1773, Βυζαντινό Μουσείο, Ιωάννινα.
Ὢ ποία ὥρα τότε, καὶ ἡμέρα φοβερά,
ὅταν καθίσῃ ὁ Κριτὴς ἐπὶ θρόνου φοβεροῦ!
βίβλοι ἀνοίγονται, καὶ πράξεις ἐλέγχονται,
καὶ τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους δημοσιεύονται,
Ἄγγελοι περιτρέχουσιν, ἐπισυνάγοντες πάντα τὰ ἔθνη.
Δεῦτε ἀκούσατε
βασιλεῖς καὶ ἄρχοντες,
δοῦλοι καὶ ἐλεύθεροι,
ἁμαρτωλοὶ καὶ δίκαιοι,
πλούσιοι καὶ πένητες,
ὅτι ἔρχεται Κριτής,
ὁ μέλλων κρῖναι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην,
καὶ τίς ὑποστήσεται ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ,
ὅταν Ἄγγελοι παρίστανται,
ἐλέγχοντες τὰς πράξεις,
τάς διανοίας, τὰς ἐνθυμήσεις,
τὰ ἐν νυκτὶ καὶ ἐν ἡμέρα;
ὢ ποία ὥρα τότε!
Ἄλλά πρὸ τοῦ φθάσαι τὸ τέλος,
σπούδασον κράζουσα, ψυχή·
ὁ Θεός, ἐπίστρεψον, σῶσόν με,
ὡς μόνος εὔσπλαγχνος.
(Ακολουθία της Απόκρεω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου