλλαγεῖς ἀπὸ αὐτό, χωρὶς νὰ ματώσεις τὰ χέρια σου;;)

  

«Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν»

Σαρακοστή μπροστά μας !

 

Βιάζουμε τὰ πάθη μας μὲ τὴν ἐγκράτεια, συγχωροῦμε καὶ συγχωρούμεθα, ἑνωνόμαστε μὲ τὸν Θεό μας τὸν Μέγα,

τυλιγόμαστε μὲ τὴν γλύκα τῆς Παναγίας μας, μιμούμαστε τοὺς ἁγίους μας καὶ ἐξωστρακίζουμε τὸν ΦΟΒΟ ποὺ προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἐμφυσίσουν.

« μὲ μόνο τὸ σπαθὶ τοῦ κρύου νεροῦ θὰ παραβγῶ

   μὲ μόνο τὸ Ἄσπιλο τοῦ νοῦ μου θὰ χτυπήσω »

Βία λοιπὸν στὴν βία τῆς ἐξουσίας ! Μία βία ποὺ ἕλκει τὸν Θεό μας, μιὰ βία ποὺ λυτρώνει ἀπὸ τὰ πάθη μας, ποὺ μᾶς ἀπαγκιστρώνει

   ἀπὸ συνήθειες, ποὺ μᾶς ἐλευθερώνει, ποὺ μᾶς εἰσαγάγει στὸν ἐαυτό μας, μιὰ βία ποὺ νικάει τὸν φόβο !!

Τίποτε δὲν τρομάζει τὴν ἐξουσία ὅσο ἡ λυτρωτικὴ  βία ποὺ ἀσκοῦμε ἐμεῖς στὸν ἐαυτό μας, τίποτε δὲν τὴν σαστίζει ὅσο μία περισπωμένη καὶ μιὰ βαρεῖα, τίποτε δὲν τὴν καταργεῖ ὅσο ἕνας φτωχὸς ἄρρωστος ποὺ ἀρνεῖται νὰ γράψῃ τὸν Θεό του μὲ θήτα μικρό !

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ !

ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΑΣ !

Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιός