Φωνές και στεναγμοί...

Μετά από λίγες στιγμές ανάπαυσης, στις τέσσερις το απόγευμα, βρεθήκαμε μαζί με όλους τους υπόλοιπους προσκυνητές και περιμέναμε μπροστά στην Υπόγεια Τράπεζα με τις πολλές αίθουσες και τα πολυάριθμα προσκυνητάρια. Σχεδόν ογδόντα άτομα, όσα περίπου καθημερινά εδώ καταφθάνουν. Στο Σεράι ποτέ δεν αρνούνται να φιλοξενήσουν. Κι αν ακόμα δεν μεριμνήσεις από νωρίς να τους ειδοποιήσεις –έτσι πρέπει να γίνεται -πάντα θα βρουν τον τρόπο να σε βολέψουν. Μετά από λίγο μας είπαν να περάσουμε μέσα. Παραμονές του Ηγαπημένου Αγίου του Κυρίου, Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Ανάγνωσμα συναφές, μα ομολογώ πως δεν τα καταφέρνω να είμαι συγκεντρωμένος. Όλη μου την προσοχή και τον θαυμασμό, κερδίζει ο Μοναχός Ιώβ που τρώει ακριβώς δίπλα μας.

Καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι απολαμβάνει την φροντίδα του Μοναχού αδελφού του, Φινλανδικής καταγωγής, που με περισσή αγάπη τον βοηθά με το φαγητό του. Ανήμπορος εντελώς ο ίδιος, προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις, όσο μπορεί να μην δυσκολεύει περισσότερο το έργο του διακονητή του. Εκείνος τόσο ήρεμος και χαρούμενα γαλήνιος ταυτόχρονα τρώει και ο ίδιος και απολαμβάνει κάθε χαμόγελο του Ιώβ που μοιάζει με ευχή ανεκτίμητη. Η ποδιά που χρησιμοποιεί για να μην λερώνονται και οι δυο τους, μοιάζει με του Χριστού μας το Λέντιο το αγιασμένο, εκείνο το ευλογημένο εις τους αιώνες βράδυ στο υπερώο της Σιών. Η φωνή Του ηχεί ασίγαστα στα αυτιά κάθε Σεραγιώτη, που βρίσκει στο πρόσωπο του Μοναχού Ιώβ την αφορμή να εφαρμόσει τα αθάνατα λόγια Εκείνου: “Ος εάν θέλη γενέσθαι μέγας εν υμίν, έσται υμών διάκονος, και ός αν θέλη υμών γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος. Και γαρ ο Υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι, και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών” [Μαρκ. ι’43-45] . Στην κορυφή της Τράπεζας ο Γέροντας Εφραίμ , Δικαίος της Σκήτης. Μόλις έχει επιστρέψει από τον έξω κόσμο, όπου βρέθηκε για να αναπαύσει αδελφούς μας με το πετραχήλι του. Μεγάλη μορφή του σύγχρονου Αγιορείτικου κόσμου. Κι αυτόν πάντα τον σκέφτομαι να «κανοναρχεί» το Θεϊκό έλεος. Σε κάθε εποχή έχει ο Χριστός μας τους «δικούς του», όπως λέγει ένας άλλος φωτισμένος Πατέρας των ημερών μας κι ο Γέροντας Εφραίμ το δίχως άλλο σ’ αυτούς συγκαταλέγεται…Αξέχαστες οι φορές που αξιωθήκαμε να τον πλησιάσουμε, να πάρουμε την ευχή του, να εξομολογηθούμε πριν από χρόνια. Μένουμε στην Τράπεζα αφού ευγενικά ζητούν εθελοντές για την τακτοποίησή της και την συγκομιδή των ευλογηθέντων περισσευμάτων .

Πως μας αρέσει αυτή η σεραγιώτικη συνήθεια της παγκοινιάς. Γίνεσαι και εσύ διακονητής μνημονευτέος εις τους αιώνες. Μα και πράττεις το αυτονόητο βοηθώντας έστω και ελάχιστα τον αγώνα των μοναχών που μόνο σου εύχονται και σε ευχαριστούν…-Εμείς ευχαριστούμε Πατέρες! –Έτσι πρόθυμοι να είστε και στα σπίτια σας μας λέει χαμογελώντας ένας! Όχι μόνο να ανάβετε το καντήλι …Να πλένετε και κανένα πιάτο να αναπαύετε τις γυναίκες σας! Μηνύματα και συμβουλές καλοπροαίρετων ψυχών που αφουγκράζονται συνεχώς, κατανοώντας και τον έξω αγώνα των εγγάμων αδελφών τους …Μπήκαμε στον επιβλητικό Ναό για τον Εσπερινό. Πολλές οι φορές που τον έχουμε επισκεφθεί στο παρελθόν. Η αίσθηση, να θυμίζει πάντα την πρώτη φορά. Το αχανές του, σε τίποτα δεν εμποδίζει την ζεστασιά της προσευχής να σε αγκαλιάσει. Εσπερινός του Αη Γιαννιού του Θεολόγου. Ο Πρωτόκλητος οικοδεσπότης τον υποδέχεται όπως τότε στην Γεννησαρέτ. Εκεί ο Ευαγγελιστής άκουσε τον Ανδρέα να ομολογεί και το κατέγραψε για να αντηχεί πάντοτε: Ευρήκαμεν τον Μεσσία, ο εστίν μεθερμηνευόμενον Χριστός! Στον εσπερινό της μνήμης της ιερής του μετάστασης , όλοι οι Απόστολοι παρίστανται τιμητικώς, για τον μόνο που ονομάστηκε Υιός Παρθένου.

Για Εκείνον που εν ζωή τέλεσε διακόσιες επτά νεκραναστάσεις! Για εκείνον που μετέστη σωματικώς στον Ουρανό. Άραγε ποιος επικαλείται στις μέρες μας τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο; Η παρρησία του από ποιόν μπορεί να αμφισβητηθεί; Μόνο από την άγνοια και την αδιαφορία μας…Αυτή που αφήνει μια ζωή να κυλά μέσα στο κοσμικό φρόνημα και τις επίγειες απολαύσεις. Και οι σελίδες του ευλογημένου μηναίου να μένουν ατσαλάκωτες , αδιάβαστες και άγνωστες …Και η ζωή να περνά …αναπολόγητη από δίπλα σου!

Έλεος Κύριε ! Συγχώρα Άγιε Μαθητά της αγάπης!

Μετά το απολυτίκιό του, ξεκινά η Μεγάλη Παράκληση της Παναγιάς. Όρθιος μπροστά με τα χέρια συνεχώς υψωμένα ο Γέροντας ικετεύει … Στεκόμαστε από πίσω και κοιταζόμαστε με απορία μεταξύ μας, βλέποντας τον Πατέρα Εφραίμ συνεχώς να αναστενάζει. Η γλώσσα του σώματός του, μαρτυρά την αγωνία του την έμπονη και την λαχτάρα του για όλα αυτά που «βλέπει» να έρχονται …κάθε αναστεναγμός του και μια ξεχωριστή παράκληση να εισακουστεί η σπαρακτική του φωνή εν τη δικαιοσύνη Του και να μην έλθει εις κρίσιν μετά των δούλων Του…

Ως πότε άραγε θα εισακούονται οι φωνές των δικών Σου Χριστέ μου;....

Νώντας Σκοπετέας

 

Η Παναγία οικονόμησε … Ημερολόγιο Όρους 2014.Απόσπασμα.

 

Μια προσευχή για τον πατέρα Εφραίμ! Τον πατέρα μας τον Θεοφόρο! Η ψυχή του πανηγυρίζει για το μεγάλο δώρο του Σταυρού και του πόνου στις παρυφές του σταδίου των αρετών!