Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2022

Η γενεαλογία του Χριστού.

 

Το ανάγνωσμα αυτό (η γενεαλογία του Χριστού) που μας φαίνεται ανιαρό, είναι τόσο ωραίο στην πραγματικότητα και συνάμα τόσο παρηγορητικό για μας, στον βαθμό που μας δείχνει ότι ήδη ο λαός αυτός της Παλαιάς Διαθήκης συνίστατο και από αγίους και από αμαρτωλούς. Ανάμεσα στα πρόσωπα που απαριθμούνται, ανάμεσα στις γυναίκες που αναφέρονται στη γενεαλογία αυτή δεν λείπουν οι αμαρτωλοί και οι αμαρτωλές. Και όμως όλη αυτή η αλυσίδα οδηγούσε στον Χριστό. Υπάρχει ωστόσο στην αλυσίδα αυτή και ένας σημαντικός αριθμός αληθινών αγίων, τους οποίους τιμούμε εξίσου με τους αγίους της σημερινής Εκκλησίας, επειδή με τον τρόπο τους −έναν τρόπο ακόμη αινιγματικό αλλά πραγματικό− πίστεψαν στον Χριστό, σώθηκαν με την πίστη τους στον λόγο του Θεού και στην υπόσχεση του Μεσσία αυτού που θα ερχόταν.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας –έχω στον νου μου, για παράδειγμα, τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον άγιο Αμβρόσιο Μεδιολάνων– αρέσκονταν να εντρυφούν στην επίγεια ζωή των αγίων της Παλαιάς Διαθήκης: του Αβραάμ, των Πατριαρχών και τόσων άλλων, επειδή, παρόλο που δεν είχαν ακόμη το πλήρες φως, όπως θα αποκαλυπτόταν εν Χριστώ, υπάκουσαν αληθινά στον λόγο του Θεού, είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη στον λόγο αυτό, και είναι για μας, όπως και οι άγιοι της Καινής Διαθήκης και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας, και πρότυπα και μεσίτες.

Ας αγαπούμε να μελετούμε τα κείμενα αυτά των Πατέρων, τα οποία μας επιτρέπουν να συλλαμβάνουμε όλο το βάθος, όλο τον πλούτο της Παλαιάς Διαθήκης, που είναι δικός μας, είναι πράγματι ένα με την ιστορία της Εκκλησίας μας.

π. Πλακίδας Deseille, Είσοδος στο Μυστήριο των Μυστηρίων, εκδ. Έαρ.

 

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πως ειναι δυνατον ο Χριστος ως ενσαρκομενος Υιος του Θεου να εχει γενεαλογικο δενδρο ως Α-χρονος και Α-ναρχος που ειναι; Ενταξει ο Ιωσηφ ως μνηστορ και προστατης το καταλαβαινω. Πιο λογικο θα ηταν να μας περιεγραφε ο Ευαγγελιστης το γενεαλογικο δενδρο της Παρθενου Μαριας, εφοσον μεσω Αυτης ενσαρκωθηκε.

Ανώνυμος είπε...

https://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_721.html

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

«Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ»

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Κατάλογος γενεαλογικός εἰς τόν ὁποῖον καταφαίνεται πόθεν κατάγεται ὁ Ἰησοῦς Χριστός κατά σάρκα, δηλαδή ὁ ἀπόγονος τοῦ Δαυΐδ, ὁ ὁποῖος πάλι ἦτο ἀπόγονος τοῦ Ἀβραάμ. Ἡ γέννησις δέ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔγινε κατά ὑπερφυσικόν καί πρωτοφανή τρόπον ἐκ τῆς Μαρίας τῆς Παρθένου καί διά δημιουργικῆς ἐπενεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τό τέλος καί ὁ σκοπός τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ἀποβλέπει ὥστε νά προφυλάξει τούς πιστούς καί νά διδάξει ποῦ εἶναι τά ὅρια.

