Υπόθεση
Βρισκόμαστε στη Ρωσία, την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η μικρή και καλόκαρδη Σεραφείμα ζεί σε ένα
παιδικό ορφανοτροφείο (επιταγμένο αρχοντικό), αφού έχει χάσει τους
γονείς της, έπειτα από παλαιότερη επίθεση των Κομμουνιστών στο Ιερό Ναό
που λειτουργούσε ο ιερέας πατέρας της.
Ένα πρωινό η Σεραφείμα βρίσκεται απρόσμενα
μπροστά στην εικόνα του Αγίου της (Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ), η οποία
ανήκει στην ηλικιωμένη υπηρέτρια – και άλλοτε οικοδέσποινα – του
αρχονιτκού.
Παίρνοντας δύναμη από τις συμβουλές της,
τις εντυπωσιακές διηγήσεις της σχετικά με τον Άγιο, αλλά και μετά από
θαυμαστές συναντήσεις με τον ίδιο, η Σεραφείμα ομολογεί με παρρησία την
πίστη της εκπλήσσοντας τον διευθυντή, την δασκάλα του ορφανοτροφείου,
αλλά και τα άλλα κορίτσια οδηγώντας τα και εκείνα στην πίστη στον
Χριστό.
Το τέλος της ταινίας, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της, είναι «ο θρίαμβος της αλήθειας και η δύναμη της πίστης».
Απολυτίκιον Ήχος β’.
Την άχραντον Εικόνα Σου προσκυνούμεν Αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρησιν των πταισμάτων ημων, Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γαρ ηυδόκησας σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ, ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού, όθεν ευχαρίστως βοώμέν Σοι, χαράς επλήρωσας τα πάντα, ο Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου