ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης Μουσική : Ανδρέας Κατσιγιάννης Ερμηνεία: Μπάμπης Τσέρτος Αυτός ο γέρος λίγο κάτω απ’ τα εξήντα που δεν θα φτάσει ούτε καν τα εβδομήντα. Πότε ξυλάρμενο στα πάθη του αρμενίζει πότε εξόριστος του κόσμου αυτού γυρίζει. Αυτός που μόνος του πλανιέται στην Αθήνα που νοσταλγεί τις εξοχές με τ’ άγια κρίνα διαβάζει γράμματα κι ευχές από τη Σκιάθο και συλλαβίζει προσευχές από τον Άθω. Αυτός ο άνδρας δίχως στέφανα και βέρα ούτε που ξέρει πως θα δοξαστεί μια μέρα. Κάθε που νιώθει στην ψυχή του αϋπνία ψέλνει σ’ αγίου ταπεινού την αγρυπνία. Αυτός ο γέρος που ζητά θεού συμπόνια Θα σωριαστεί μια νύχτα έρωτας στα χιόνια. Που θα τα λιώσει αργά μ’ αέρινη βροχούλα σαν το κορίτσι που το λέγανε Μοσχούλα. Αυτός ο γέρος κάπου τώρα στα ουράνια θα περπατά με μια θλιμμένη περηφάνια. Πάντα τρυμένο πανωφόρι θα φοράει και στου παράδεισου το φως δεν θα χωράει.