«Καθαροί τῇ καρδία τόν Θεόν ὄψονται». Τοῦτ’ἔστιν ὅριο: γνώση, λογική, διάνοια καί ἡ καρδιά. Στήν καρδιά γνωρίζεται ὁ Θεός, ἐνῶ ἡ λογική ἐπιβεβαιώνει μέσα ἀπό τή διάνοια, τήν ἐμπειρία τῆς καρδιᾶς. Συνεπῶς χρειάζεται ἡ πνευματική ὑποδομή, ἵνα δεχθοῦμε τήν Χάριν· δηλαδή φωτισμό τοῦ ὁπτικοῦ τοῦ νοός(Νοῦν Χριστοῦ).

Ἀπόδειξις οἱ Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, βλέπουν αὐτά πού ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά δοῦμε. Ὁ Θεός, διά τοῦ γεννηθέντος Ἰησοῦ Χριστοῦ, δίδει τά χαρίσματα στούς Ἁγίους γιά νά μᾶς βοηθήσει, νά μᾶς ὑποψιάσει ὅτι ὑπάρχει μιά κατάσταση, μεθεκτή ἀπό αὐτήν ἐδῶ τήν ζωήν, ὅπου ἡ πλήρης ὡραιότητα θά φανερωθεῖ κατά τήν Δευτέρα Παρουσία. Γι’ αὐτό γεννᾶται μέ τόν τρόπο τῆς παρθενίας ἀπό Παρθένο Κόρη, τήν Μαριάμ· εἰδάλλως δέν ὑπάρχει προσωπικότης ἔξω ἀπ’ αὐτήν τήν θείαν γνῶσιν τῆς γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

 Πράγματι, σεβαστή γερόντισσα, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι μέσα ἀπό τούς Προφῆτες, τούς Πατριᾶρχες καί ὅλους τούς Δικαίους τῆς Π. Διαθήκης, προετοιμάζετο ὁ κόσμος γιά νά ὁδηγηθεῖ, εἰς τό Ἅγιο Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, στόν Ἅγιο τόπο τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ, ὅπου προσκυνεῖται ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, ἐναγκαλίζεται ὁ Μεσσίας καί σπαργανοῦται, μέ συνέπεια ὁ βίος τῶν θελόντων σωθῆναι, νά γίνεται ἀγγελικός, κρυμμένος σύν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ. «Οἱ δίκαιοι θά λάμψουν ὡς φωστῆρες, ζώντας μέσα στό φῶς τοῦ Χριστοῦ».

Ὁ βυθός τῆς πλάνης ξεσκεπάζεται, μέ τήν θείαν Γέννησιν, τό σκοτάδι φεύγει-ἀπομακρύνεται γιά τούς καλοπροαίρετους· ἡ ἀλήθεια καί ἡ ἀγάπη καταργοῦν τό μίσος. Οἱ αἱρέσεις καί οἱ δεισιδαιμονίες, ἐάν δέν ἐπιμείνουν μέ προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις, μετουσιώνονται καί οἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς ὑπηρετοῦν πλέον τήν Ἀλήθεια καί τήν Δικαιοσύνη, μέσα στά ὅρια πού ὁριοθετεῖ ἡ Ἐκκλησία στήν ὀρθόδοξη πίστη καί παράδοση.

Ὀ Χριστός «Κενοῦται», γιά νά γίνει ἡ ἀνάπλασις, ἡ ἀνακεφαλαίωσις τῶν πάντων, ἡ Καινή κτίσις, ἐν τῷ Μεσσίᾳ Ἰησοῦ. Τό μυστήριο τοῦ Θεοῦ ἑνώθηκε ἀχωρίστως, ἀσυγχύτως μέ τό μυστήριο τοῦ ἀνθρώπου καί κατέστη ἐν δυάδι μοναδικό μυστήριο, τό πᾶν-μυστήριο ὅλων τῶν κόσμων. «Ἀλλ’ ὅμως διά τήν ἄφατον καί ἀμέτρητόν σου φιλανθρωπίαν, ἀτρέπτως καί ἀναλλοιώτως γέγονας ἄνθρωπος καί ἀρχιερεύς ἡμῶν ἐχρημάτισας καί τῆς λειτουργικῆς ταύτης καί ἀναιμάκτου θυσίας τήν ἱερουργίαν παρέδωκας ἡμῖν, ὡς δεσπότης τῶν ἁπάντων[1]». Ἔτσι ἡ Ἐκκλησία ἔγινε Θεάνθρωπος. Ἡ Δευτέρα Ὑπόστασις τῆς Ὑπεραγίας Τριάδος, ἡ Ὑπόστασις τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀφ’ἧς στιγμῆς ἔγινε ἄνθρωπος Θεάνθρωπος, παρέμεινε στόν ἐπίγειο κόσμο μας καί σέ ὅλους τούς κόσμους ὡς Θεάνθρωπος- Ἐκκλησία.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

Με τήν Ἐνανθρώπιση τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὁ ἄνθρωπος ὡς μοναδικό θεοειδές ὄν, μεγαλύνθηκε μέ τήν θεία μεγαλοπρέπεια καί αὐτό ἐπειδή ἡ Δευτέρα Ὑπόσταση τῆς Ὑπεραγίας Τριάδος, ἔγινε ἡ κεφαλή του, ἡ αἰώνια κεφαλή τοῦ Θεανθρωπίνου σώματος τῆς Ἐκκλησίας[2].

Συνεπῶς οἱ Ἅγιες Ἐντολές, ὁ Τίμιος Σταυρός, ἡ θεία Κένωσις εἶναι τό σημεῖο ἐκεῖνο ἀναφορᾶς τῆς κλίσεως ἑνός ἑκάστου ἦτοι: προσωπική ἐλευθερία, προσωπική εὐθύνη. Οἱ Ἅγιες Γραφές, τά λόγια τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Προφητῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνη εἰς τό φοβερόν κριτήριον, θά εἶναι οἱ κρίνοντες τούς πάντας. Ἀκούσαμε τί λέει ὁ Κύριος εἰς τούς μαθητάς: «Ἐκεῖνος ὅπου ἀκούει ἐσᾶς, Ἐμένα ἀκούει· καί ἐκεῖνος ὅπου σᾶς παρακούσει, Ἐμένα παρακούει καί τόν Πατέρα μου».

Πραγματικά ἀδελφοί μου, ὁ Σωτήρας Χριστός χρειάστηκε νά ἐμφανιστεῖ στόν κόσμο μέ Σάρκα[3]· τήν ὁποία ἔλαβε ὅπως ἀκούσαμε σήμερα στό Εὐαγγέλιο, γενεαλογικά ἀπό τούς Ἰουδαίους: «ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστι»· ἀλλά καί πρός αὐτούς ἦλθε ἀρχικά: «δέν ἦλθα παρά μόνο στά ἀπωλολότα πρόβατα τοῦ γένους τοῦ Ἰσραήλ[4]». Κλείνοντας τούς οὐρανούς κατέβηκε, ἀπέκτησε τήν μορφήν τῶν ἀνθρώπων, τούς συναναστράφηκε καί πλουσιοπάροχα παντοιοτρόπως, τούς εὐεργέτησε ἐξαιτίας τῶν εὐσεβῶν Πατέρων τους, Προφητῶν, Πατριαρχῶν καί Δικαίων. Ὅταν πάλι ἐκεῖνοι ὄχι μόνον Τόν ἀπέκρουσαν, ἀλλά καί Τόν παρέδωσαν σέ θάνατο, μάλιστα σταυρικό θάνατο, ὡς ἀντίθεο!!!, τόν Θεό, πού ἐμφανίστηκε σ’ αὐτούς σαρκικά γιά χάρη τους τότε ἐγκαταλείφθηκαν δικαίως καί ἐκδιώχθηκαν, λέγοντάς τους: «ἰδού ὁ οἶκός σας ἀφήνεται ἔρημος[5]»· καί ἡ ἀπόρριψή τους ἐσήμανε τήν καταλλαγή τοῦ κόσμου καί ἐλεηθήκαμε ἐμεῖς οἱ ἐθνικοί-εἰδωλολάτρες, μέ τήν ἀπείθεια αὐτῶν. Μάλλον… «περιέκλεισε ὁ Θεός τούς πάντας σέ ἀπείθεια γιά νά ἐλεήσει τούς πάντας[6]».

Ὦ, βάθος σοφίας καί γνώσεως Θεοῦ!!! Πραγματικά ἐπειδή ἐμεῖς ἀπειθήσαμε προηγουμένως καί δέν θελήσαμε νά ἀναγνωρίσουμε τόν Θεόν πού βρίσκεται στόν κόσμον καί κηρύττεται μέ τήν εὐκοσμία τῶν ὄντων(Ἅγιος Πορφύριος), δίκαια ὁ Κύριος συνομιλοῦσε μ’ ἐκείνους πού Τόν ἀναγνώρισαν μέ τήν εὐπείθειά τους καί μέ προβολεῖς τούς Προφῆτες Του. Τώρα ὅμως πού ἀπείθησαν καί ἐκεῖνοι, τίποτε δέν ἀντιβαίνει στήν δικαιοκρισία τοῦ Θεοῦ, νά ἐλεηθοῦμε καί ἐμεῖς καί νά γίνωμε μαθητές Του, μέσω τῶν ἱερῶν Ἀποστόλων.

Ἐπέτρεψε ὁ Ἅγιος Θεός νά ἐλεηθοῦμε καί ἐμεῖς τά ἔθνη, ἐξίσου μ’ αὐτούς τούς Ἰσραηλίτας καί νά προσκληθοῦμε ὅλοι ἑνωμένοι στήν οὐράνια Βασιλεία Του(βλέπε τήν προσκύνηση καί τά δῶρα τῶν Μάγων). «Οὐκ ἔνι Ίουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ· πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ[7]».

Ἄς μετανοήσουμε λοιπόν ἀδελφοί, ἕως ὅτου καιρόν ἔχομεν, «χαρά γίνεται ἐν οὐρανῷ ὅταν μετανοήσει ἕνας ἁμαρτωλός», πολύ περισσότερο ἐάν μετανοήσουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐπί τῆς γῆς· ὅλοι πίσω, ὅλοι πίσω, στήν ὀρθόδοξη παράδοση τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, Προφητῶν, Πατριαρχῶν, Ἀποστόλων καί Δικαίων σύμφωνα καί μέ τό κήρυγμα τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου καί τῶν λοιπῶν Ἁγίων Γραφῶν. Γιατί λοιπόν ραθυμοῦμε ἀδελφοί; Τίς ἐντολές γνωρίζουμε· τά θανάσιμα ἁμαρτήματα γνωρίζουμε· σᾶς παρακαλῶ, μή καταφρονοῦμε τά γεγραμμένα. Σαφῶς ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δέ λόγοι τοῦ Χριστοῦ δέν ψεύδονται καί μένουν εἰς τόν αἰῶνα.

«Χριστός γεννᾶται δοξάσατε…ἐν εὐφροσύνη ἀνυμνήσατε λαοί ὅτι δεδόξασται». Ἀμήν.

[1](Λειτουργία Ἀγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου).

[2](Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς)

[3]«καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο»

[4](Ματθ.15,24)

[5](Ματθ. 23, 38)

[6](Ρωμ.11,32)

[7](Γαλ. Γ’23-Δ’5)

ΣΥΜΠΈΡΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΏΝΥΜΟ 17 Δεκεμβρίου 2022 στις 10:52 ΧΡΕΙΆΖΕΣΑΙ ΕΠΙΓΟΝΤΟΣ ΚΑΤΗΧΗΣΗ

Ανώνυμος είπε...

Ωραιο σεντονι καλη και η (σωστη) κατηχηση, αλλα και παλι δεν απαντατε το ερωτημα: ειναι ο Χριστος μας συγγενης του πατριαρχη Αβρααμ και του προφηταξ Δαυηδ, λογω Ιωσηφ ή οχι;

Δημητριος Κ είπε...

Προφανος οταν σου λενε οτι χρειαζεσαι κατηχηση ενοουν να φτοντισεις να μαθεις να κατηχηθεις και οχι να περιμενεις απο το ιντερνετ

Ανώνυμος είπε...

Το εχω προσπαθησει Δημητριε με την κατηχηση, αληθινα και ειλικρινα, αλλα και παλι απαντησεις δεν πηρα δυστυχως.

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

 Όχι αδελφέ δεν γίνεσαι πιστευτός ,δεν γνωρίζουμε καν εάν είσαι χριστιανός ή κάποιος προβοκατορας ,δεν μιλάει ενας που ενδιαφέρεται αληθινα για την πιστη του ετσι, δεν ψάχνει απαντησεις στην πιστη του μεσα απο το ιντερνετ, δεν κολαει αυτο που λες οτι εψαξες δεν εξαψες, εκτος, εαν ενοεις οτι βαζεις ερωτηματα και απορίες δεξια αριστερα και περιμενιες να σου απαντησουν ή να μαθεις ...

Εαν ζεις στην Αθήνα εχει πολλούς χαρισματικούς ιερείς με παράδοση στην πίστη της Εκκλησιας εαν δυσκολεύεσαι να βρεις πεσμας να σου δωσουμε διευθύνσεις .Εκεί να πας με καρδιά μικρου παιδιου ταπείνωση και πνεύμα μαθητείας ,εαν πραγματικά θέλεις θα ωφεληθείς ,θα διδαχθείς ,θα μάθεις εγκεφαλικά βεβαια ,εάν ομως ζητησεις να εξομολογηθείς θα ανοίξουν οι ουρανοί !Στο ευχόμαστε .

Ανώνυμος είπε...

2. γιατί αναφέρεται η γεναλογία του ιωσήφ και όχι της παναγίας, εφόσον ο χριστός δεν ήταν πραγματικό παιδί του ιωσήφ;

3. αν γνωρίζουμε τις γενεαλογίες του ιωσήφ που ήταν πατριός του ιησού, τότε γιατί τον ονομάζουμε: "υιό του δαυίδ" όπως και η αγία γραφή;

4. και τελικά, ποια είναι η αληθινή καταγωγή του χριστού, αφού δεν ήταν πραγματικός απόγονος του ιωσήφ;

ας εξετάσουμε τα ερωτήματα αυτά, αρχίζοντας από το: "γιατί αναφέρεται η γεναλογία στον ιωσήφ και όχι στην παναγία;"

ο λόγος είναι, ότι στην εποχή εκείνη, δεν έγραφαν ποτε γενεαλογίες γυναικών, αλλά μόνο ανδρών. τα κληρονομικά δικαιώματα των ισραηλιτών, κληρονομούνταν μονο από τους πατεράδες, και όχι από τις μητέρες. ο ιησούς αν και προήλθε θαυματουργικά από σπερμα της παναγίας, το σπέρμα αποδόθηκε στον ιωσήφ «όπως ενομίζετο» (λουκάς 3/γ: 23), και συνεπώς ο χριστός είχε ολα τα κληρονομικα και νομικα δικαιωματα τησ καταγωγησ του ιωσηφ σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο. ο μωσαϊκός νόμος δεν ήταν φυλετικός, αλλά τα πάντα λειτουργούσαν νομικά.

έχουμε λοιπόν, δύο γεναλογίες που είναι και οι δυο του ιωσήφ!